Minister Verdonk bedreigt Nederlanderschap Salomon Kalou
Moderator: mods
Angola veilig?DiegoArmandoMaradona schreef:Angola is gewoon veilig nu dus is het logisch dat Angolezen asielzoekers zonder vaste verblijfstatus worden terug gestuurd. Nando Rafael heeft geluk gehad dat hij goed kan voetballen en dat hij zo een verblijfsvergunning heeft gekregen voor Duitsland. Anders was net als zijn landgenoten weer in Angola geweest
Man.
Weet jij bijvoorbeeld hoeveel slachtoffers er daar elke dag nog vallen als gevolg van landmijnen?
Weet jij hoe 'stabiel' die regio is?
Of neem je altijd alles aan wat mensen van de regering je vertellen?
On topic: goede zaak dat die Kalou is afgewezen.
Hij mag hier zijn werk uitoefenen, lijkt me mooi genoeg.
-
DiegoArmandoMaradona
- Berichten: 1723
- Lid geworden op: di mei 10, 2005 12:29 pm
Bronnen? Speel jij ook in Eindhoven A1, of niet? :D
Volkomen terecht dat hij geen Nederlander is geworden. Hetzelfde als dat Anne Frank niet voor een stom spelletje Nederlander is geworden.
Ze zijn nu ook over Maxima aan het praten, want die is wel Nederlandse geworden in minder dan vijf jaar. Ze vergeten dat dat maar eens in de vijfentwintig jaar is, en dat de koning en koningin (prinses?) gewoon Nederlands zouden moeten kunnen zijn. Waarom Kalou wel, en de rest van die buitenlanders bij Feyenoord niet? Voor de Spaanse, Engelse en Italiaanse competitie heb je allemaal een Europees paspoort nodig, Nederland moet daar geen doorvoerland van worden.
Volkomen terecht dat hij geen Nederlander is geworden. Hetzelfde als dat Anne Frank niet voor een stom spelletje Nederlander is geworden.
Ze zijn nu ook over Maxima aan het praten, want die is wel Nederlandse geworden in minder dan vijf jaar. Ze vergeten dat dat maar eens in de vijfentwintig jaar is, en dat de koning en koningin (prinses?) gewoon Nederlands zouden moeten kunnen zijn. Waarom Kalou wel, en de rest van die buitenlanders bij Feyenoord niet? Voor de Spaanse, Engelse en Italiaanse competitie heb je allemaal een Europees paspoort nodig, Nederland moet daar geen doorvoerland van worden.
Ik ben ik schreef:Waarom Kalou wel, en de rest van die buitenlanders bij Feyenoord niet? Voor de Spaanse, Engelse en Italiaanse competitie heb je allemaal een Europees paspoort nodig, Nederland moet daar geen doorvoerland van worden.
Daar ben ik niet bang voor, de meeste buitenlanders willen voor hun eigen nationale team gaan of blijven spelen. Kalou is ook pas de eerste die deze weg bewandelt.
Desondanks een juiste beslissing. Maar daar is buiten de voetbalwereld weinig discussie over.
Het stinkt aan alle kanten!
Goede zaak dat Verdonck geen uitzondering maakt voor Kalou.Kan toch niet zijn dat een voetballer voorrang krijgt op mensen die volgens mij, gezien hun situatie veel meer aanspraak mogen maken op ... dan een voetballer die zodadelijk ergens in het buitenland z'n al goed gevulde zakken nog meer gaat vullen.
Laat hem maar lekker voor z'n eigen land gaan voetballen als voorbeeldt functie, en kan dat op de een of andere manier niet, jammer dan.
Laat hem maar lekker voor z'n eigen land gaan voetballen als voorbeeldt functie, en kan dat op de een of andere manier niet, jammer dan.
Het is niet de eerste keer dat men in NL heeft geprobeerd voorrang te krijgen voor de nateuralizatie van een voetballer. Ik herinner me dat in '74 voor de WK NL zonder voldoende libero zat, daar Aad Mansveld geblesseerd was en om een of andere reden Rinus Israel ook niet voldoende alternatief was, hoewel hij geloof ik later wel af en toe inviel als linker middenvelder. Epi Drost van Twente was geloof ik ook geblesseerd of te klein bevonden (onvoldoende in the lucht). Toen werden, naar mijn geheugen, pogingen ondernomen om de Duitse Horst Blankenburg (Ajax) tot Nederlander te "promoveren". Helemaal geen wereldster, hoor. Anyway, ze konden het er niet door krijgen en toen kwam Rinus met het geniale idee van Haan (rechter middenvelder op libero). Was link want Barry Hulshof, arguably een van de best zo niet de beste ausputsers van Europa, was ook geblesseerd afgevallen.
