Nou gewoon zoals het op tv te zien was in de slomo.. dat filmpje onder water die hier net stond werd ik ook niet veel wijzer van. Maar in die slomo op tv zie je phelps nog een slag maken en die ander zit nagenoeg al tegen de kant.joey schreef:Hoe bedoel je? Iemand die een link heeft die wel werkt?brigade zuid schreef:Idd ik had het idee ook al.. als je goed kijkt kan ie het eigenlijk onmogelijk gewonnen hebben.
Zwemmen
-
brigade zuid
- AT Toto winner 15/16
- Berichten: 23726
- Lid geworden op: ma apr 26, 2004 10:51 pm
Vandaag twijfelde ik weer. Had het idee dat Torres eerder finishte dan Steffen.brigade zuid schreef:Nou gewoon zoals het op tv te zien was in de slomo.. dat filmpje onder water die hier net stond werd ik ook niet veel wijzer van. Maar in die slomo op tv zie je phelps nog een slag maken en die ander zit nagenoeg al tegen de kant.joey schreef:Hoe bedoel je? Iemand die een link heeft die wel werkt?brigade zuid schreef:Idd ik had het idee ook al.. als je goed kijkt kan ie het eigenlijk onmogelijk gewonnen hebben.
-
Rembrandt III
- Berichten: 2018
- Lid geworden op: wo sep 24, 2003 9:11 am
Morgennacht zwemt Maarten vd Weijden, één van de grootste Nederlandse sporters op deze OS.
Ik heb zéér veel respect voor zijn levenshouding & opvattingen over leven en dood.
Telegraaf:
Ik heb zéér veel respect voor zijn levenshouding & opvattingen over leven en dood.
Telegraaf:
AD:Column Pieter van de Hoogenband
Niet zo lang geleden kreeg ik een column van de Braziliaanse schrijver Paulo Coelho onder ogen. Het was het verhaal over een boer die veruit de beste mais uit de ruime omgeving verbouwde. Toen iemand probeerde het geheim van de zo succesvolle boer te ontrafelen, antwoordde deze dat hij na zijn oogst een deel van de mais als zaaigoed aan zijn naaste buren gaf. Op de vraag waarom hij de goede mais weg gaf aan zijn buren, was het antwoord simpel: het een kan niet zonder het ander. Het is een geheel. In de lente neemt de wind het stuifmeel mee en blaast het alle kanten op. Als mijn buren iets slechts zaaien, heeft dat gevolgen voor mijn oogst. Om het beste product van de streek te kunnen hebben, moet ik er voor zorgen dat de kwaliteit van de mais van mijn buren dezelfde is en ook blijft als die van mij. Ik kan in het leven niets goeds tot stand brengen, als ik anderen niet stimuleer hetzelfde te doen.
Ik moest aan die column denken toen ik deze week hoorde dat Maarten van der Weijden zich had geplaatst voor Peking. In Eindhoven lig ik dagelijks met hem in het water. Zelf zwem ik in baan 2. Baan 1 is gereserveerd voor de dames Dekker en Veldhuis. En Maarten ligt in baan 3. Het lijkt een beetje het verhaal van de maisboer en zijn buren.
Mijn oudste Nederlandse record dateert van 1989, toen ik als 11-.jarige 1.04,14 klokte. In de loop der jaren is er slechts een zwemmer geweest die dat op die leeftijd heeft kunnen evenaren: Maarten kwam tot een handgeklokte 1.04,1. We delen daarmee dat ene record, maar onze levens zijn sinds die tijd iets anders gelopen.
Eerlijk gezegd ben ik hem nadien uit het oog verloren, tot ik zeven jaar geleden het nieuws over zijn leukemie hoorde. Van een afstand heb ik zijn indrukwekkende gevecht op leven en dood gevolgd.
