www.telegraaf.nlWeggepeste ’terror-trainer’ Peter Hyballa zien ze nooit meer in Esbjerg: ’Als zelfs je familie wordt bedreigd, dan is de limiet wel bereikt’
Door JEROEN KAPTEIJNS
ESBJERG - Na slechts zeven weken is er alweer een einde gekomen aan het veelbesproken dienstverband van Peter Hyballa bij het Deense Esbjerg. Een dag na het aantreden van Rafael van der Vaart als assistent-trainer houdt de voormalige trainer van NEC en NAC Breda het voor gezien in Denemarken. De afgelopen weken zorgde de flamboyante trainer voor veel commotie in Esbjerg en kreeg hij door de Deense pers het predicaat terror-trainer opgeplakt.
Hoe heeft het zo snel zo hevig uit de hand kunnen lopen?
„Eigenlijk was het na drie dagen al helemaal mis. Ik ben een trainer met een eigen aanpak. Ik sta bekend om mijn attractieve oefenstof, maar ik ben wel een trainer die heel hard traint. Dat waren ze bij Esbjerg helemaal niet gewend. Ik wil dat mijn spelers twee keer per dag trainen, dat ze individuele trainingsprogramma’s volgen, kortom keihard werken. Een aantal spelers had daar heel veel moeite mee. Ook in mijn communicatie ben ik hard en duidelijk en ook daar konden enkele spelers niet mee omgaan. Dan krijg je het fenomeen van groepsdruk. Er werden door drie spelers die problemen hadden met mijn aanpak sessies belegd om over mij te praten. Al heel snel kwam de spelersvakbond erbij. Die heeft in Denemarken veel macht. Zo is het allemaal gaan rollen.”
De beschuldigingen zijn fors. Je zou spelers fysiek hebben aangepakt en hebben uitgescholden. Is dat allemaal verzonnen?
„Alles wordt zo overtrokken. Onder slaan versta ik dat je iemand in zijn gezicht mept. Als ik dat zou doen, zou ik toch dezelfde dag ontslagen worden. Natuurlijk, doe ik dat niet. Dat ik in trainingen iemand wel eens een stevig beet pak om ze op de goede plek te zetten of een mep op de rug geef, komt wel voor. Dat doen trainers als Jürgen Klopp of Diego Simeone ook. Dat is toch geen slaan. Ik heb zoveel belachelijke dingen over mezelf gelezen.”
Wat neem je jezelf kwalijk?
„Ik kijk zeker ook naar mezelf. Ik denk dat ik me te weinig heb verdiept in de cultuurverschillen en me als Duitse trainer anders had kunnen opstellen in Denemarken. En ik heb ook wel wat slechte moppen gemaakt, die ik beter niet had kunnen maken. Die opmerking tegen een speler, dat hij grotere borsten had dan een vrouw, was niet zo gepast. Daarvoor heb ik ook mijn excuses gemaakt. Het bijzondere was, dat die speler uiteindelijk geen problemen met mij had. Het waren andere spelers die overal een probleem van maakten en mij per se weg wilden hebben.”
Wanneer besefte je dat het een niet te winnen strijd was?
„We hadden een meeting gehad met de spelersvakbond en ik had het idee dat de problemen uit de wereld waren. Maar toen kwamen de boulevardbladen eroverheen en dan sta je ineens te boek als de terror-trainer. Een trainer die seksistisch is, een trainer die spelers slaat. Allemaal zulke krankzinnige dingen. Dan wordt het psychoterreur en krijg je te maken met boze supporters, dreigmails, anonieme telefoontjes. Ik ben op straat in Esbjerg uitgescholden. Dan gaan ze het over de Tweede Wereldoorlog hebben. Omdat ik een Duitser ben. Je wordt eigenlijk weggepest. Als dan zelfs je familie wordt bedreigd, dan is de limiet wel bereikt. Op een gegeven moment besef je: ’Dit wil ik niet meer’. Ik heb voor mijn vrijheid gekozen. Op deze manier had ik er geen zin meer in. Ik ben niet weggestuurd maar zelf opgestapt en wilde eigenlijk al eerder vertrekken. De Amerikaanse eigenaren wilden daar eerst niet in meegaan en daardoor ben ik langer gebleven dan ik van plan was. Uiteindelijk zag iedereen in, dat dit een strijd was die ik niet kon winnen.”