Ze krijgen al veel te veel voorrang op 'normale' mensen, kijk maar eens wat er gebeurt als er een speler geblesseerd raakt. Op die onderzoeken die dan meestal binnen een dag volgen, moeten andere mensen dagen, weken of soms wel maanden wachten....Voetske schreef:Goede zaak dat Verdonck geen uitzondering maakt voor Kalou.Kan toch niet zijn dat een voetballer voorrang krijgt op mensen die volgens mij, gezien hun situatie veel meer aanspraak mogen maken op ...
Een juiste beslissing van Verdonk. :xyxthumbs:
-
DiegoArmandoMaradona
- Berichten: 1723
- Lid geworden op: di mei 10, 2005 12:29 pm
-
Raul Gonzalez Blanco
- Berichten: 1968
- Lid geworden op: do sep 25, 2003 7:19 pm
- Locatie: Madrid
Dat klopt inderdaad. Mansfeld, Hulshof(knie meen ik) en Drost waren beiden geblesseerd en Israel(De beste Nederlandse libero) kwam terug van een slechte periode vol blessures en privé leed(oa. zijn vader overleed vlak voor het tournooi). Hij was natuurlijk ook al enigzins op leeftijd en de jaren gingen tellen.Kilroy schreef:Het is niet de eerste keer dat men in NL heeft geprobeerd voorrang te krijgen voor de nateuralizatie van een voetballer. Ik herinner me dat in '74 voor de WK NL zonder voldoende libero zat, daar Aad Mansveld geblesseerd was en om een of andere reden Rinus Israel ook niet voldoende alternatief was, hoewel hij geloof ik later wel af en toe inviel als linker middenvelder. Epi Drost van Twente was geloof ik ook geblesseerd of te klein bevonden (onvoldoende in the lucht). Toen werden, naar mijn geheugen, pogingen ondernomen om de Duitse Horst Blankenburg (Ajax) tot Nederlander te "promoveren". Helemaal geen wereldster, hoor. Anyway, ze konden het er niet door krijgen en toen kwam Rinus met het geniale idee van Haan (rechter middenvelder op libero). Was link want Barry Hulshof, arguably een van de best zo niet de beste ausputsers van Europa, was ook geblesseerd afgevallen.
Michels wilde toen inderdaad Horst Blankenburg, een geboren West Duitser, oproepen. Dat ging niet door omdat Blankenburg ooit al voor een Duits jeugdteam had gespeeld en de Fifa sinds de jaren 60 het uitkomen voor verschillende landen verboden had verklaard. Blankenburg was de grote verliezer, hij had de West Duitse bondscoach Helmut Schön ooit publiekelijk bekritiseerd en verspeelde met de mislukte naturalisatiepoging alle krediet bij de Duitse bond.
Het gemis van Hulshof werd vrij aardig opgevangen door Rijsbergen, een on nederlandse verdediger. Perfecte mandekker, snel en vooral beenhard. Hij hield Haan prima uit de wind.
Blankenburg is na zijn carriere in de VS blijven hangen heb ik begrepen. De afkeer was blijkbaar wederzijds. ;)
Kalou zal zich in zijn land ook niet populair hebben gemaakt.
EDIT: nee, nee, dat herinner ik me toch verkeerd. Blankenburg zit weer in Duitsland . Hij heeft later blijkbaar nog voor HSV gespeeld.
Kalou zal zich in zijn land ook niet populair hebben gemaakt.
EDIT: nee, nee, dat herinner ik me toch verkeerd. Blankenburg zit weer in Duitsland . Hij heeft later blijkbaar nog voor HSV gespeeld.
Het stinkt aan alle kanten!
