Wat is er geworden van....

[FlaFlu]

Oud-speler Ajax en RKC bij Turkije

Ferdi Elmas heeft voor het eerst een uitnodiging ontvangen voor het Turkse nationale team. De ploeg van Fatih Terim speelt op 24 maart de beladen EK-kwalificatiewedstrijd in en tegen Griekenland.

Elmas, geboren in Amsterdam, is een oude bekende in Nederland. In het seizoen 2004/2005 kwam hij op amateurbasis uit voor RKC Waalwijk en kwam hij in totaal negen duels in actie. Hierna werd de 22-jarige aanvaller overgenomen door de Turkse middenmoter Rizespor, waar hij nog steeds op de loonlijst staat.

Bij Rizespor komt de exponent van de jeugopleiding van Ajax wel regelmatig aan spelen toe. In totaal kwam hij tien maal als basisspeler het veld op en vijf maal betrad hij het veld als invaller. In de overwinning op Fenerbahçe (2-1) was hij overigens trefzeker.

voetbalzone.nl

[T82]

Evander Sno: individualist moet teamspeler worden
20 maart 2007


Hij verdedigde al de kleuren van Ajax en Feyenoord, knokte met NAC Breda tegen degradatie, speelde al in de Champions League en staat op het punt om met Celtic kampioen van Schotland te worden, ondanks het feit dat hij pas 19 jaar is. Het moge duidelijk zijn: de loopbaan van Evander Sno is geen alledaagse. FCUpdate.nl sprak met Sno en vroeg Jong Oranje-coach Foppe de Haan naar de mogelijkheden van de middenvelder. "Van de tien balcontacten van Evander zijn er zeven briljant, maar die andere drie kunnen als team je dood worden. Dat moet eruit."

Dat Evander Sno niet een dertien-in-een-dozijn voetballer was, bleek al in de jeugd van Ajax. De fysiek sterke voetballer vormde achterin een centraal duo met Robbert Schilder, maar vond zichzelf in het hart van de defensie niet goed uit de verf komen. Hij wilde op het middenveld spelen en bovendien vond hij dat hij in de jeugd stilstond in zijn ontwikkeling. Sno wilde doorgeschoven worden naar het beloftenteam, maar in Amsterdam zagen ze daar geen heil in. "Toen heb ik maar voor mezelf gekozen en ben ik naar Feyenoord gegaan", legt Sno uit.

En zo maakte Sno als A-junior de overstap van Ajax naar Feyenoord. Ook in Rotterdam slaagde hij er echter niet in om door te dringen tot de hoofdmacht, waarna Feyenoord hem vorig seizoen op huurbasis bij NAC Breda stalde. De Brabantse club had vervolgens de kans om Sno over te nemen van Feyenoord, maar liet deze optie schieten. Omdat ook Feyenoord geen toekomst zag in de jonge middenvelder, dreigde Sno buiten de boot te vallen. Maar plotseling was daar Celtic, dat wél brood zag in de middenvelder.

De transfer van Sno kwam voor iedereen als een verrassing, niet in de laatste plaats voor de middenvelder zelf. "Natuurlijk was ik verrast. Maar aan de andere kant: op basis van mijn spel bij NAC Breda, was de transfer niet onverdiend. In Breda heb ik best goed gevoetbald, met name tegen de topteams. Waarom NAC dan niet verder met me wilde? Dat weet ik niet. Het had er, geloof ik, mee te maken dat op dat moment nog niet duidelijk was wie de nieuwe trainer zou worden. En toen de nieuwe trainer eenmaal kwam, had Celtic zich inmiddels gemeld."

Ook Feyenoord liet de middenvelder zomaar vertrekken. "Bij Feyenoord heb ik nooit een kans gekregen", zegt Sno over zijn periode in Rotterdam. "Dat is jammer voor hun, ik zit er niet mee. Ik spreek af en toe nog wel met jongens bij Feyenoord, zoals Castelen en Greene. Zij vinden het jammer dat ik weg ben, maar zij zijn natuurlijk niet de mensen die de beslissingen nemen. Feit is dat ik geen kans gekregen heb in het eerste elftal. Ze hebben met me respect behandeld, maar zagen het blijkbaar niet in me zitten", concludeert hij.

Bij Celtic kreeg Sno zijn kans wél en deze grijpt hij voorlopig met beide handen aan. "Toen ik in Glasgow kwam, heb ik eerst mijn ogen goed de kost gegeven. Ik ben mezelf gebleven. In het begin had ik het moeilijk, er zijn wel bepaalde momenten geweest waarop ik dacht: 'wat doe ik hier'. Ik woonde toen nog in een hotel en had het gewoon lastig. Maar goed, dat ging steeds beter. Inmiddels voel ik me helemaal thuis, ik heb het gevoel dat ik zowel voetballend als fysiek goed tot mijn recht kom in de Schotse competitie."

Bij Celtic wordt hij een betere voetballer, vindt Sno. "Het is heel leerzaam om met deze spelers te trainen en te spelen. Ik ben pas 19 jaar, ik moet nog veel beter worden. Op alle fronten. Bij Celtic kan ik daaraan werken. Of ik veel leer van oudere spelers, zoals Thomas Gravesen? Jawel, vooral mentaal. Hij is iemand die net even een arm om je schouder legt, als het even tegen zit."

In het shirt van Celtic debuteerde Sno eerder dit seizoen ook in de Champions League. In dit toernooi stond hij tegenover teams als Manchester United en AC Milan. Dat is heel wat anders dan tegen degradatie voetballen in het stadion van TOP Oss of FC Volendam. Toch voelt het hetzelfde, vindt Sno. "Ik was voor de wedstrijden in de Champions League niet extra gespannen. Natuurlijk was er gezonde wedstrijdspanning, maar meer niet. Het is allemaal gewoon heel mooi om mee te maken. Vooral na de uitwedstrijd tegen AC Milan moest ik wel even terugdenken aan het jaar dat achter me ligt, waarin ik van degradatievoetbal naar de Champions League gegaan ben. Het is, kortom, een leerzaam en heel mooi jaar geweest."

De stormachtige ontwikkeling van Sno is ook in Zeist niet onopgemerkt voorbij gegaan. Nadat Marco van Basten hem eerder dit jaar al bij het 'grote' Oranje haalde, maakt de middenvelder nu deel uit van Jong Oranje. De bondscoach van dit team, Foppe de Haan, houdt de ontwikkeling van Sno nauwlettend in de gaten. "Ik kan me nog goed herinneren dat hij een paar jaar geleden meespeelde in een wedstrijd met Oranje -19, tegen Duitsland. Dat was een cruciale wedstrijd, we moesten winnen. We kwamen ook twee keer op voorsprong, maar beide keren kwam Duitsland terug omdat Sno zijn man liet lopen. Dat was typisch Evander, hij brengt een zeker risico met zich mee."

Ondanks dit risico, erkent De Haan de mogelijkheden van de jongeling. "Van de tien balcontacten die hij heeft, zijn er zeven briljant. De andere drie kunnen je dood betekenen. Hij moet er voor zorgen dat hij dat eruit krijgt. Eigenlijk is hij van nature een echte individualist, nu moet hij meer vanuit de teamgedachte gaan voetballen. Of hij dat kan? De toekomst zal het leren. Eén ding is zeker: hij kan in ieder geval geweldig voetballen."


