Darten

[Hoeladans]

Tsja, het Oranje gevoel schijnt tegenwoordig bij zowat elke sport te leven.

Onzin. Het is een gokspel waarin je zelf nog wat inloed hebt.

Maar geloof jij dat andere maar....en vooral je geld blijven wegbrengen!

Met het bluffen en op het juiste moment de juiste hoeveelheid inzetten komt er een behoorlijk wat aan behendigheid bij kijken.

Wat ik wel een beetje jammer vind is dat tegenwoordig iedereen schijnt te pokeren. Het is echt een enorme hype.

Als ik met m'n vrienden bij mij thuis speel dan gaat het trouwens bijna nergens om. We leggen allemaal $5 in (soms zijn we met z'n achten), krijgen allemaal even veel chips en spelen totdat er maar 1 persoon over is met chips. Op die manier wordt het ook nog eens een spel van uithoudingsvermogen ( ;) ) maar weet je in ieder geval zeker dat je niet veel geld kan kwijt raken, terwijl je een geinig bedrag mee naar huis neemt als je wint. We spelen wel met rebuy, dus dat je nog $5 mag inleggen voor meer chips als je eerste set op is.

Heb jij vrienden dan ;)

[FlaFlu]

Het zou je eens verbazen, jongen. ;)

[peter]

Speel je ook ook Party Poker, WP?

Dat speelde ik een tijd geleden ook voor de fun. Zat in no-time op een miljoen (fictief, dus), maar heb het nooit met echt geld gespeeld. Verder zit er natuurlijk een gokelement aan, al komt er ook wel iets van intellect bij kijken. Feit blijft dat het een kansspel is.

[Arthur]

Per potje hangt het van kans af of je wint, maar op lange termijn garandeert een juiste strategie dat je meer geld overhoudt dan waar je mee begon.

[WP_Legend]

nog een tip, ga niet dronken pokeren voor geld... de kans dat je dan wat wint van een nuchtere speler gaat dan zeker omlaag!

[brigade zuid]

Ik vind het wel ongelooflijk hoeveel geld je met dat pokeren kan winnen, ik zag laatst zo'n toernooitje op tv, een paar van die opgeschoten gasten, sommigen een jaar of 16 ofzo, met van die maffe zonnebrillen op en hoppa weer 1,5 miljoen gewonnen ofzo.

[WP_Legend]

ja maar vaak moet je je wel inkopen op dat soort toernooitjes... als je kijkt naar de world series of poker dan kost het $10.000 om mee te doen, of je moet satelliet wedstrijden winnen. In 2003 en 2004 wonnen chris moneymaker en greg raymer de world series of poker. zij hadden zich niet hoeven in te kopen want zij hadden hun ticket online gewonnen door mee te doen met satellieten van respectievelijk $39 en $160. Moneymaker won $2,5 mln en Raymer $5 mln. leuke bedragen al zeg ik het zelf... volgens mij is dit de nieuwe amerikaanse droom, en daarom ook zo mateloos populair in de VS.

[Feest]

Dit jaar lagen al de zgn. profs er bijna direct uit en won eoa. derde rangs LA-publicist ofzo.

As said: kansspel.

[FlaFlu]

Iemand die het spel nooit of amper speelt heeft een onvoorstelbaar nihiele kans dat hij wint, terwijl het normaal gesproken bij een puur kansspel zo zou moeten zijn dat iedereen een gelijke kans heeft. Dat is dus niet zo bij poker.

As said: er komt behendigheid bij kijken.

[Feest]

Van een fruitmachine snap ik ook niks. En je zal ook wel een iets grotere kans hebben bij Black Jack als je het spel kent. Niettemin: luck of the draw.

[FlaFlu]

Een fruitmachine is heel iets anders. Daar heeft iedereen wel een gelijke kans bij. Gewoon aan die hendel blijven trekken.

[peter]

Bij een pokermatch is het in het begin net zo. Je krijgt 2 kaarten en daar op speel je. Als een leek 2 azen krijgt en ik als (zogenaamde) profi een 2 en een 7 krijg, dan zal ik toch echt direct folden. Ik heb wel eens gehad dat ik beurtenlang troep kreeg, waar je dus echt niets aan kan doen.

[Feest]

En dan nog zouden er twee 7's en een 2 kunnen worden getrokken.

[Arthur]

En dan nog zouden er twee 7's en een 2 kunnen worden getrokken.

Het gaat om kansberekening. De kans dat dat gebeurt is zo klein dat je daar niet op gokt. Als je alleen geld inzet als je een goede kans hebt om te winnen buig je de kansen in jouw voordeel en op lange termijn betekent dat gegarandeerde winst.