Dat is zeker zo, hoewel Rijsbergen natuurlijk veel minder sterk in de lucht was waar Hulshof altijd heerste. Voorts heeft Rijsbergen zijn reputatie nog aardig kunnen opschroeven tijdens het toernooi, door enige zeer sensationele en aanvechtbare scheidsrechterlijke beslissingen tijdens NL-BRA. Overigens was Israel al lang niet meer eerste keus in die tijd door de redens zoals RBG schreef.Raul Gonzalez Blanco schreef:
Het gemis van Hulshof werd vrij aardig opgevangen door Rijsbergen, een on nederlandse verdediger. Perfecte mandekker, snel en vooral beenhard. Hij hield Haan prima uit de wind.
Ik weet niet hoe jullie daar over denken,maar ik heb altijd gevoeld dat als Gerry Muehren en Barry Hulshof niet geblesserd waren geweest, NL in '74 nooit van Duitslanf verloren zou hebben. For one thing., we zouden v., Henegem niet in de finale gezien hebben dus schrap alvast maar een Duitse goal.
Inderdaad bleek het centrum Haan-Rijsbergen gevaarlijk kwetsbaar tegen Brazilië en West-Duitsland. Maar of daarin Mühren en Hulshoff veel hadden uitgemaakt, mwah... Vooral in die finale speelde volgens mij het gebrek aan geconcentreerd en kollektief de tegenstander in de greep te houden en de klus kil en zakelijk af te maken Oranje meer parten. Integendeel, lekker arrogant de tegenstander tergen zonder doelgericht te blijven spelen met alle gevolgen van dien was het credo. Of deze 2 spelers daarin de oplossing waren geweest? Daarvoor stonden de neuzen sowieso de eerste helft de verkeerde kant op. En toen ze weer wel wat bij de les waren, bleken de 45 resterende minuten net te kort. Als het om individuen gaat, lijkt me een absoluut niet frisse Cruijff (ivm telefonische nachtsessies in Hiltrupp?) in die finale de absolute doorslag te geven voor het verlies. Johan speelde die wedstrijd zwaar onder zijn kunnen en dat was zeker niet de verdienste van Der Berti. Met zulke extreme kontplakkers had Cruijff normaal gesproken niet al teveel moeite.
Success will tear us apart.
Klopt. Daarom kan ik er na zoveel jaar ook wel vrede mee hebben. De beste heeft die dag gewonnen. Maar waarom waren de Duitsers net die dag zoveel beter? Had ook alles met een tegenstander te maken, die veel te gespleten bezig was. Qua intrinsieke kwaliteit was de zaak wel duidelijk: de Ajax- en Bayernkern hadden mekaar in het jaar daarvoor al meer getroffen en dat was niet bepaald een plezierige confrontatie voor de heren uit München geweest (0-5, 4-0). Een volgende afstraffing lag, ook gezien het verloop van het toernooi, meer voor de hand. Teveel dus, waardoor NL niet met de vereiste scherpte deze wedstrijd is ingegaan. Wat nog verergerd werd, hoe paradoxaal ook, door die vroege 1-0.
Success will tear us apart.
Veel van wat Zuidema schrijft ben ik wel enigszinds eens, maar niet dat het beste team gewonnen heeft die dag. Dat zouden ook kenners als Pele, Nil Santos, bobo's van de Argenbtijnse en Zweedse bond en wie niet al meer met wie ik hierover over de tijd gesproken heb, je emphatisch tegenspreken. Mischien was Oranje in de eerste helft te laconiek na die strafschop, maar Duitsland liet ook niets zien. Dat Cruyff's routine onberoepsmatige gedrag by rust een domper drukte, is natuurlijk volkomen waar.
Gerry Muehren, de "longen van Ajax" (i.p.v. v. Hanegem) had wel degelijk verschil gemaakt want dan had Hoeness zich niet als God in Frankrijk kunnen uitleven. Die bal had waarschijnlijk nooit by Mueller gekomen, en een Hulshof met superior overzicht had Mueller als hij de bal al ontving, i.m.n.s.h.o. beter opgevangen. Als ik op maar een reden voor het verlies mag noemen, dan is het ongetwijfelt: Hanegam op Hoeness. That's it!
Het leuke van voetbal is echter, dat we het helemaal niet met mekaar eens hoeven te zijn en zoveel visies van een situatie of periode zijn te rechtvaardigen.