Echt goed contact hebben we eigenlijk gekregen toen we elkaar een paar jaar geleden op een trainingskamp in Cyprus weer tegen kwamen. Uit die hernieuwde kennismaking ontstond een vriendschap. Toen hij in Dordrecht op een dood spoor zat, heb ik hem aangespoord in Eindhoven te komen trainen. Daar kon hij de topsportbeleving vinden waar hij in die tijd naar op zoek was. Ik vind het geweldig dat hij onder leiding van mijn oude trainingsmakker Marcel Wouda naar Peking gaat. En, niet onbelangrijk, daar straks geldt als een serieuze kandidaat voor de titel.
Uiteraard filosoferen we ook over het leven. Hij is iemand die sinds zijn ziekte geen angst meer kent en met volle teugen van het leven geniet. Als ex-kankerpatient die uitgroeit tot een sporter van wereldniveau is de vergelijking met Lance Armstrong natuurlijk snel getrokken.
Een mindere kant van de filosofie van Armstrong is dat bij de strijd tegen kanker het accent op het overwinnen van de ziekte legt. Het is een zaak van winnen of verliezen. Met andere woorden: degenen die het niet redden, zijn eigenlijk 'losers'.
Maarten kijkt hier anders tegenaan. Hij heeft me geleerd dat de strijd tegen kanker geen kwestie is van winnen of verliezen. Het gaat eerder om geluk of pech hebben. Als je geluk hebt, slaan de behandelingen aan. Heb je pech, dan voer je een onmogelijke strijd. Het is, zo heeft Maarten mij geleerd, dus allesbehalve een kwestie van al dan niet een sterke wil hebben. Al speelt het natuurlijk wel mee dat een mens moet knokken.
Voor mij is Maarten een grote inspirator, al weet hij dat zelf niet. Ik ben er van overtuigd dat hij de komende maanden gaat uitgroeien tot een icoon van de Nederlandse sport. Hij is een grote persoonlijkheid met een boeiend levensverhaal. Mocht Charles van Commenee, de technisch directeur van NOC*NSF, binnenkort een lijstje opstellen van kandidaten die tijdens de openingsceremonie in Peking de Nederlandse vlag mogen dragen, dan wil ik hem eenn ding meegeven: vergeet niet de naam Maarten van der Weijden daar ook op te zetten.(-)
V/d Weijden gelooft in zwemgoud
Door MARTIJN VAN BEETEN
PEKING - Natuurlijk kreeg Maarten van der Weijden de vraag of hij het verhaal van zwemmer Eric Shanteau niet geweldig vindt. De Amerikaanse zwemmer heeft teelbalkanker, maar laat zich pas na de Spelen behandelen. Daarmee verlaagt hij zijn overlevingskans met enkele procenten.
Maarten van der Weijden. FOTO ANP
Nee, de 27-jarige Van der Weijden vindt het verhaal niet fantastisch. Integendeel. De open waterzwemmer overleefde acute lymfatische leukemie. ,,Vooral omdat ik altijd voor de best mogelijke behandeling koos. Dat doet Shanteau dus niet. Daarom is het kwalijk dat hij een inspiratie wil zijn voor kankerpatiënten. Ik raad het iedereen juist af om de behandeling uit te stellen.’’
Shanteau plaatste zich in de Waterkubus niet voor een finale; Van der Weijden gaat in Peking voor goud. De nummer vier van de WK in Sevilla heeft het gevoel dat hij in de nacht van woensdag op donderdag om drie uur Nederlandse tijd, op een parkoers in de olympische roeibaan, een serieuze kanshebber is op de tien kilometer.
Hij zou er wereldnieuws mee worden. Een voormalig kankerpatiënt die uitgroeit tot een sportheld. In de traditie van Lance Armstrong. ,,Daar loop ik niet voor weg. Ik ben bereid om als olympisch kampioen mijn verhaal te doen. Tijdens de voorbereiding op de Spelen is me geregeld gevraagd om een praatje te houden. Dat heb ik niet gedaan, het presteren stond voorop.’’