Bij fruitmachines etc zijn de kansen per definitie in jouw nadeel en zul je op lange termijn dus altijd verliezen.

[Feest]

Nee, want je weet niet wat anderen hebben en je weet niet welke kaarten gaan komen. Het is allemaal hoepla en pure onzin.

[Arthur]

Goed Steef, je hebt gelijk.

[Feest]

Editor's note: This article appears in the August 28 issue of ESPN The Magazine.



I believed Mike McD for eight years. "People insist on calling it luck," he kept saying sarcastically. Sure. We all knew better.

If poker was about luck, as Mike says, the same guys wouldn't be sitting at the final table of the World Series every year, right? Poker was about skill and intuition. Poker was about reading opponents like a police detective, outplaying and outwitting them, always remaining ahead. Poker was about shifting gears, changing betting patterns, appearing meek one minute and pouncing like a panther the next. Poker was about an accumulated series of gambling experiences, good and bad, that mold you into a real player. You didn't lose because you were unlucky; you lost because you were outplayed. Big difference. That was poker.


Or so I thought.


You know what poker is really about? Luck.


I found this out the hard way in Vegas, on the heels of my abrupt departure from the Main Event at the WSOP. I played a hand perfectly and somehow lost a $20,000 pot. That was it.


I was done in two hours. Over the next 10 days, almost 9,000 other players were knocked out -- some for the right reasons, some for the wrong ones. At the final table, no famous pros were left sitting. A former Hollywood agent won the whole thing. Twelve million bucks. Nobody was even surprised.


See, everyone thinks they know how to play now. Before Mike McD broke onto the scene, Hold'em was an underground game, the forbidden door most gamblers were afraid to open. But repeated cable showings of "Rounders" inspired a new breed of casual players like myself to give the game a try. ESPN popularized the pocket cam and made the game easier to understand. The Internet boom allowed shut-ins to hone their skill, cresting when no-name qualifier Chris Moneymaker won 2003's Main Event. Websites and satellites even made it possible to qualify for the World Series without fronting the 10 grand. Poker shows popped up like pimples. Stars were made of pros like Phil Hellmuth and Phil Ivey, and celebrity junkies like Tobey Maguire and Ben Affleck gave the game a little extra juice. Just like that, poker was a billion-dollar industry, the one "sport" that gave everyone a chance.


Like NASCAR, wrestling and porn, poker has become its own subuniverse. This summer's Gaming Life Expo featured rows and rows of booths: for countless websites (even Anna Benson has one), start-up magazines and self-published books, for an autograph from your favorite player, for poker-related apparel and merchandise (if you've always wanted a polyester shirt with face cards sewn on the front, this is the place to find it). Skanky models were everywhere handing out free stuff, prompting my buddy Hopper to crack, "What time are they due back at Cheetahs?" The place makes a Star Wars convention look hip. At one point, my friends and I were staring in shock at a booth that featured giant oil paintings of various pros. What amazed us wasn't that these paintings existed, or that they cost $300 apiece, but that someone was purchasing one of Johnny Chan. Like at the porn expo, you see things at the poker expo you can never unsee.

This is why there hasn't been a "Rounders" sequel. Mike McD wouldn't be an underdog anymore. He'd be a minicorporation, a hero to Internet poker nerds, with a $300 portrait of himself, a fleet of agents and PR people, a couple of sponsors, a gigantic ego, a best-selling book and a popular website, maybe even a minimansion outside of Vegas with a driveway that looks like a giant poker chip. He'd be worth 10 million. Easy.


You know what else? He'd be bummed out. This year's Main Event featured so many players, they had to split Day 1 over four days. Thanks to the waves of qualifiers who didn't have to front 10 grand, a different style of play emerged: overaggressive, cocksure, reckless. Winning the tournament isn't a realistic dream, but wiping out a famous pro and having a memorable war story for your buddies … now that's realistic. Pros were getting bounced left and right. Everyone was gunning for them, all-in calls be damned. I mean, how can this be an accurate representation of skill? If you enter a major chess tournament, no matter how much you'd practiced, you'd get wiped out. Same for the Golden Gloves, a PGA tournament, PBA, you name it. But everyone has a chance in the WSOP. On the bright side, anyone can win. On the flip side, you can say the same about keno.


I will say this: The World Series brought the best poker out of me. You feel the tension from the beginning, as you greet everyone at the table, as the dealer shuffles the cards, as you stare at $10,000 worth of chips and realize they're yours. Every time a yellow $1,000 chip moves, you can almost hear the blood swishing in everyone's veins. It's palpable. It's incredible.