Door: Roland Mather
Fcupdate.nl

De reden dat Sno niet bij NAC voetbalt is toch echt in de 1e plaats een financiële reden geweest...

[joey]

Interview met Mario Melchiot
Geschreven door Daniel Cabot-Kerkdijk op dinsdag, 20 maart om 08:55

In een tijdperk waar geldproblemen veelvuldig de krantenkoppen halen en de clubs dus op hun centen dienen te letten, zijn de transfervrije spelers een gewild object. Heden ten dage wordt er namelijk niet meer gestrooid met langlopende contracten en zijn alléén de supersterren nog in het bezit van een contract met astronomische cijfers. Het restant van de voetballers gaat onder druk van de transferdeadline op zoek naar een nieuwe werkgever en ondervind aan de levende lijve de zakelijkheid van de huidige voetbalmaatschappij.

Het Bosman-arrest heeft Mario Melchiot in ieder geval altijd uitkomst geboden. De op 4 november 1976 in Amsterdam geboren verdediger belandde bij ieder van de clubs die op zijn curriculum vitae prijken via zijn transfervrije status. Na drie seizoenen Ajax maakte hij de overstap naar Chelsea, destijds nog een ambitieuze middenmoter in het Engelse voetbalwalhalla.

In de Engelse voetbalmetropool maakte hij vijf mooie jaren mee, maar wist hij wel beter toen de nieuwbakken eigenaar Roman Abramovich de portemonnee begon te trekken en de transfermarkt op hol bracht. Birmingham City was in de zomer van 2004 wel geïnteresseerd in de combinatie Oranje-international plus transfervrije status en Melchiot, overtuigd van de ambitieuze plannen van The Blues, zette hij zijn handtekening onder een verbintenis voor twee seizoenen.

In het St Andrews Stadium was Melchiot een gewaardeerde basiskracht, maar wilde het niet vlotten met de équipe van Steve Bruce. In het seizoen 2004/2005 eindigde Brum op een twaalfde plaats en vorig seizoen kon degradatie naar het Championship zelfs niet worden voorkomen. Een carrière in de Engelse tweede divisie zag de verdediger niet zitten en aan het verstandshuwelijk tussen beide partijen kwam dan ook een einde.

Op de markt van vraag en aanbod ging Melchiot op zoek naar hogere voetbalsferen en zag hij een trits potentiële werkgevers voorbijkomen, maar uiteindelijk besloot hij in te gaan op de avances van Stade Rennes. De ambitieuze Franse subtopper zag wel wat in de boomlange verdediger en hoopte een basis gelegd te hebben om weer met Europees voetbal te kunnen flirten. Het kaf lijkt echter inmiddels voor het zesde opeenvolgende jaar van het koren gescheiden te zijn. Olympique Lyon leidt opnieuw de dans in de Ligue 1, terwijl het voor de rest van de clubs nog alle kanten op kan: roemloos in de middenmoot eindigen of toch nog een ticket bemachtigen voor Europees voetbal.

Samen met Voetbalzone.nl keek de 30-jarige kosmopoliet in een telefonisch interview terug op zijn eerste maanden in Franse dienst en passeren en passant Ajax, Chelsea, Birmingham City en het Nederlands elftal de revue.

Vele clubs stond te trappelen om je afgelopen zomer in te lijven. Namen als AS Roma, Livorno of Espanyol deden de ronde, maar je verkoos een éénjarige verbintenis bij Stade Rennes. Wat was de reden om je in het Franse voetbal te begeven?

Het duurde eenvoudigweg allemaal te lang. Vele clubs hadden interesse, maar echt concreet werd het allemaal niet. Dan moet je gaan beslissen: Wacht ik tot het laatste moment op een goede club of kies ik voor zekerheid? Met alle respect voor Stade Rennes natuurlijk, dit is een prachtige club. Misschien had ik wel voor een betere club kunnen tekenen, maar hoe langer je wacht hoe moeilijker het ook kan worden.

En hoe is het gesteld met de randvoorwaarden?

Stade Rennes is een uiterst professionele club die elk seizoen voor Europees voetbal wil gaan. Natuurlijk is Rennes geen Londen, maar het bevalt mij uitstekend hier en Parijs is hier ook niet ver vandaan.We hebben een leuke spelersgroep en bovendien is de Franse competitie een leuke competitie om in te spelen.

De Franse competitie is voor velen onbekend terrein…

Dat was het in eerste instantie voor mij ook, maar het is uiterst meegevallen. Het Franse nationale team zegt eigenlijk al genoeg. Al jarenlang brengt het land uitstekende voetballers voort. Natuurlijk spelen deze vrijwel allemaal in het buitenland, maar in Frankrijk spelen hele goede voetballers. Technisch gezien is het niveau zeer hoog en tactisch gezien wellicht wat minder. Dat is door de aanwezigheid van de vele internationale spelers en het komen en gaan van spelers natuurlijk ook logisch.

Is de Franse competitie net als de Eredivisie een soort van springplank?

Néé, absoluut niet! Hier in Frankrijk ligt het niveau stukken hoger. Alle spelers beschikken over veel kwaliteit en het spel gaat heel snel over en weer. Uiteindelijk is op Italië, Engeland en Spanje na, elke competitie wel een springplank voor wellicht een grotere stap in je carrière. Ik zie echter in Frankrijk een veel hoger niveau dan op de Nederlandse velden.

Is Olympique Lyon te goed voor de Franse competitie of zijn de andere teams zo ‘slecht’?

Het is inmiddels wel duidelijk dat Olympique Lyon van een uitzonderlijk niveau is. Niet alléén hebben ze heel veel kwaliteit, maar ze beschikken ook nog eens over een brede selectie. Uiteindelijk hebben enkele blessuregevallen hun toch nog de nodige punten gekost, maar dit zijn slechts momentopnames. Lyon is gewoon de nummer één van het Franse voetbal.

Op Lyon na, kan het op dit moment nog alle kanten op in Franse competitie.

Lyon zal ongetwijfeld wel weer kampioen worden, maar de andere clubs zijn niet bij machte om gedurende het seizoen in hun spoor te blijven. Ploegen als Lens of Lille eindigen meestal in de top-vier, maar de rest is op dit moment zeker niet kansloos om zich te plaatsen voor Europees voetbal. We staan nu dan wel elfde, maar de achterstand op andere ploegen is niet zo groot.

In Engeland keerde je tussendoor vaak terug naar Nederland. Dat doe je nu nog of is dat vanuit Frankrijk wat lastiger?

Dat gaat nu wat moeilijker. Bij Stade Rennes trainen we bijna elke dag en hebben we dus minder vrije tijd. In mijn periode bij Chelsea en Birmingham City speelden we veel wedstrijden en kregen we zo nu en dan wat dagen vrij. Binnen een uur zat je dan in Nederland, maar dat gaat hier wat lastiger natuurlijk.

Vorig jaar eindigde de ploeg als zevende in de competitie met spelers als Andreas Isaksson, Yoann Gourcuff, Alexander Frei of Kim Kallström, maar deze verlieten de club afgelopen zomer. Is Europees voetbal wel een reëele doelstelling?