Van der Weijden dacht jarenlang dat een olympisch optreden voor hem niet zou zijn weggelegd. De geboren Dordrechter komt snelheid tekort voor de 1500 meter, de langste afstand in het zwembad. Racen in het open water is in Peking voor het eerst olympisch. ,,Ik had die droom eigenlijk al opgegeven.’’
Hij gaat ver in zijn hang naar perfectie. Hij doet geheimzinnig over het pak waarin hij vannacht zwemt. ,,Dat zien jullie dan allemaal wel.’’ Om hem tevreden te stellen, was het flink passen en meten bij zijn entree in het Olympisch Dorp. De zwemmer slaapt al drie maanden twaalf tot vijftien uur per dag in een tentje waarin een hoogtestage wordt nagebootst. Hij kon het ding maar net kwijt in zijn eenpersoonskamer.
Pas één dag voor zijn wedstrijd laat hij zich definitief uit de tent lokken. ,,Volgens experts op het gebied van hoogtestages is mijn aanpak ideaal. Op hoogte leven en laag trainen.’’
Dat leven als kampeerder vergroot het aantal rode bloedlichaampjes in zijn lichaam. In de tijd dat Van der Weijden vocht tegen leukemie waren juist die bloedcellen zijn zwakke plek. ,,Misschien kunnen ze nu mijn wapen zijn,’’ zegt de wereldkampioen op de 25 kilometer.
Van der Weijden gelooft dat hij op de olympische roeibaan, waar de zwemwedstrijd wordt gehouden, kan afrekenen met de Rus Vladimir Diatsjin, de Brit David Davies en de Duitser Thomas Lurz. Dat waren op de WK de beste drie zwemmers. ,,Tot die wedstrijd dacht ik dat mijn plek ergens tussen vijf en zeven zou zijn. Nu weet ik beter. Ik kan me meten met die mannen. Als ik de lat toen hoger had gelegd, had ik er al bij kunnen zitten.’’
Hoe succesvoller zijn race is, des te groter is de kans dat Van der Weijden blijft zwemmen. ,,Als ik olympisch kampioen word, ga ik waarschijnlijk door. Valt het tegen, dan is de kans aanwezig dat ik binnenkort stop.’’ Eerst wil hij tien kilometer lang knallen.
Van der Weijden prijst zich gelukkig dat hij zich in het Olympisch Dorp kan terugtrekken in het tentje. ,,Ik deel een appartement met zwemmers die al klaar zijn met hun olympische toernooi. Die gaan van feestje naar feestje en dan is het voor mij lastig om rust te creëren. Ach, dan doe ik wel oordopjes in.’’
Dit is de finish tussen Phelps en Cavic.brigade zuid schreef:Nou gewoon zoals het op tv te zien was in de slomo.. dat filmpje onder water die hier net stond werd ik ook niet veel wijzer van. Maar in die slomo op tv zie je phelps nog een slag maken en die ander zit nagenoeg al tegen de kant.joey schreef:Hoe bedoel je? Iemand die een link heeft die wel werkt?brigade zuid schreef:Idd ik had het idee ook al.. als je goed kijkt kan ie het eigenlijk onmogelijk gewonnen hebben.
Er is inmiddels zelfs een website in de lucht over de race tussen Phelps en Cavic: http://www.100thofasecond.com/
Nil volentibus arduum
-
brigade zuid
- AT Toto winner 15/16
- Berichten: 23726
- Lid geworden op: ma apr 26, 2004 10:51 pm
De T.GOUD VOOR VAN DER WEIJDEN
PEKING - Maarten van der Weijden heeft in Peking voor een grootse primeur gezorgd. De 27-jarige wiskundige, die zeven jaar geleden nog vocht tegen leukemie, schreef in Peking als eerste zwemmer de olympische tien kilometer open water op zijn naam.