Even two weeks later, I remember every nuance -- what everyone was wearing, all their faces, how my chips were stacked, everything. I chugged along for two hours, winning one big hand and battling a steady stream of lousy cards. Meanwhile, a wild Internet qualifier was calling everybody, trash-talking, even showing his bluffs after he won. He reminded me of a football QB who keeps throwing deep; eventually, you switch to zone and start to pick off his passes. Basically, he was Jeff George.


And I wanted to pick him off. Holding K-10 suited, I called his $550 bet along with two others. The flop? K-10-6. First guy called. Jeff came barreling in for another $1,200. Third guy folded. And I knew four things: First, I had the best hand (nobody had trips, I could tell from the body language). Second, I needed to steal that $3,400 in the middle. Third, having played one big hand in two hours, everyone would know I meant business with an all-in wager. And fourth, with 20 grand in chips, Jeff George might be dumb enough to call me. Which he was. And you know what this nitwit had?


A-K. With the odds now significantly in my favor (84.3 percent), I was two favorable cards from taking control of the table. Even in that brief instant -- couldn't have been more than eight to 10 seconds -- I was dreaming about lasting the day, building a nest egg, getting lucky a few more times, maybe even making it through the week …


Then, BOOM! It was over. The dealer turned over consecutive queens, improbably giving us both K-Q pairs, but with an ace kicker against me. The rest was a hazy blur: watching Jeff celebrate in disbelief … muttering, "Wait, did I just lose?" … hearing the jerk next to me say, "You're done" … debating whether to punch the jerk, then deciding against it … eventually stumbling away like Bill Buckner at Shea. I wandered aimlessly through the Rio, legitimately in shock, replaying the hand again and again. I couldn't get over it. Within an hour, I was renting a car and fleeing Vegas like it was a crime scene. I had to get out of there.


It's one thing to get outplayed. It's another to lose to a reckless idiot. But that's poker in the 21st century: You need to be lucky. Period. I know Mike McD disagrees, but only because he's trapped in a suddenly dated movie.


Make the sequel already.

[WP_Legend]

maar dat is juist het punt, je hoeft niet altijd de beste kaarten te hebben om te winnen, stel je hebt 7 2 en die totale beginner AA, en er komen drie harten op de flop of 2 koningen of iets dergelijks, door te bluffen kan je die beginneling hardstikke makkelijk laten folden!


hehe leuk verhaaltje, maar zo is er bij elke sport geluk, als een voetballer in de 90e minuut op de paal schiet bij een 1-1 gelijkspel of binnenkant paal binnenschiet, ook een kwestie van geluk. maar het gaat erom dat het een speler is die veel ervaring heeft en dus vaker zal raak schieten dan iemand die ongetraind is. op de lange termijn zullen pro's meer winnen dan iemand die niet serieus is.

[Beloki]

Is een poker-topic starten geen idee?

Ik moet nu pagina's terugscollen voor het laatste bericht mbt Darten.

[Beloki]

OT: 2 Nederlanders bij de laatste acht. Niet slecht, al hebben we betere toernooien gespeeld.

[Frank]

da's nie per worp he.. ;)

Wel waar, anders noem ik het wel per pijl.... ;) :D

[Beloki]

1 Nederlander bij de laatste vier, Van Gerwen.

Hij versloeg eerder Barney,King en Whitlock. Vanavond tegen Adams, die op zijn beurt O'Shea eruit knikkerde.

Een andere verassing van dit toernooi is Veitch.

[Frank]

Volgens Leo Oldenburger gaan er bij het nu bezig zijnde toernooi (SkyBet World Grand Prix in Dublin) geruchten rond dat Michael van Gerwen na het komende toernooi op Lakeside ook de overstap naar de PDC gaat maken.

Ik weet niet wat Jelle Klaasen gaat doen, daar werd niets over gezegd.

Overigens won Taylor weer eens van Raymond van Barneveld, na twee achtereenvolgende televisietoernooien van Van Barneveld verloren te hebben.
Zelfs bij dit toch wel bijzondere toernooi (double-in, double-out regel) komen deze twee heren aan gemiddeldes boven de 32 per pijl.... ;)

[Ajax Rules]

okee, nog een keer dan....

Een professional weet bij elke combinatie van kaarten, wat hij moet doen, gebaseerd op boeken, statistieken, kansrekeningen, etc. Dan zijn er natuurlijk zoveel onzekerheidsfactoren dat je vele, vele malen toch zult verliezen, maar na het spelen van duizenden spelletjes, heeft de geoefende speler winst en de amateur verlies.

@Darten: ik ben heel benieuwd....ik hoop natuurlijk intens op een finale Barney - Phil Taylor.

[brigade zuid]

Barney is als 32e geplaatst, hoe is dat mogelijk dan? Heeft ie nog te weinig wedstrijden voor de PDC gespeeld ofzo?