De doelstelling aan het begin van het seizoen was om beter te eindigen dan vorig jaar en dat houdt dus automatisch plaatsing voor Europees voetbal in. Vorig seizoen was de doelstelling om zo hoog mogelijk te eindigen, dus het doel is wel degelijk bijgeschaafd. Als ploeg hebben we echter moeite met deze druk en bovendien komen we vrij moeilijk tot scoren.

Wat is eigenlijk de kracht van het team? De verbondenheid binnen de ploeg of steken de individuele kwaliteiten van John Utaka of Jimmy Briand bijvoorbeeld er bovenuit?

Op dit moment is de verdediging het sterkste punt van de ploeg. De verdediging bepaalt nu hoe een wedstrijd voor ons kan gaan lopen. We scoren gewoonweg te weinig, maar als we de nul weten te houden dan kan het alle kanten op. Vaak resulteert dat in een doelpuntloos gelijkspel en ook vaak breekt het ons op. Aan de andere kant spelen we ook goed op de counter. Áls wij scoren en de tegenstander dus verplicht is om de aanval op te zoeken, dan maken we grote kans om uiteindelijk de drie punten te pakken.

Tijdens de Europese uitwedstrijden van Ajax ondervond je aan de levende lijve de toenemende vormen van racisme. Hoe is dat gesteld in Frankrijk?

In Frankrijk heb ik het nog niet meegemaakt, maar in elk land is er wel sprake van. Als voetballer moet je er gewoon geen aandacht aan besteden, zodat het ook geen invloed op je spel heeft. Ik beschouw racisme als een soort van gebrek aan intelligentie. Ik wil niet zeggen dat ik de slimste ben, maar ik ben een kleurling en heb nooit het gevoel gehad dat een blanke minder is dan een kleurling. Andersom is dat echter wel altijd het geval.

Melchiot zag op 4 november 1976 het levenslicht in Amsterdam-West en was daarmee het vierde kind in een familie van vijf. Zoals elke profvoetballer van tegenwoordig was ook Melchiot van jongs af aan verliefd op de bal. Op driejarige leeftijd schoot hij zelfs al de bal door het raam van zijn ouderlijke huis en besloot zijn moeder, met wie hij een zeer hechte band onderhoudt, om hem maar met ballonnen in huis te laten spelen.

Op zevenjarige leeftijd verhuisde de familie naar Amsterdam-Noord en speelde Melchiot inmiddels voor De Volewijckers. Het voetbal was voor hem niet meer dan een hobby, een tijdverdrijf. Ook de interesse van Ajax op tienjarige leeftijd kon hem niet bekoren en het was dan ook aan zijn broer Winston te danken dat hij uiteindelijk toch inging op de interesse van de 29-voudig landskampioen.

Bij de hoofdstedelingen zat hij in de lichting van onder meer Patrick Kluivert en Clarence Seedorf en was met name Spitz Kohn belangrijk voor hem. De jeudtrainer slaagde erin om de drukke Melchiot tot bedaren te brengen en bracht hem de fijne kneepjes van het vak bij. De verdediger, in de jeugd spelend als laatste man, scoorde jaar in jaar uit een ruime voldoende in het TIPS-systeem (Techniek, Intelligentie, Personaliteit en Snelheid) en werd zelfs tot aanvoerder gebombardeerd.

Op 19-jarige leeftijd, nauwelijks nog verlost van zijn babyvet, was het Louis van Gaal die in het seizoen 1995/1996 overwoog om Melchiot te laten debuteren in de Champions League-finale tegen Juventus, maar Frank de Boer herstelde tijdig van zijn blessure en Melchiot was een illusie armer. Na afloop van het duel, waarin de Italianen na strafschoppen te sterk bleken, slaagde Melchiot er wel in om het broekje van Gianluca Vialli te bemachtigen. Eenmaal thuisgekomen besloot hij om de posters van zijn idolen van zijn kamermuur af te halen. Hij was van mening dat hij geen fan meer was, maar dat hij nu ook gewoon tot het selecte gezelschap behoorde.

Op 18 augustus 1996, in de met 3-0 verloren wedstrijd tegen PSV om de Johan Cruijff Schaal, maakt Melchiot zijn debuut aan het hoogste Amsterdamse voetbalfirmament. Onder hoede van Van Gaal en diens opvolgers Morten Olsen en Jan Wouters speelde hij meer dan zeventig wedstrijden in de hoofdmacht. In deze periode werd beslag gelegd op de landstitel (1997/1998) en tweemaal de nationale beker (1998 en 1999). Slechts driemaal kwam hij tot scoren: in de halve finale van de Champions League tegen Juventus (1996/1997), in de KNVB-beker tegen Feyenoord (1998/1999) en tegen De Graafschap in één van zijn laatste wedstrijden in dienst van de Amsterdamse voetbaltrots.



Hoe kijk je terug op je periode bij Ajax?

Mijn periode bij Ajax was in één woord geweldig. Ik heb daar een mooie periode gehad, maar het is niet dat ik per se mijn carrière bij Ajax wil afsluiten. We hadden een uitstekende groep, met Van Gaal hadden we een wereldtrainer, maar net als bij elke club veranderen de omstandigheden. Voor een jonge jongen was Ajax gewoon een perfecte club om te beginnen.

Na het vertrek van Van Gaal in de zomer van 1997 veranderde de ArenA in een melting pot van nationaliteiten. De kweekvijver kwam namelijk droog te staan en de Amsterdammers betaalden de tol van de roem. Onder het zesjarige bewind van Van Gaal vertrokken maar liefst 37 spelers. Het bestuur besefte vervolgens dat adel verplichtte en dat de imposante ArenA geenzins het decor mocht vormen van een veredelde speeltuin. Olsen kreeg de vrije hand om de verliezen van spelers als Kluivert, Winston Bogarde en Marc Overmars te compenseren, maar de Deen zorgde eerder voor een kwantitatieve dan voor een kwalitatieve aanvulling. Een vreemdelingenlegioen met een grote verscheidenheid aan nationaliteiten het gevolg.

Na het vertrek van Van Gaal sloeg de club een geheel andere weg in. Van Gaal werkte met een groep van maximaal achttien tot twintig spelers, maar Olsen leek meer voor een kwantitieve aanvulling te kiezen. Hoe ging je daar mee om?

Olsen was degene die mij overtuigde om de club niet te verlaten, maar vervolgens zette hij mij wel op de bank. Daar had ik geen vrede mee. Ik was destijds een belangrijke speler en bovendien had Chelsea in de zomer van 1998 al interesse getoond. Toen ik vervolgens op de bank kwam te zitten, baalde ik behoorlijk. Nooit heeft hij laten weten dat de nieuwe spelers meer speeltijd zouden krijgen, want anders had ik de club allang verlaten.

Een leugentje voor zijn eigen bestwil, maar ook een belangrijk leermoment voor jou.

Klopt, daar heb ik veel van geleerd. Je kan sowieso veel leren in je carrière, maar ook van datgene wat met andere spelers om je heen gebeurt. Je moet durven om je eigen keuzes te maken. Als je niet wil blijven, dan moet je ook nooit bij een club blijven. Zo denken de clubs namelijk ook. Je moet eerst alles zakelijk op orde hebben, want pas dan kun je ook binnen de krijtlijnen presteren.