Gerry Muehren, de "longen van Ajax" (i.p.v. v. Hanegem) had wel degelijk verschil gemaakt want dan had Hoeness zich niet als God in Frankrijk kunnen uitleven. Die bal had waarschijnlijk nooit by Mueller gekomen, en een Hulshof met superior overzicht had Mueller als hij de bal al ontving, i.m.n.s.h.o. beter opgevangen. Als ik op maar een reden voor het verlies mag noemen, dan is het ongetwijfelt: Hanegam op Hoeness. That's it!
Het leuke van voetbal is echter, dat we het helemaal niet met mekaar eens hoeven te zijn en zoveel visies van een situatie of periode zijn te rechtvaardigen.
Het kan inderdaad na 31 jaar weer tot de nodige discussies leiden... :DKilroy schreef:Veel van wat Zuidema schrijft ben ik wel enigszinds eens, maar niet dat het beste team gewonnen heeft die dag. Dat zouden ook kenners als Pele, Nil Santos, bobo's van de Argenbtijnse en Zweedse bond en wie niet al meer met wie ik hierover over de tijd gesproken heb, je emphatisch tegenspreken. Mischien was Oranje in de eerste helft te laconiek na die strafschop, maar Duitsland liet ook niets zien.
Volledig off-topic, maar ik wil hier toch nog even op ingaan. Met alle respect voor je referenties, maar ik ben het zeker niet met ze eens. Alhoewel het me de nodige jaren gekost heeft om toe te geven dat we die wedstrijd niet de beste waren. "De beste" in zo'n wedstrijd laat zich ook op vele manieren meten. Qua kansen? Qua team? Qua sluwheid?
Duitsland liet na een schuchter begin juist zien in die 1e helft, hoe een laconiek en lauw, gespleten en provocerend Oranje moest worden bestreden via dynamisch positiespel en legde daarmee de basis voor de uiteindelijke overwinning. Het was niet alleen Van Hanegem versus Hoeness. Overal op het middenveld was het dweilen met de kraan open. NL had daar in vrijwel alle posities heel erg veel moeite met de getergde Duitsers, die overal opdoken en zich aanboden, ons middenveld aan alle kanten overliepen en ons al kwetsbare centrum daardoor te gemakkelijk konden bereiken. Ditmaal liepen wij eens achter de tegenstander aan en fors ook. Tot ver in de eigen 16.
De 2e helft was qua spelbeeld zeker voor NL, mede dankzij een afwachtend Duitsland. Toen waren de rijen bij ons wel weer enigszins gesloten en werd er via een fors overwicht een vijftal goede kansen gecreeerd. Opmerkelijk genoeg kwamen de heren toen steeds die ene teen tekort om een bal een beslissende snelheid of precisie mee te geven. Toch sprake van chronische vermoeidheid na een slopend toernooi? Toch 1 wedstrijd teveel? Uiteindelijk hadden de Duitsers zelfs nog met 3-1 moeten winnen, zoals Steef hierboven al opmerkte.
Hoe dan ook: de Duitsers zelf hanteren na jaren nog steeds het zelfde credo: "Normaal gesproken hadden we 9 van de 10 keer verloren van dit Nederlanse elftal. Dat we ze nou net die 1e keer die ene middag mochten treffen" of iets van die strekking. Dat denk ik ook. Had NL het een week later over mogen doen, dan hadden ze de boel waarschijnlijk wel voldoende uitgerust, maar vooral flink gewaarschuwd en gelouterd op de gebruikelijke manier afgemaakt. Maar deze dag, deze wedstrijd was Oranje niet de beste. Niet als team, niet qua scherpte, niet qua efficiency, niet qua sluwheid. Die eer moet ik toch echt de Duitsers gunnen. Die ene middag...
Daar doel ik niet op. Cruijff mekkerde wel meer tegen scheidsrechters. Maar juist hij speelde die dag ver onder zijn kunnen, had op 1 (bewust?) vlammende minuut na, bij lange na niet die inbreng in het spel, die we van hem gewend waren (bij Oranje 1974, bij Ajax). Als speler maar ook als coach in het veld. Cruijff was ineens een zwaar vermoeid ogende sterveling, die wel heel andere dingen aan zijn kop leek te hebben dan het winnen van een WK-finale. Oorzaak? Volgens mij toch die door diverse getuigen aangehaalde nacht voor de finale zonder slaap met urenlange telefoonsessies om zijn huwelijk met Danny te redden na het Hiltrupp-schandaal. Lijkt me niet de ideale voorbereiding om lekker fris en scherp te beginnen aan de laatste klus van een toernooi. 'Prima' werk van Bild, de angel was in ieder geval onschadelijk gemaakt.Dat Cruyff's routine onberoepsmatige gedrag by rust een domper drukte, is natuurlijk volkomen waar.