In de laatste kilometer sloeg Van der Weijden zijn slag. Vanuit de kopgroep, waarin hij zich eigenlijk de hele race achterin schuil hield, zwom de Nederlander langzaam richting de voorste mannen. In een zinderende laatste 200 meter zette de NZE'er vervolgens een geweldigde eindsprint in waarmee hij de Brit David Davies en de Duitser Thomas Lurz nipte klopte.
Van der Weijden moest zeven jaar geleden nog de strijd met de dood aangaan. Nadat op 12 maart 2001 de diagnose leukemie werd gesteld, kwam de vechter in Van der Weijden boven. Juist op het moment dat na de negende plek op de tien kilometer tijdens de WK in Hawaii (2000) een veelbelovende sportcarrière in het verschiet leek te liggen.
Niet minder dan een half jaar bracht hij door in het ziekenhuis, een periode waarin hij vier chemokuren en een stamceltransplantatie onderging. Het immense en oersterke lijf hield stand en sinds die tijd staat Van der Weijden als een ander mens in het leven.
Op het laatste WK in Sevilla brak Van der Weijden echt door. Hij zegevierde op de 25 kilometer open water en eindigde hij als vierde op de tien kilometer. Als een van de favorieten voor olympisch goud reisde hij vervolgens af naar Peking. Vandaag schreef hij daar dus historie. Het lijkt slechts een kwestie van tijd voordat zijn opmerkelijke levensverhaal wereldkundig wordt en die andere voormalige kankerpatiënt die het tot groot kampioen schopte, Lance Armstrong, zich bij hem meldt.
Hij heeft ook nog eens een speciale voorbereiding gehad, dacht ik.In een speciale tent, 16 uur per dag.Was bij Hollands Sport te zien ...
Laatst gewijzigd door 999 op do aug 21, 2008 6:42 am, 1 keer totaal gewijzigd.
http://os2008.nos.nl/nieuws/artikel/ID/ ... -naar-goudThomas schreef:Dit zou ik graag nog eens willen horen, Base. Is daar al iets van terug te zien.Baseman schreef:Wat een klasse ! Echt geweldig
PS: Erg mooi ook hoe VdH als co-commentator helemaal uit zijn dak ging.
Daar is onder andere een filmpje van de finish (met commentaar
) te vinden. In hetzelfde filmpje zie je hoe VDH hem omhelst. Pieter gaat helemaal uit z'n dak, en Van der Weijden is nog zo nuchter, beseft het nog niet goed, denk ik. Mooi om te zien.There is only one difference between a madman and me. I am not mad.
Salvador Dali
Salvador Dali
-
Ramona
- Erelid, Toto winner 03/04, 17/18, EC 08
- Berichten: 34401
- Lid geworden op: vr sep 12, 2003 5:58 pm
- Locatie: Nijmegen
Yep...Marillion schreef:Ja, prachtig inderdaad. Het was het eerste wat ik vanmorgen op de radio hoorde. De oprechte blijdschap van V.d.Hoogenband was mooi om te horen. Vriendschap en pure sportbeleving in één.
Een betere ambassadeur kan Nederland niet hebben voor de zwemsport, zei VdH... Van der Weijden werd er verlegen van...pracht beelden...
Ook Jacco Verhaeren is enthousiast:
Zwemcoach Jacco Verhaeren vindt Maarten van der Weijden dé geschikte kandidaat om zondag tijdens de sluitingsceremonie van de Olympische Spelen de Nederlandse vlag te dragen. 'Zijn verhaal is zo bijzonder: van kankerpatiënt naar olympisch kampioen.'
In 2001 werd bij het toenmalige zwemtalent leukemie geconstateerd. Van der Weijden scheerde langs de rand van de dood, kwam in 2003 terug in het openwaterzwemmen en greep eerder dit jaar WK-goud op de 25 kilometer. En nu dus ook olympisch goud.
Verhaeren gooide meteen een balletje op bij chef de mission Charles van Commenée, die moet beslissen wie de vlag mag dragen. Dit bericht het AD donderdag.