Wat was er waar van de berichten dat je in je laatste seizoen bij Ajax (1998/1999, red.) geen nieuw contract aangeboden kreeg?

Dat verhaal is helemaal verkeerd de wereld ingebracht. In de winterstop van mijn laatste seizoen deed Ajax mij drie contractvoorstellen en zaten we verschillende malen om de tafel. Ajax wilde gewoon mijn contract verlengen, maar zowel mijn zaakwaarnemer als ik waren van mening dat een vertrek de beste optie was. Op een gegeven moment werden de geruchten over een vertrek naar Chelsea ook steeds groter en koos Ajax ook eieren voor zijn geld.

In de zomer van 1999 tekende Melchiot een verbintenis voor drie seizoenen bij Chelsea, dat later opengebroken zou worden naar vijf seizoenen. Het was trainer Gianluca Vialli die de verdediger telefonisch met de zin ‘Mag ik nu alsjeblieft mijn broekje terug?’ min of meer overhaalde om voor de Londenaren te kiezen.

In een tijd dat het grootkapitaal van de Russische miljardair Roman Abramovich nog niet voor de ene superaankoop na de andere zorgde, waren spelers als Gianfranco Zola, Jerrel Hasselbaink, Emmanuel Petit of Marcel Desailly de sterkhouders van het Londense voetbalbolwerk. Naast Melchiot en Hasselbaink zorgden ook Ed de Goey, Boudewijn Zenden en Winston Bogarde voor de Nederlandse inbreng.

Vialli moest echter halverwege het eerste seizoen van Melchiot plaats maken voor Claudio Ranieri. Onder de flegmatieke Italiaanse coach werd één FA Cup en één Charity Shield gewonnen, maar meer zilverwerk werd er niet verzameld. Reden genoeg voor Abramovich om Chelsea in 2003 voor meer dan tweehonderd miljoen euro over te nemen en met meer dan honderden miljoen euro´s aan aankopen de poeplap te trekken.

Het seizoen was nog niet eens begonnnen of je brak je voet…

Vreselijk. Dat gebeurde op vakantie in Suriname bij een potje voetbal waarbij ik een verkeerde draai maakte. Dat was balen natuurlijk. Sindsdien ben ik gewoon elk jaar écht op vakantie gegaan, hahaha… Al met al was ik toch acht maanden uit de roulatie en kwam ik in mijn eerste seizoen slechts een handvol wedstrijden in actie.

Hoon was jouw deel toen je Ajax verliet, maar je werd opeens basisspeler bij een Europese topclub in wording, in één van de sterkste competities ter wereld en niet veel later maakte je ook je debuut bij Oranje.

Het was wel grappig, want op het moment dat de interesse van Chelsea officieel was toonden ook Feyenoord en PSV interesse. Daar heb ik toch op het laatste moment vanaf gezien. Ik ben toch een jongen uit Amsterdam en dat kon ik niet maken naar de mensen die bij mij Ajax gesteund hebben. Een gevoelige kwestie, maar ik had sowieso al besloten om naar het buitenland te gaan.
Je had destijds een hoge pet op van Gianluca Vialli. Hij was degene die je overhaalde om op Stamford Bridge te tekenen, maar werd halverwege het seizoen vervangen door zijn landgenoot Claudio Ranieri.

Coventry City, Blackburn Rovers en Aston Villa hadden destijds interesse, maar op dat moment besloot ik te kiezen tussen Chelsea en Liverpool. Met Liverpool heb ik om de tafel gezeten, maar ik besloot om voor Chelsea te tekenen. Het belletje van Vialli was natuurlijk een leuke bijkomstigheid, maar niet doorslaggevend.

Wat is Ranieri voor een trainer eigenlijk? Hij sprak op het moment van zijn aanstelling zeer gebrekkig Engels.

Hij sprak destijds inderdaad vrij weinig Engels, maar hij leerde wel snel bij. Dat is toch vrij essentieel. Ranieri was echt een goed voorbeeld van een Italiaanse trainer, die veel op tactiek hamerde. Uiteindelijk leer je van elke trainer veel, maar Van Gaal blijft toch mijn favoriete trainer. Voor een jeugdige speler is Van Gaal gewoon de ideale trainer. Hij geeft je vertrouwen, als er iets tegen zit dan voelt hij dat gelijk en als je even een mindere periode hebt, dan haalt hij je er niet pardoes af. Ik denk dat vele spelers het met mij eens zullen zijn.

Winston Bogarde hield in jouw periode bij Chelsea de bank, of beter gezegd de tribune, warm in ruil voor een verdienstelijke vergoeding. Daar had hij zogenaamd geen problemen mee, maar elke voetballer wil toch aan spelen toekomen?

Winston heeft het gewoon op zijn eigen manier gedaan en daar mag best respect voor worden getoond. Een voetballer op leeftijd wordt gewoon zakelijk. Winston koos ervoor om zijn contract uit te dienen, elke dag wat rondjes om het veld te lopen en daar had hij nou eenmaal zo zijn redenen voor. Chelsea bood hem een vorstelijk contract aan en dat wilde hij per se uitdienen. Dat is toch ook de normaalste zaak in de wereld. In welk beroep gebeurt dat nu niet?

Een zakelijke beslissing dus, of beter gezegd een financiële keuze…

Ja, inderdaad. Natuurlijk komt ook de kwestie om de hoek kijken of je elke week wilt spelen of niet. Ik wil bijvoorveeld elke week spelen, maar hij hield ook de financiën in de gaten en was natuurlijk van mening dat hij naderhand nog wel ergens anders aan de bak zou komen. Ik denk niet dat hij een verkeerde keuze heeft gemaakt.

Het is eigenlijk onvergelijkbaar, maar wat zijn de verschillen tussen het Chelsea uit jouw periode en het Chelsea van nu?

Het is natuurlijk compleet anders. In mijn periode speelden we gewoon meer voetbal en werd er ook aan de opbouw gedacht. Nu wordt er meer de diepte gezocht en wordt zo nu en dan het middenveld overgeslagen. Het voetbal is natuurlijk tegenwoordig veel fysieker en daar wordt natuurlijk ook op ingekocht. Natuurlijk worden wedstrijden gewonnen op basis van techniek, tactiek en fysieke inzet, maar de conditie speelt nu gewoon een grotere rol dan een paar jaar terug.

Één van die uitblinkers uit die tijd was Gianfranco Zola.

Normaal gesproken ben ik niet iemand die spelers ophemelt, maar Zola was gewoon een klasse apart. Hij was bovendien al op leeftijd, maar de klasse verloor hij nooit. We hadden gewoon spelers die het spel echt soepel lieten verlopen, maar die zouden nu niet meer bij het huidige Chelsea passen. We bouwden echt op, net als we toen bij Ajax deden, en dat zie je gewoon nu niet meer terug.

In 2003 neemt Roman Abramovich de club over van Ken Bates. Wat waren de grootste verschillende tussen beide eigenaren?

Abramovich wilde met Chelsea de definitieve stap naar de top maken. Onder Bates eindigden we altijd rond de vijfde plaats en met de financiën van Abramovich moesten we het clubs als Manchester United en Arsenal lastig gaan maken. Dat liet hij overigens al op zijn eerste dag weten. Zijn drijfveer was om jaar in jaar uit boven de traditionele topploegen te eindigen.