Laatst gewijzigd door Zuidema op ma mei 16, 2005 3:37 pm, 2 keer totaal gewijzigd.
Success will tear us apart.
-
DiegoArmandoMaradona
- Berichten: 1723
- Lid geworden op: di mei 10, 2005 12:29 pm
Dat was inderdaad toen de belofte van Johan naar Danny, want "het was niet goed om zo lang van huis te zijn". Zijn eigen woorden. Die komen niet zomaar uit de lucht vallen.
Blijft koffiedik kijken, maar Hiltrup kan ons wel eens 2 wereldtitels gekost hebben.
Nog een saillant detail rond die finale: Van der Hart, meesterspion voor Michels, was in de dagen daarvoor naar huis weggestuurd na de zoveelste kwaaie dronk en een vechtpartij met de Duitse beveiliging. Waarna Michels
amper tactische informatie had over de toekomstige tegenstander.
Blijft koffiedik kijken, maar Hiltrup kan ons wel eens 2 wereldtitels gekost hebben.
Nog een saillant detail rond die finale: Van der Hart, meesterspion voor Michels, was in de dagen daarvoor naar huis weggestuurd na de zoveelste kwaaie dronk en een vechtpartij met de Duitse beveiliging. Waarna Michels
amper tactische informatie had over de toekomstige tegenstander.
Success will tear us apart.
-
Raul Gonzalez Blanco
- Berichten: 1968
- Lid geworden op: do sep 25, 2003 7:19 pm
- Locatie: Madrid
Inderdaad, ook hier werden, zoals heel vaak, de Duitsers van 1974 te kort gedaan door de Nederlanders als de onterechte verliezers te schetsen. Duitsland had namelijk A ook een geweldige ploeg(waarvan het geraamte op indrukwekkende -en zeer aantrekkelijke- wijze het EK van 2 jaar eerder had gewonnen) en B: het was in de finale ronduit het beste team.Zuidema schreef:Het kan inderdaad na 31 jaar weer tot de nodige discussies leiden... :DKilroy schreef:Veel van wat Zuidema schrijft ben ik wel enigszinds eens, maar niet dat het beste team gewonnen heeft die dag. Dat zouden ook kenners als Pele, Nil Santos, bobo's van de Argenbtijnse en Zweedse bond en wie niet al meer met wie ik hierover over de tijd gesproken heb, je emphatisch tegenspreken. Mischien was Oranje in de eerste helft te laconiek na die strafschop, maar Duitsland liet ook niets zien.
Volledig off-topic, maar ik wil hier toch nog even op ingaan. Met alle respect voor je referenties, maar ik ben het zeker niet met ze eens. Alhoewel het me de nodige jaren gekost heeft om toe te geven dat we die wedstrijd niet de beste waren. "De beste" in zo'n wedstrijd laat zich ook op vele manieren meten. Qua kansen? Qua team? Qua sluwheid?
Duitsland liet na een schuchter begin juist zien in die 1e helft, hoe een laconiek en lauw, gespleten en provocerend Oranje moest worden bestreden via dynamisch positiespel en legde daarmee de basis voor de uiteindelijke overwinning. Het was niet alleen Van Hanegem versus Hoeness. Overal op het middenveld was het dweilen met de kraan open. NL had daar in vrijwel alle posities heel erg veel moeite met de getergde Duitsers, die overal opdoken en zich aanboden, ons middenveld aan alle kanten overliepen en ons al kwetsbare centrum daardoor te gemakkelijk konden bereiken. Ditmaal liepen wij eens achter de tegenstander aan en fors ook. Tot ver in de eigen 16.
De 2e helft was qua spelbeeld zeker voor NL, mede dankzij een afwachtend Duitsland. Toen waren de rijen bij ons wel weer enigszins gesloten en werd er via een fors overwicht een vijftal goede kansen gecreeerd. Opmerkelijk genoeg kwamen de heren toen steeds die ene teen tekort om een bal een beslissende snelheid of precisie mee te geven. Toch sprake van chronische vermoeidheid na een slopend toernooi? Toch 1 wedstrijd teveel? Uiteindelijk hadden de Duitsers zelfs nog met 3-1 moeten winnen, zoals Steef hierboven al opmerkte.