Verhaeren: 'Dit is Armstrong voorbij, vind ik. Prachtig. Onvoorstelbaar knap. Ik weet in elk geval wie nu de vlag moet dragen bij de sluitingsceremonie.' Zelf vindt Van der Weijden de vergelijking met Armstrong overigens maar niets. 'Ik ben geen Lance Armstrong. De dokters hebben mij gered. Ik heb gewoon geluk gehad dat de chemotherapie succesvol was.'
Bron: sportweek.nl
Zwemcoach Jacco Verhaeren vindt Maarten van der Weijden dé geschikte kandidaat om zondag tijdens de sluitingsceremonie van de Olympische Spelen de Nederlandse vlag te dragen. 'Zijn verhaal is zo bijzonder: van kankerpatiënt naar olympisch kampioen.'
In 2001 werd bij het toenmalige zwemtalent leukemie geconstateerd. Van der Weijden scheerde langs de rand van de dood, kwam in 2003 terug in het openwaterzwemmen en greep eerder dit jaar WK-goud op de 25 kilometer. En nu dus ook olympisch goud.
Verhaeren gooide meteen een balletje op bij chef de mission Charles van Commenée, die moet beslissen wie de vlag mag dragen. Dit bericht het AD donderdag.
Verhaeren: 'Dit is Armstrong voorbij, vind ik. Prachtig. Onvoorstelbaar knap. Ik weet in elk geval wie nu de vlag moet dragen bij de sluitingsceremonie.' Zelf vindt Van der Weijden de vergelijking met Armstrong overigens maar niets. 'Ik ben geen Lance Armstrong. De dokters hebben mij gered. Ik heb gewoon geluk gehad dat de chemotherapie succesvol was.'
Bron: sportweek.nl
Nu niet meteen doorslaan Jacco.Verhaeren schreef:'Dit is Armstrong voorbij, vind ik.
Nil volentibus arduum
-
brigade zuid
- AT Toto winner 15/16
- Berichten: 23726
- Lid geworden op: ma apr 26, 2004 10:51 pm
www.volkskrant.nlGoud voor zwemmer Van der Weijden
Van onze verslaggever John Volkers
gepubliceerd op 21 augustus 2008 06:52, bijgewerkt op 21 augustus 2008 14:02
PEKING - Het onvoorstelbare is gebeurd. Een man die door de zwaarste aller ziekten, kanker, werd getroffen, stond donderdag in Peking op de hoogste olympische trede. Maarten van der Weijden won op de roeibaan van Shunyi de eerste olympische zwemtitel op de 10 kilometer open water.
Zwemmer Maarten van der Weijden is donderdag onverwacht olympisch kampioen geworden op de 10 kilometer. Van der Weijden toont na afloop trots zijn gouden plak. (ANP) De wereldkampioen op de 25 kilometer zal de geschiedenis ingaan als de Lance Armstrong van de zwemsport. Bij de Nederlander werd op 12 maart 2001 acute lymfatische leukemie vastgesteld. Als enige van zijn zaal met acht patiënten in het Amsterdamse ziekenhuis kwam hij de zware ziekte teboven.
Van der Weijden, al in zijn jeugd een groot talent met enorm uithoudingsvermogen, bokste zich door vier chemokuren en een stamceltransplantatie. Zijn strijdlust bracht hem ook terug in de sport. In 2003 plaatste zich hij al weer voor een WK, die van Barcelona. Hij werd 14de op de 10 kilometer, maar zijn terugkeer aan de hoogste top betekende al een overwinning.
Hogere doelen
De wiskundestudent begon zich vervolgens andere, hogere doelen te stellen. Een zilveren medaille op de EK in 2006, op het Balatonmeer, gaf zijn mogelijkheden op de inmiddels tot olympische afstand verkozen 10 kilometer aan. Hij werd daar tweede achter de Duitser Thomas Lurz, met de Rus Ditiatin en de Brit Davies de grote favoriet in Peking.