Waren de gesprekken met Abramovich op één hand te tellen?

In de eerste maanden sprak hij ontzettend veel met de selectie. Veel meer dan nu eigenlijk. Alles was nieuw voor hem en hij wilde er bovenop zitten. Dat is natuurlijk ook logisch. Abramovich is en blijft een zakenman die vele miljoenen in de club steekt en hij wil natuurlijk dat het geld goed besteed wordt. Nu heb ik van mensen binnen de club gehoord dat hij wat minder aanwezig is, maar ik weet niet waar dat aan ligt.

Je bent vervolgens de dupe geworden van de kooplust van Abramovich…

Nee, dat vind ik niet. Glen Johnson werd dan wel aangetrokken, maar in mijn laatste seizoen kwam ik nog redelijk veel aan spelen toe. Mijn contract liep af en een nieuwe trainer (José Mourinho, red.) betekent meestal nieuwe spelers en nieuwe ideëen. En dan moet je een beslissing nemen over je toekomst.

Heb je nog contact gehad met Mourinho zelf of nam je uiteindelijk gewoon de beslissing zelf om te vertrekken?

Nee, ik heb nooit met Mourinho gesproken. Ik heb nog wel een goed gesprek met Ranieri gehad en die wist min of meer wat de club van plan was. Ik genoot dan wel het vertrouwen van Ranieri, maar bij een nieuwe trainer is dat toch maar afwachten.



Zijn verhuizing van het mondaine Londen, de voetbalhoofdstad van Europa, naar Birmingham City deed veel wenkbrauwen fronzen. Meerdere clubs toonden interesse, maar een gesprek met Birmingham-manager Steve Bruce zette hem aan het denken en deed hem besluiten om een tweejarige verbintenis te tekenen. De coach, ooit een zeer gewaardeerd verdediger, zag in Melchiot een belangrijke speler om de ambitieuze plannen van de club te verwezenlijken.

Het verblijf in Birmingham werd echter niet het scenario waarop Melchiot gehoopt had. Ondanks de aanwezigheid van spelers als Jesper Gronkjaer, Matthew Upson, Emile Heskey of Mikael Forsell eindigde de formatie van Bruce in het seizoen 2004/2005 als twaalfde en zag Melchiot bovendien ook nog eens hoe Chelsea, inmiddels door velen omgedoopt tot Chel$ki, de felbegeerde landstitel binnenhaalde.

Genoeg reden voor Birmingham om nog eens diep in de buidel te tasten, maar ondanks de aanwezigheid van spelers als Jermaine Pennant, Nicky Butt, Walter Pandiani of Mehdi Nafti kon vorig seizoen zelfs degradatie niet worden voorkomen. Samen met Sunderland en West Bromwich Albion eindigden The Blues onder de rode streep en vele spelers, waaronder Melchiot, kozen eieren voor hun geld en trokken de deur aan de Bordesley Green achter zich dicht.

Wat trok jou over de streep om voor een club als Birmingham City te tekenen?

Ik had al gesprekken gevoerd met verschillende clubs, maar ik had een goed gevoel bij Birmingham. Een zeer ambitieuze club die hogerop wilde en dat trok me gewoon heel erg aan. Bovendien had ik het naar mijn zin in Engeland en was het goed vertoeven in het Premiership. Waarom zou ik dan vertrekken?

Steve Bruce was in het verleden ook een zeer gewaardeerde verdediger. Dat moet ook hebben meegespeeld in jouw beslissing.

Dat speelde ook mee natuurlijk. Ik herinnerde mij nog hoe hij als speler was en in een gesprek gaf hij ook aan hoe hij het beste uit mij naar boven kon halen. Dat overtuigde mij destijds, omdat ik wist dat ik nog beter kon. In het seizoen 2003/2004 maakte de ploeg ook defensief gezien een goede indruk, waardoor ik besloot voor Birmingham te kiezen.

Wat ging er dan toch mis het vorige seizoen? Jullie hadden een goede selectie, maar kwamen toch tekort…

Misschien wel hetzelfde probleem als bij Rennes. We hadden zeker kwaliteit, maar tevens een smalle selectie. Één á twee blessures konden we nog wel opvangen, maar naar mate de competitie vorderde kregen we het steeds moeilijker. Op een gegeven moment hadden we het niet meer in eigen hand en toen was het eigenlijk over. Dat maakt ook het verschil tussen een subtopper, middenmoter of degradatiekandidaat. Tegenwoordig kun je niet meer om een brede selectie heen. Zéér jammer natuurlijk, maar nu staan ze gelukkig weer bovenaan in het Championship.

In oktober 2000 krijgt Melchiot dan eindelijk zijn eerste Oranje-nominatie. Bondscoach Louis van Gaal, degene die hem vier jaar eerder op de Nederlandse velden had gekatapulteerd, zette hem in de basis tegen Portugal in het kader van de kwalificatiecyclus voor het WK van 2002. Zowel Portugal als Ierland dwarsboomden de plannen van Van Gaal naderhand en de Nederlandse bevolking kon de Oranje-spullen weer in de kast opbergen.

In totaal kwam Melchiot dertien maal uit voor het Nederlands elftal, maar nooit genoot hij het volle vertrouwen van de kiesheren Dick Advocaat en Marco van Basten. Advocaat deed twee keer beroep op hem, tegen Portugal (30/04/2003) en Frankrijk (31/03/2004), maar nam hem niet op in de definitieve selectie voor het EK van 2004 in Portugal. Van Basten liet hem vervolgens in actie komen tegen Andorra (17/11/2004) en Finland (08/06/2005), maar lijkt hem nu inmiddels uit het oog verloren te zijn.

Heb je überhaupt nog contact met Marco van Basten?

Nee, helemaal niet. Ik vind het ook geen belangrijk punt, want het is een beetje een ver-weg-van-mijn-bed-show. Ik ben absoluut niet bezig met het Nederlands elftal. Ik richt mijzelf nu op Stade Rennes en op de komende maanden, waarin mijn toekomst duidelijk zal moeten worden. Ik ben niet iemand die gaat lopen roepen dat hij in Oranje thuishoort. Toen ik onlangs in Nederland was kwam ik de bondscoach tegen, maar echt een diepgaand gesprek hebben we niet gehad. Ik kan niet echt oordelen over datgene wat nu met het Nederlands elftal gaande is.



Boven vlnr: Edwin van der Sar, Patrick Kluivert, Jaap Stam, Ruud van Nistelrooy, Kevin Hofland en Mark van Bommel. Beneden vlnr: Arthur Numan, Mario Melchiot, Marc Overmars, Boudewijn Zenden en Phillip Cocu.

Tegen Sander Westerveld werd door Ruud Hesp (keeperstrainer Oranje, red.) verteld dat wanneer hij zou spelen, hij in beeld zou zijn. Het lijkt er echter op dat de zwaarte van de competitie zwaarder weegt voor de bondscoach.