Hoe dan ook: de Duitsers zelf hanteren na jaren nog steeds het zelfde credo: "Normaal gesproken hadden we 9 van de 10 keer verloren van dit Nederlanse elftal. Dat we ze nou net die 1e keer die ene middag mochten treffen" of iets van die strekking. Dat denk ik ook. Had NL het een week later over mogen doen, dan hadden ze de boel waarschijnlijk wel voldoende uitgerust, maar vooral flink gewaarschuwd en gelouterd op de gebruikelijke manier afgemaakt. Maar deze dag, deze wedstrijd was Oranje niet de beste. Niet als team, niet qua scherpte, niet qua efficiency, niet qua sluwheid. Die eer moet ik toch echt de Duitsers gunnen. Die ene middag...
Veel is te wijten aan het slechte begin van West-Duitsland in de eerste groepsfase, waarin het nota bene verloor van de 'politieke' rivaal Oost Duitsland(doelpunt van sterspeler Sparwasser). Oranje speelde vanaf de eerste wedstrijd juist geweldig en terwijl de Duitsers de schande van de natie waren tipte iedereen de Nederlanders als dé favoriet.
In de tweede groepsfase, met de befaamde omzettingen van Beckenbauer, begon West Duitsland echter zeer goed te draaien. Het won op imponerende wijze van het sterke Zweden(waar Nederland eerder op 0-0 bleef steken) en schakelde het zeer gevaarlijke Polen(met Lato, Gadocha en de briljante spelmaker Deyna) in een direct duel uit. West Duitsland was gaandeweg gewoon weer het topteam geworden dat ze de voorgaande 10 jaar ook waren geweest.
In de finale waren de Duitsers domweg beter. Cruijff verstopte zich achter Berti Vogts die hem volledig onzichtbaar maakte.(op dit punt ben ik het ook niet geheel met Zuidema eens; tegen een vergelijkbare klever als Jose Antonio Camacho had Cruijff het in zijn spaanse jaren ook immer moeilijk). Bonhof dwong Neeskesn achter hem aan te rennen in plaats van andersom en de Duitse vleugelspelers waren hun directe tegenstanders(Suurbier en Krol) de baas. Grabowski, een speler voor wie het woord flegamatiek is uitgevonden, dolde Krol(tot deze wedstrijd superieur) bij zo'n beetje elk duel.
De Nederlandse backs konden daarom niet meer naar voren en op het middenveld wonnen de Duitsers alle persoonlijke duels. De Nederlandse vleugelaanvallers oefenden maar matige druk uit waardoor de Duitse backs juist alle vrijheid hadden en met name Breitner trok keer op keer mee naar voren.
De koele feiten zijn dat nederland een strafschop benutte die geen strafschop was(Cruijff werd vóór de 16 meter neergehaald) die we kunnen wegstrepen tegen de dubieuze strafschop die door Hölzenbein werd versierd. De Duitsers scoorden daarnaast twee maal via Müller(waarvan er 1 volledig ten onrechte werd afgekeurd wegens buitenspel) en werden een loepzuivere strafschop onthouden.
Duitsland was dus het beste team. Overath, Beckenbauer, Müller, Vogts, Grabowski, Hoeness. De sterke pionnen stonden er stuk voor stuk op de momenten dat het moest, terwijl de Nederlanders het lieten afweten.
Ik geloof er niets van dat een andere opstelling iets had uitgemaakt. Bovendien, Van hanegem was de uitblinker van het tournooi en minstens zo belangrijk als Cruijff, het zou waanzin zijn geweest hem in de finale niet op te stellen en te kiezen voor Muhren(die overigens niet geblesseerd was maar had bedankt vanwege een twist in de Ajax selectie). Te meer daar het zwakke punt niet bij van Hanegem lag: zoals Zuidema al terecht opmerkte, alle Duitse middenvelders (en eiegenlijk alle spelers) waren beter, sneller, sterker en dynamischer dan hun concurrenten aan de andere kant.
Nederland speelde een prachtig tournooi met geweldig voetbal. Maar aan het verlies was niets onterecht. Duitsland was misschien niet de gedroomde winnaar, het was wel de terechte kampioen.