Heeft het aantreden van Rafael van der Vaart een rol gespeeld bij je vertrek?
„Nee, helemaal niet. Ik kon het juist heel goed vinden met Rafael en Estavana. Het contact met hen was juist een lichtpuntje in Esbjerg. We hebben regelmatig samen een wijntje gedronken. We hadden gewoon een goede klik. Het leek me ook een heel goed idee om samen met Rafael te gaan werken. Hij heeft in de wereldtop gespeeld, maar heeft nog geen ervaring als trainer en ik heb heel veel ervaring in de trainerswereld. Dat leek me een topcombinatie. Rafael zou me kunnen helpen met het begrijpen van de Deense cultuur. Normaal zou Rafael al een week eerder zijn begonnen, maar hij had nog tv-werk in Nederland en vanaf deze week zouden we samen gaan werken, maar heb ik hem moeten zeggen, dat ik het niet meer aankon. Rafael gaat gewoon aan de slag, maar dan als assistent van de nieuwe trainer Roland Vrabec.”
Gaat het Esbjerg-verhaal je niet enorm achtervolgen in het vervolg van je carrière?
„Dat zou goed kunnen. Ik heb niet de Champions League gehaald en mezelf op de kaart gezet als terror-trainer, dus dat is geen top-reclame geweest. Aan de andere kant zijn er zoveel dingen die mij al achtervolgen. Neem het verhaal, dat ik aan de drugs zou zijn, waarmee ik steeds word geconfronteerd. Eerlijk waar: ik heb nog nooit van mijn leven drugs gebruikt. Als halve Nederlander heb ik niet eens ooit een jointje gerookt en toch blijft dat een hardnekkig verhaal. Ik haal er mijn schouders maar over op. Het feit is dat ik ook veel waardering krijg voor mijn werk als veldtrainer en zowel bij de Nederlandse als Duitse televisie veel word gevraagd voor mijn analyses. Voor mijn aanpak geldt, dat de een het geweldig vindt en dat de ander mij uitkotst. Dat is nu eenmaal zo. Ik ben iemand die polariseert.”
Je hebt inmiddels een cv met veel korte avonturen. Verlang je niet eens naar een langer dienstverband waarin je rustig iets kunt opbouwen?
„Dat zou mooi zijn, maar een rol als brandweerman, die ergens korte tijd werkt om veel dingen te veranderen, ligt me ook wel. Of er snel een aanbieding gaat komen na dit verhaal, moet ik maar afwachten. Ik ben gek op het trainersvak en ik wil er graag in door, maar er zijn ook genoeg andere dingen die ik kan en wil doen. Ik studeer psychologie, blijf tv-werk doen, doe businesscoaching en ik denk dat ik ook geen slechte entertainer ben. Ik heb nul euro meegekregen en niet de bankrekening van Rafael van der Vaart, dus ik moet op een gegeven moment wel weer wat anders gaan doen. Mijn grootste liefde blijft het trainersvak, dus ik hoop zeker op een nieuwe aanbieding. Hopelijk is dat dan een club waar ik beter op mijn plek ben.”
Zien ze je in Esbjerg nog ooit terug?
„Nee, daar ga ik van mijn leven nooit meer naar terug. Ook al heeft Rafael heerlijke wijn in de koelkast staan. Ik heb tegen Rafael gezegd: ’Ik wil best nog eens een wijntje met je drinken. In Amsterdam, Hamburg of voor mijn part Honolulu, maar in Esbjerg ga je me nooit meer zien.”
Denemarken
Moderator: mods
Denemarken
There is only one difference between a madman and me. I am not mad.
Salvador Dali
Salvador Dali
Re: Denemarken
Tja, beetje lastig om van afstand te bepalen wie er hier nu gelijk heeft. De club of de trainer...
Hoe kun je mensen doden, als in Gods gebod staat: 'Gij zult niet doden'? Lev Tolstoj