Het enige wat ik daarover kan zeggen is dat de Nederlandse competitie absoluut niet sterker is dan de Franse competitie, het tegenovergestelde zelfs. Maar goed, in Nederland wordt er altijd negatief gedaan over buitenlandse competities die niet continu in beeld zijn. Er zijn zat spelers die in Frankrijk spelen en gewoon international zijn voor hun land.

Wat vind je überhaupt van het selectiebeleid? Ik bedoel John Heitinga, André Ooijer en Khalid Boulahrouz spelen op de rechtsbackpositie, maar zijn van nature centrumverdediger…

Maar daar kan ik je toch geen antwoord op geven? Ik zei net al dat het Nederlands elftal niet in mijn hoofd zit, het gaat mij allemaal voorbij. Zulk soort vragen moet je gewoon aan de bondscoach stellen. Het maakt sowieso niet uit wie waar speelt, zolang het team maar draait en de resultaten naar wens zijn.

Wat algemene vragen dan. Als er iemand wel gebruik heeft gemaakt van het Bosman-arrest, dan is het Mario Melchiot wel.

Nou ja, de feiten liggen op tafel. Ik heb altijd transfervrij voor een club kunnen tekenen, maar het is niet zo dat ik daar echt op uit ben. De transfermarkt ligt gewoon lam en ook de clubs willen zich niet diep in de schulden steken. Je moet natuurlijk ook wel slim handelen, maar dat doen de clubs ook. In de media wordt altijd wel geschreven dat die en die spelers een slaatje willen slaan, maar de clubs zijn daar uiteindelijk ook op zoek naar. Het is de markt van vraag en aanbod.

Mario Melchiot kampt vaak met fysiek malheur.

Nee, daar ben ik het niet mee eens. Ik heb natuurlijk wel die voetbreuk gehad, maar op een spierblessure na ben ik nooit echt lang uit de roulatie geweest. Dan had ik ook nooit op de Bosman kunnen spelen, snap je? Dit seizoen heb ik bij Rennes ook maar twee wedstrijden gemist, dus die theorie gaat niet op voor mij.

Mario Melchiot heeft zowel binnen als buiten de voetbalwereld goede vrienden.

Klopt, maar binnen de voetbalwereld verwatert dat toch. In mijn periode in Engeland ging ik goed om met spelers als Zenden, Hasselbaink, Boateng of George Weah, maar het blijkt toch moeilijk om dat te kunnen onderhouden. Het ene seizoen speel je hier, het andere seizoen speel je daar. Het voetbal is veel zakelijker en sneller geworden. Mijn moeder zei altijd dat goede vrienden op één hand te tellen zijn en dat is ook gewoon zo.

Het antwoord ligt voor de hand, maar onder welke trainer heb jij gedurende je carrière het meest geleerd?

Van alle trainers leer je natuurlijk veel, maar Van Gaal blijft een speciale trainer voor mij. Ik heb mijn ontwikkeling aan hem te danken, evenals mijn gehele lichting van destijds. Ook als mens heb ik hem hoog zitten en bovendien is hij van vele spelers op de hoogte van de personele situatie en dat maakt van hem een unieke trainer. Ook van de rest heb ik veel geleerd, met name op tactisch gebied. Iedere coach heeft natuurlijk zijn eigen denkwijze.

Wie was of is jouw idool binnen de voetbalwereld?

Diego Armando Maradona. Ik zag hem toen schitteren op het WK van 1986 en was helemaal idolaat van hem. Ik zat aan de buis gekluisterd om zijn bewegingen te zien. Dat was gewoon indrukwekkend en dat zal mij altijd bijblijven.

En buiten de voetbalwereld om?

Moeilijke vraag, want ik heb er wel verschillende. Ik heb veel respect voor personen als Oprah Winfrey, Nelson Mandela of Donald Trump. Ook Michael Jordan is speciaal voor mij.

In je periode in Engeland had je de eer om vele beroemdheden te ontmoeten. Zo ontmoette je bij filmpremières of liefdadigheidsevenementen sterren als Halle Berry, Jennifer Lopez, Diana Ross of Beyonce.

Dat was inderdaad een mooie tijd. Ik heb al deze mensen via via leren kennen en ook vanwege enkele activiteiten voor het goede doel. Ik heb veel Amerikaanse vrienden en kennissen en dan is een dergelijk contact snel gemaakt. Ik ben altijd wel in voor liefdadigheid. In Engeland was ik nauw betrokken bij de British Heart Foundation, maar ook bijvoorbeeld met SOS-dorpen in Suriname. Ik ging ook naar scholen om met de kinderen te praten en deed financiële bijdrages. Twee á drie keer per jaar doneren mijn moeder en ik aan de bejaardentehuizen, dat is ook heel belangrijk voor ons.

Het hoogtepunt in je carrière?

Moeilijke vraag. Ik heb niet echt een moment dat er bovenuit steekt, maar gewoon meerdere. Bijvoorbeeld elke keer dat ik voor een nieuwe club in mijn eerste wedstrijd het veld opkwam. ‘Ik heb het weer geflikt’, dacht ik dan. Of het nu bij Chelsea, Oranje of Stade Rennes was, dat beschouw ik toch wel als een hoogtepunt.

En een dieptepunt?

Toch wel die voetblessure in 1999. Ik had net mijn handtekening onder een contract bij Chelsea gezet, of ik brak mijn voet. Dat was een hele zware domper, want ik keek echt uit naar het Premiership.

Het niet deelnemen aan een eindtoernooi beschouw je niet als een dieptepunt?

Néé, niet echt. Ik geef altijd honderd procent op het veld en meer dan dat kan ik niet doen. Het WK was natuurlijk wel balen, maar het EK kwam niet echt als een verrassing aan. Een blessure is gewoon veel erger, want daar kun je echt niks aan doen. Je voelt je machteloos en je kunt niks anders doen, maar je moet gewoon de knop om zetten.

Even een hele andere vraag. Weet je al of Ed de Goey een mobiele telefoon heeft?

Hahaha…, dat hoop ik wel! Dat was toen echt onbegrijpelijk. Ik had het er toen wel eens met hem over, maar hij vond een mobiele telefoon maar niks. Tegenwoordig is het een primaire levensbehoefte, maar hij vond toen het echt helemaal niks. Als je wat nodig hebt, dan bel je maar thuis zei hij altijd, hahaha… En als ik niet thuis ben, dan heb je pech…

Als je moet kiezen tussen jouw doelpunt in de KNVB Beker tegen Feyenoord of het doelpunt tegen Juventus in de halve finale van de Champions League?

De Champions League is natuurlijk een prachtig podium om te scoren en zeker in een halve finale. We verloren die wedstrijd echter met 1-4, dus ik ga toch voor de treffer tegen Feyenoord. Dat was ook een belangrijke treffer, want ik scoorde toen het 1-1 stond. (Melchiot kreeg het in de 72e minuut op zijn heupen en baande ongehinderd door de Rotterdamse defensie een weg naar het doel, red.)

Wat ik zo uit een eerder antwoord kan concluderen, was die treffer tegen Feyenoord dus niet om je ongelijk te bewijzen...