Van der Weijden arriveerde in China met een wereldtitel op de 25 kilometer in de zak. Hij veroverde die in mei in Sevilla, enkele dagen nadat hij zich op de 10 kilometer glansrijk door de olympische kwalificatie had geslagen. Hij werd in de Spaanse openwater race vierde.
Nabootsen
De marathonzwemmer was vooral tevreden met zijn voorbereiding. Hij had zich in de maanden voor de WK – ook het olympische kwalificatiemoment - in een hypobare tent geprepareerd. Het bootst de gevolgen van een hoogtestage na. Na de training op zeeniveau, in het eigen bad te Eindhoven, trok hij zich telkens ‘op hoogte’ terug.
Van der Weijden: ‘Ze hebben een tentje gemaakt met een slang erin, om het zuurstofgehalte van hoogtestage na te bootsen. Daar slaap ik dan in. Ik leef er ook in. En als ik de tent uitkom is dat om te trainen.’
Het was een veeleisend regiem. Zijn sociale leven stond op nul. Na mei gaf hij geen interviews meer. Van der Weijden leidde de hele zomer het leven van een monnik. Het bracht hem in extreem goede conditie in Peking.
In de aanloop naar de race van China gaf hij in een interview met de Volkskrant aan dat hij qua voorbereiding een kleine voorspong had genomen op de concurrentie, maar dat die nu ongetwijfeld ook de ‘tent’ in zouden kruipen.
Slotronde
In het donkere water van de roeibaan van Shunyi ging hij de race aan op zijn gebruikelijke wijze. Hij verstopte zich in de groep, om geen krachten te morsen. In de derde ronde van 2,5 kilometer schoof hij naar voren. In de slotronde was hij erbij, toen de beslissing viel.
In de slotkilometer kwam hij in een kopgroep terecht met Davies en Lurz. Davies is een stayer van het gewone zwembad. Hij won in 2004 brons op de 1500 meter ‘indoor’. De Brit ging als eerste de eindspurt aan. Van der Weijden schoof er aan de buitenkant rechts voorbij en had vrij baan naar de gele finishwand. Hij won in 1 uur 51 minuten en 51,6 seconden. Davies werd tweede op 1,5 seconden, met Lurz daar weer een halve seconde achter. De Rus Ditiatin, de onverslaanbare, de man die de twee laatste wereldtitels op de 10 kilometer won, werd in Shunyi 11de, op 22 seconden van de Nederlandse winnaar.
Van der Weijden had voorspeld dat hij in Peking zou kunnen meespelen. Hij voelt zich op zijn best in de hitte. Donderdag was het weer compleet omgeslagen, het regende, de zon was verdwenen, maar het veranderde klimaat leek hem niet te deren. Het water was warm, 28 graden, dat vond hij belangrijker.
Zijn coach, Marcel Wouda, legde na afloop uit dat alles volgens plan was verlopen. ‘Maarten heeft de snelste laatste 1000 meter van het veld. Hij moest in positie gebracht worden. Dat is gelukt.’
Scherp oog
De technische en fysieke voorbereiding is van Wouda, de Nederlandse wereldkampioen 200 wissel uit 1998, maar de tactische invulling is vooral van Van der Weijden. De zwemreus van 2.02 meter heeft een scherp oog voor de route die hij in een wedstrijd moet uitstippelen. Hij beheerst trucs, om zich zonder moeite tussen ‘afhoudende’ zwemmers te wringen.
Alles klopte op een donderdag in China. Het zal normaal gesproken de laatste wedstrijd van de nu 27-jarige Van der Weijden zijn geweest, zo kondigde hij vorig jaar bij de WK in Australië al aan. En deze zomer herhaalde hij nog eens: ‘Dit leven in een tentje ga ik geen acht jaar volhouden.’
Het wordt tijd voor een ander leven.
Mooi dat zo'n gedegen voorbereiding zich uitbetaalt.
There is only one difference between a madman and me. I am not mad.
Salvador Dali
Salvador Dali