Volgens mij was hij volgens De Boer echt ziek én was er een ander probleem tussen hen. Dat was toen uitgepraat en toen is hij keurig linksbuiten gaan spelen zoals ons tactisch meesterbrein dat wilde. Daarna werd het toch weer de spits, en hoewel hij niet in denderende vorm en het in de aanval niet erg soepel liep was kun je niet zeggen dat hij niet zijn best deed om de instructies van De Boer uit te voeren. Het ging hem wel wat moeilijk af, maar er zijn in die periode ook wel 10 momenten geweest dat met name Eriksen hem in kansrijke positie had gezet als hij de bal snel gaf, maar die treuzelde dan weer en liet het moment voorbijgaan. Maar die was al heilig verklaard, en lag het allemaal aan El Hamdaoui, niet aan medespelers en trainer dat de aanval niet goed functioneerde. Gelukkig gaat het nu zonder El Hamdaoui veel beter en is het duidelijk dat het aan hem lag....Wie kent Cees de Wolf nog schreef:Dit klopt volgens mij niet. Na Milan uit en de "ziekte" van El H, heeft hij van De Boer een kans gehad. Meerdere, zelfs. Dat hij het bij het publiek verknald had, is juist, maar daar kun je wat aan doen. Door goed en gemotiveerd te spelen. Ik weet nog hoe El H. functioneerde in de bekerwedstrijd thuis tegen RKC. Was een drama. In de rust is het toen kennelijk (weer) geknald tussen hem en De Boer.Maar achteraf is natuurlijk duidelijk geworden dat De Boer gewoon niet met hem wilde spelen, meteen al niet. Dan heeft een speler gewoon geen kans en als je dat aanvoelt dan kun je niet zoveel meer. Nou mag de werkgever natuurlijk altijd een speler op de vleugel, bank, tribune of 2e elftal zetten, maar een eerlijke kans om je in de basis te spelen hoort natuurlijk wel bij de verhouding werkgever-werknemer. Bij de pers en dus het publiek was hij natuurlijk ook al meteen kansloos. Hij was al lang en breed verkozen tot de pispaal, alleen moest de pis even opgehouden worden wanneer hij zo goed presteerde.
Verder lijkt mij niks mis met verhitte discussies over spelsituaties en afspraken en ook niet om de trainer daarin gelijk te geven. Nou wil ik best geloven dat hij daarin vervelend heeft gereageerd met een intonatie of een opmerking. Maar iemand voor onbepaalde tijd naar het tweede zetten? Dat is een belachelijk zware straf. Of was het een noodzakelijke maatregel voor de orde in de kleedkamer en geen straf, was hij echt niet te handhaven? Feit is dat hij er daarna gewoon weer bijhoorde. Om vervolgens wéér naar het tweede te worden gezet, zónder enige aanleiding. Gezamenlijk met de transferplannen is het mij dan volstrekt duidelijk dat De Boer hem gewoon niet als spits wil.
Wat betreft de gunst van het publiek, daar kan ik niet zoveel mee. Die reageren niet anders dan Pavlovhonden en de Telegraaf rinkelt regelmatig met het belletje. Hij kruipt niet voor journalisten en de PVV-partijkrant heeft het toch al niet op Marokkanen, dus dan weet je dat hij exceptionele doelpunten moet laten zien om nog enigzins een kans te maken. De een mag alles, de ander niks, dat is al jaren zo. Een pispaal uitkiezen (of eigenlijk voorgeschoteld krijgen) wordt vaak verward met kritisch zijn. Frank De Boer was de hoop voor de toekomst, het nieuwe genie, en een echte Ajacied bovendien, lekker Hollands ook, en El Hamdaoui werkweigeraar en lastig etc, en dan wordt die duimzuigerij over die sportzaak enzo ook weer doodleuk opgelepeld. En hij stond dan ook nog model voor Jol en diens beleid en daar moest keihard mee worden afgerekend. Cruijff ging Ajax immers terug naar de top brengen en die was tweebenig. Maar als je wat tegen werkweigeraars en geldwolven hebt, en zeker tegen iemand die werk weigert om meer geld te verdienen, dan moet je iets tegen De Boer hebben. En De Boer moet zijn elftal nog voor het eerst beter laten voetballen dan dat van Jol.
Maar in het algemeen geldt dat dat soort valse sentimenten in de plaats komen van beoordelen hoe iemand voetbalt, en dat heeft wel meer spelers getroffen, en daarmee Ajax. Andere spelers worden dan weer verafgood of alles vergeven, ook niet goed voor Ajax. Het publiek is ook een factor, als je prestaties niet waardeert zijn prestaties ook niet wat je krijgt.
Voor die onderhandelingen was hij ook al niet geliefd. Sowieso is het een beetje raar, die onderhandelingen duurden langer dan verwacht, maar wie had dan die verwachtingen gewekt? Ligt het niet daar aan? Ajax had geen cent te makken, en toch dient zich de kans aan om de beste spits van Nederland te contracteren. Dan is mijn eerste reactie om daar blij mee te zijn en niet mijn eigen ongeduld die speler te gaan verwijten.En toen definitief. Hij kreeg dus de mogelijkheid om te spelen, in de spits. Publiek is opportunistisch. Als hij een stijgende lijn had vertoond en was gaan scoren (en beter overzicht zou hebben gehad voor assists), was hij ongetwijfeld geaccepteerd. Reken maar dat de Arena was ontploft van vreugde als niet Siem, maar Mournir twee goals had gemaakt op 15 mei 2011. Door de vervelende onderhandelingen in de zomer van 2010 was hij al niet meteen geliefd bij de harde kern. Door zijn vele (mooie) goals in het begin van seizoen 2010-2011, kwam daar al een kentering in. Hij werd meer en meer als Ajacied geaccepteerd. In ieder geval in mijn vakkie 115. Daarna ging het fout. Hij scoorde niet meer en er was een trainerswissel.
Als mensen een beetje mopperen dan is dat helemaal niet zo'n probleem. Maar als je dan ook niet de kans krijgt je te bewijzen, en de trainer niet eens wil dat je je bewijst omdat je dan ook zijn ongelijk bewijst, dan wordt het wel heel erg moeilijk.Voorzover je dan zegt dat El H op zo'n grote achterstand stond dat hij geen ommekeer had kunnen maken met de publieke opinie, bestrijd ik dat. En noem gelijk een concreet voorbeeld van iemand die, nota bene ook in de winter van 2010-2011, soortgelijke problemen heeft ervaren: Bas Dost bij Heerenveen, toen zijn overgang naar Ajax niet door ging. Hij was toen allesbehalve geliefd in het noorden. Daar heeft nu he-le-maal niemand het meer over. El H. had het bij zichzelf moeten zoeken. En niet bij anderen, of bij Ajax. Dáár zit de oorzaak van het probleem. Nergens anders.