Nee, dat zie je goed. Alléén Henk Spaan heeft toen het werkelijke verhaal naar buiten gebracht, maar de rest van de journalisten was van mening dat Ajax niet verder met mij wilde. Nou ik kan je verzekeren dat mijn zaakwaarnemer Sigi Lens wel vijftien maal néé heeft verkocht en ik drie contractvoorstellen van Ajax toegeschoven kreeg. Ik was gewoon ergens anders aan toe en bovendien stond ik het punt om een contract te tekenen bij Chelsea, dus al die geruchten konden mij gestolen worden.

De hamvraag dan. Over vier maanden loopt je contract af bij Stade Rennes. Heb je al onderhandeld met de club of wat wil je zelf?

Ik heb Stade Rennes al laten weten dat ik voorlopig alleen aan voetbal denk. Een contractverlenging is momenteel niet aan de orde. Mijn zaakwaarnemer is daar inmiddels op de hoogte van en heeft ook meerdere malen met de club daarover gesproken. Dat neemt niet weg dat ik het hier uitstekend naar mijn zin heb.

Langzamerhand klinkt de naam van Melchiot de laatste weken in de Amsterdamse wandelgangen, maar ook iets noordelijker, in Alkmaar om precies te zijn, wordt de naam van Melchiot genoemd. Super Mario zou de selectie van Louis van Gaal (!) volgend seizoen moeten versterken, terwijl ook enkele lokale Spaanse media inmiddels melden dat de Alkmaarders interesse hebben in Sander Westerveld.

Bijna twee jaar geleden liet Lens weten dat je het nog te vroeg vond om naar Nederland terug te keren. Hoe sta je daar nu tegenover?

Nog precies hetzelfde. Het is nog veels te vroeg om naar Nederland terug te keren, ongeacht de club die zich meldt. Ik ben niet iemand die per se zijn carrière bij Ajax moet afsluiten. Ik heb daar een geweldige periode gehad, maar de tijden veranderen. Ik kan ook niet zeggen of ik op een aanbieding van wat voor Nederlandse club dan ook zou ingaan, dat is gewoon niet aan de orde.
Wat ga je eigenlijk na je sportieve carrière doen?

Doorgaan met datgene wat ik nu aan het doen ben, genieten van het leven. Ik heb niet veel moeten laten tijdens mijn carrière, maar na mijn loopbaan wil ik gewoon genieten. Of dat binnen of buiten de voetbalwereld is, weet ik echt nog niet. Ik wil nu gewoon nog een paar mooie jaren meemaken en ik zie wel wat er op mij afkomt.

Zien we je misschien nog terug in BMD (Benni McCarthy, Mario Melchiot en Dean Gorré, een spontaan opgericht muziekgroepje dat zelfs het podium van het Amsterdamse Escape haalde) ?

Hahaha…, dat denk ik niet. Dat was wel een prachtige periode, maar dat kon niet echt als serieus worden beschouwd. Bovendien waren de matige resultaten voor Wouters destijds reden genoeg om onze ‘muzikale carrière’ een halt toe te roepen.

Gorré is inmiddels gestopt, dus de eerste stap is gezet…

Met Dean spreek ik bijvoorbeeld nog regelmatig en Benni speelt nu bij Blackburn Rovers. Het was leuk om mee te maken, maar veel toekomst hebben we volgens mij niet, hahaha….

Met dank aan: Mario Melchiot, Stade Rennes en Malo Roussilou (perschef Stade Rennes, red.)

Voetbalzone.nl

Denk erom, MVG: géén Melchiot!!! :eusa_pray: :X

[peter]

Grappig dat je hem nu even noemt, want ik was hem echt helemaal vergeten. Heb dan ook totaal geen idee of hij daar een beetje presteert, al ken ik zijn 'kwaliteiten' natuurlijk wel.

[joey]

Dit zegt genoeg:

Het hoogtepunt in je carrière?

Moeilijke vraag. Ik heb niet echt een moment dat er bovenuit steekt, maar gewoon meerdere. Bijvoorbeeld elke keer dat ik voor een nieuwe club in mijn eerste wedstrijd het veld opkwam. ‘Ik heb het weer geflikt’, dacht ik dan. Of het nu bij Chelsea, Oranje of Stade Rennes was, dat beschouw ik toch wel als een hoogtepunt.

Melchiot heeft altijd voor het geld gekozen. Niet voor niets brengt hij begrip op voor de manier waarop Bogarde zijn dagen bij Chelsea sleet. Mario zal wel binnen zijn, maar zijn carriere stelt niet veel voor.

[ferry]

Ik beschouw racisme als een soort van gebrek aan intelligentie. Ik wil niet zeggen dat ik de slimste ben, maar ik ben een kleurling en heb nooit het gevoel gehad dat een blanke minder is dan een kleurling. Andersom is dat echter wel altijd het geval.

Zegt ie hier nou dat alle blanken altijd discrimineren? :shock:

[Scherrer]

Ik beschouw racisme als een soort van gebrek aan intelligentie. Ik wil niet zeggen dat ik de slimste ben, maar ik ben een kleurling en heb nooit het gevoel gehad dat een blanke minder is dan een kleurling. Andersom is dat echter wel altijd het geval.

Zegt ie hier nou dat alle blanken altijd discrimineren? :shock:

En alle blanken zijn dus automatisch dommer dan kleurlingen.

Mooie hypothese. :D

[FlaFlu]

Van der Meyde: 'Moyes is een leugenaar'

Andy van der Meyde heeft in de Engelse media uitgehaald naar zijn trainer David Moyes. De coach van Everton vertelde de pers dat Van der Meyde niet kon spelen tegen Arsenal, omdat hij geblesseerd was. De vleugelspeler weet echter niet waar zijn coach het over had.

"De coach hoeft niet van die leugens te vertellen", zegt Van der Meyde in de Daily Record. "Het was complete onzin dat ik niet kon spelen omdat ik geblesseerd was. Ik was honderd procent fit en kon zeker spelen tegen Arsenal."

Twee dagen voor de ontmoeting met The Gunners, die Everton overigens met 1-0 won dankzij een laat doelpunt van Andrew Johnson, had Van der Meyde een oefenwedstrijd gespeeld met de reserves. "Na afloop had ik totaal geen last", sprak de voormalig international.

"Er is maar een reden dat ik niet bij de selectie zat, en dat was omdat de trainer mij negeerde. Mijn situatie hier is niet makkelijk. Het lijkt mij beter als de trainer mij eerlijk vertelt waarom ik op de tribune moet zitten", aldus Van der Meyde.

voetbalzone.nl

[SylvievdVaart]

Mandy in Oranje! Dat zal ze leren, stelletje minkukels bij Everton. ;)

[FlaFlu]

Litmanen weet niet van ophouden

Jari Litmanen zal ook volgend seizoen nog te bewonderen zijn in de Zweedse competitie. De 36-jarige middenvelder zette zijn handtekening onder een contractverlenging voor één seizoen bij Malmö FF.

De aanvoerder van het Finse nationale elftal hervatte onlangs de training nadat hij vorig seizoen lange tijd aan de kant stond met blessures. Het komende weekend zal de Zweedse competitie weer van start gaan en hoopt Malmö de achtste plaats van het vorige seizoen te kunnen verbeteren.

Gedurende zijn carrière stond de 107-voudig international onder meer op de loonlijst bij Ajax, FC Barcelona, Liverpool en Hansa Rostock. Door verschillende blessures wist hij buiten Amsterdam nimmer definitief door te breken. Bij Malmö begint hij dit weekeinde aan zijn derde seizoen.

voetbalzone.nl

Litmanen wo-ho! :worshippy:

Ik hoop ooit nog eens zo'n slimme en sympathieke speler te mogen bewonderen bij Ajax.

[FlaFlu]

/4/2007 - Kanu wil niet terug naar Ajax
(Gepost door Q)

BRON: Thisday

De Nigeriaanse krant Thisday meldt dat Nwankwo Kanu een terugkeer in de zomer naar Ajax uitsluit. De steraanvaller zou graag twee jaar bijtekenen bij Portsmouth. Daarover is hij het overigens nog lang niet eens met de Engelse club.

"Een terugkeer naar Ajax heb ik al uitgesloten. Ik ben zeer vereerd om genoemd te worden bij de club die ik altijd een warm hart zal toedragen, omdat ze mij mijn eerste doorbraak in Europa boden. Maar om redenen die ik het liefste voor me hou, kan ik er niet terugkeren", aldus Kanu.

Een overstap naar een andere club op het continent van Europa sluit Kanu niet uit, als de contractbesprekingen met Portsmouth werkelijk op niets uitlopen. Hij zou al enkele aanbiedingen op zak hebben.

AN

[Vitali Nomini]

Wie kent deze nog Frank Stapleton?

Helaas minder bij ons succesvol, maar wel een grootheid.

[wimpey]

Wie kent deze nog Frank Stapleton?

Helaas minder bij ons succesvol, maar wel een grootheid.

Véééér voordat Cruijffie 'm naar Ajax haalde was Stapleton een grootheid, ja.

Broertje-Kanu speelt trouwens bij mij om de hoek: HJK Helsinki. :cheer:

[Wim]

Nou hij was niet al te fit, maar voetballen kon hij.

[Vitali Nomini]

Wie weet hoeveel wedstrijden ie eigenlijk effectief voor ons heeft gespeeld?

[FlaFlu]

AT5: Van den Brom wordt coach van AGOVV
De Amsterdamse zender AT5 meldt dat John van den Brom vanaf het volgend seizoen de coach van AGOVV Apeldoorn is. Het huidige hoofd jeugdopleidingen bij Ajax tekent een contract tot de zomer van 2009 bij de club uit de Jupiler League.

AN

[jabu]

Rosales bezorgt River punt tegen Boca

De altijd beladen clásico tussen Boca Juniors en River Plate kende vanavond geen winnaar (1-1). Door de remise mag San Lorenzo zich weer minimaal één week lijstaanvoerder van het Torneo Clausura noemen.

Het was middenvelder Pablo Ledesma die in de eerste minuut al Los Xeneizes op voorsprong zette. Het was vervolgens aan River-doelman Juan Pablo Carrizo te danken dat de score niet verder uitliep.

In het tweede bedrijf waren de bezoekers beter op dreef en zorgde oud-Ajacied Mauro Rosales voor de gelijkmaker. Beide ploegen kregen in het restant van het duel enkele goede kansen, maar verdere doelpunten bleven, ondanks enkele defensieve fouten van Boca, uit. Guillermo Barros Schelotto, die zijn carrière zal voortzetten in de Verenigde Staten, nam na tien jaar, en veertien prijzen, afscheid van de aanhang.

San Lorenzo won zaterdagavond al haar ontmoeting. In het Estadio Pedro Bidegain verzorgde Gaston Fernández, in het verleden in dienst bij Real Betis, na negentien minuten de enige treffer tegen Gimnasia La Plata.

Verder waren ook de twee treffers van Kily González, ex-speler van Valencia en Internazionale, noemenswaardig bij de overwinning van Rosario Central op Nueva Chicago (3-0). Door de zege, de tweede opeenvolgende, doet het de laatste plaats over aan Quilmes.

San Lorenzo heeft nu na tien speeldagen 25 punten, op korte afstand gevolgd door Boca Juniors (23). Estudiantes, winnaar van het Torneo Aperturta, staat derde met negentien punten. River Plate bezet met achttien punten, met wel één duel minder, de vijfde stek.

[Ajax Rules]

Dat Rosales gewoon op dat niveau meespeelt en scoort....?!

[FlaFlu]

Boca-River :hypocrite:

[joey]

NOS-tt meldt dat Jari voorlopig uit de roulatie is. Hij heeft last van zijn rug en nek nadat hij met een glas melk in de hand van de trap is gevallen.
:aai: :X
TT 802

[FlaFlu]

Ik zie het ook echt helemaal voor me. Jari met z’n kromme rug die midden in de nacht even een glaasje melk gaat halen en boem, pats, kedeng. Zoiets kan ook alleen Litmanen overkomen. :D

Hopelijk kan hij snel weer spelen.

[jabu]

Dat kan inderdaad alleen hem overkomen:

Blessure Litmanen na val van trap
Jari Litmanen is voorlopig uit de roulatie. De 36-jarige Fin heeft bij een val van de trap een nek- en rugblessure opgelopen.

De oud-Ajacied, tegenwoordig spelend bij het Zweedse Malmö, hielp op de boerderij van zijn ouders bij de voorjaarsarbeid en viel daarbij van een trap.

Het is niet voor het eerst dat Litmanen door een 'freak accident' uitgeschakeld wordt. Vorig seizoen stond de 107-voudig international maanden buitenspel nadat hij bij het zwierig verwijderen van een kroonkurk van een fles zijn hoornvlies had beschadigd.

NOS

[joey]

Een vriend van mij vertelde me ooit dat Finnen de hele dag melk drinken. Ik dacht dat het een vooroordeel was, maar nu begin ik toch te twijfelen. :D

Arme Jari, hoe krijgt hij het voor elkaar? :aai:

[FlaFlu]

Nürnberg op zijn sloffen naar finale DFB Pokal

17/4/2007 22:32

1. FC Nürnberg is nog in de race om het toch al geslaagde seizoen te bekronen met een hoofdprijs. De ploeg van coach Hans Meyer versloeg Eintracht Frankfurt in de halve finale van de strijd om de DFB Pokal met groot gemak (4-0).

Nürnberg was op eigen veld in alle opzichten beter dan de club die vorig jaar de finale haalde. Binnen 25 minuten stond Frankfurt al op een stevige achterstand. Marco Engelhardt sloeg al na twee minuten uit de rebound toe en Ivan Saenko brak knap door om de bal tussen de benen van Oka Nikolov te schieten.

Na rust volgde geen comeback van de gasten. Integendeel. Nürnberg vergrootte de marge nogmaals. In de 54ste minuut knalde Tomás Galásek een indirecte vrije trap laag in de hoek. In de slotfase volgde een grotere vernedering. Chhunly Pagenburg maakte er ook nog 4-0 van.

In de finale op 26 mei in Berlijn treft Nürnberg de winnaar van de andere halve finale, die gaat tussen VfL Wolfsburg en VfB Stuttgart. Die clubs staan woensdagavond tegenover elkaar.

vi.nl

[GangstaRiB]

Ik heb gister op de Belgsische TV, Jelle van Damme zien spelen..... tjonge.. hoe heeft die het weten te schoppen tot Ajax 1 :nooo: Wat een houthakker.