De T.Warmlopen doe ik al een tijdje niet meer, trainer”
EEUWIGE JEUGD
„Ik had zelf ook maar een enkele schaar. Een dubbele duurde veel te lang”
,,Het geluk van een kind is ook mijn geluk. Zo ervaar ik dat”
AMSTERDAM, zaterdag
De indrukwekkende snor bestaat niet meer, de zwarte haardos nog wel. Zijn handpalm test de kwaliteit en hij concludeert: „Iets dunner, maar nog steeds niet grijs.” Simon Melkianus Tahamata is net de vijftig gepasseerd. Maar de eeuwige jeugd huist in zijn hart en schittert in zijn ogen. Dat weten ze bij Lucky Ajax en bij de oud-internationals. Wie Tahamata vraagt mee te doen in de club van gepensioneerde gladiatoren, moet het niet wagen hem te wisselen. Dan komt hij in opstand.
Jaren geleden werd hij opgeroepen voor de traditionele nieuwjaarswedstrijd tegen de Koninklijke HFC. Hij kwam iets te laat. Druk op de weg. De vinger van de coach wees onverbiddelijk naar de reservebank. En wat zei Tahamata? ,,Doe niet zo gek, man. Ik heb drie uur in de auto gezeten. Of je laat me spelen, of ik ga naar huis. Naar mijn familie.”Simon Tahamata is naar huis gegaan.
Die charmante arrogantie hoort bij de liefhebber in hem. Hij was bijna veertig en bij Germinal Ekeren bezig aan zijn afscheidstournee. De trainer droeg hem op: ,,Siem, ga jij even warmlopen.” Dat had hij beter niet kunnen doen. Want wat zei Siem? ,,Dat doe ik al een tijdje niet meer, trainer. En zeker niet voor de eretribune. Als je me wilt laten invallen, trek ik nu mijn jasje uit. Warmlopen doe ik wel op het veld.”
Tahamata koppelde karakter aan kwaliteit en haalde de top. Te klein, te iel, te min. Bij Ajax geloofden niet veel mensen in hem. „Dan weet je wat de mensen in je omgeving op een gegeven moment gaan zeggen. ’Stop maar. Is beter zo.’ Dat was voor mij eigenlijk de motivatie die ik nodig had.”
Breekbaar is de voormalige aanvaller van Ajax, Standard Luik, Feyenoord, Beerschot en Germinal Ekeren nooit meer geweest. Zijn postuur is nog steeds een parkeerplaats voor voetbalhumor. Maar na twintig jaar topvoetbal en 22 interlands lacht hij vrolijk mee. Laatst nog vroeg iemand na een bijeenkomst aan jeugdtrainer Sonny Silooy: „Zat Simon niet vóór jou?”
„Nee”, antwoordde Silooy gevat, „Simon stónd.”
Sinds het begin van dit seizoen hangt de kleine man levensgroot en hartstochtelijk juichend in de ArenA, als onderdeel van de nieuwe campagne ’Ik ben Ajacied’. De club vroeg hem formeel toestemming, maar dat was overbodig. ,,Want ik ben daar trots op.”
De jeugdspelers van Ajax keken omhoog en herkenden hun trainer. Aan de muren hangen ook nog wat actiefoto’s. Giebelend wezen ze naar de snor en het lange haar. ,,Soms twijfelen ze nog wel eens aan mijn voorzet met mijn linkerbeen. ’U bent niet echt links, hè trainer?’ Ik heb twintig jaar op het hoogste niveau gespeeld, waarvan tien als tweede spits en tien als linksbuiten. Dus dan zeg ik: die voorzetten kwamen echt wel aan, hoor jongens…”
Ze lopen stuk voor stuk met hem weg. De aan RKC verhuurde Jan Vertonghen en AZ-spits Moussa Dembélé, allebei afkomstig van Germinal Beerschot Antwerpen, gaven onlangs in interviews hoog op van zijn trainerskwaliteiten. Tahamata deed hetzelfde werk al vijf jaar bij de Belgische fusie- annex satellietclub alvorens Ajax hem terughaalde naar Amsterdam. Net als collega Arnold Mühren heeft hij altijd al met jeugd willen werken. ,,Daar is het meeste plezier uit te halen. Je kunt die kinderen nog kneden. Je ziet ze vooruitgaan, ze krijgen honger. Het geluk van een kind is ook mijn geluk. Zo ervaar ik dat.”
En de ouders van die kinderen hebben hem nog zien voetballen. ,,Als ze slim zijn, laten ze een paar videobandjes zien.”
Het voetbal is veranderd. De specialisten hebben hun intrede gedaan. Spitsen krijgen al extra begeleiding en nu schaaft Tahamata fulltime aan de techniek. Hij is een selfmade man. ,,Ik gebruik ook wat dingen van Wiel Coerver, maar het meeste komt uit mezelf. En ik maak veel kilometers. Vaak bedenk ik in de auto nieuwe oefeningen.”
„Een jonge voetballer moet eerst de basis beheersen. Je leert toch ook eerst kruipen voordat je kunt lopen? Kleine kinderen moet je niet meteen partijtjes van twintig minuten laten spelen. Dan is de bal achttien minuten uit het spel en hebben ze ’m twee keer aangeraakt.” ,,Zodra de basis is gelegd, wordt oefenen het toverwoord. Er zijn geen geheimen. Alleen maar oefenen. En daarna bepaal je, gebaseerd op de basistechniek, welke beweging goed bij je past. Ik had zelf ook maar een enkele schaar. Een dubbele duurde veel te lang. Mijn insteek is dat je alles op snelheid doet, vooral een linksbuiten. Snelheid is belangrijker dan de actie.”
Hij haalt zijn neus op voor de trend van deze tijd: de kunstjescultuur. Stoere knapen in een kooi laten pingelen tot iemand door zijn benen wordt gespeeld. De verliezer is vernederd, de winnaar de koning. Passeerbewegingen heten in jargon panna of acca. Het gaat niet meer om doelpunten. ,,Die kunstjes moet je lekker bewaren voor de speciale toernooien. Ik heb helemaal niks met die panna-dinges. Het is erg omslachtig. Hier, op het veld, koop je er weinig voor.”
„Natuurlijk, ik kom ze tegen bij Ajax. Ik merk dat jonge spelers kicken op de actie. Dan zie je ze glimmen. Ik heb het er met de trainers over gehad. Er wordt bijvoorbeeld vaak geroepen dat een buitenspeler zijn tegenstander moet opzoeken. Ik zou niet weten waarom. Ik zou liever zeggen: ik heb toch de bal? Ik bepaal toch wat er gebeurt? Lok hem maar weg. Om ruimte te maken.”
Veel mensen herinneren hem als aartspingelaar. Tahamata nuanceert dat beeld. „Ik denk dat er een paar momenten op het netvlies gebrand zijn. Zoals die wedstrijd tegen PSV (4-1, YvdB). Ik deed alles met Willy Scheepers. Dat was erg, hoor… Hij is daarna snel vertrokken bij PSV. Ik heb het ook gehad met twee spelers van Club Brugge. Nooit meer iets van vernomen. Op papier waren het mijn directe tegenstanders, maar ik kwam er verschillende tegen. Ik was tweede spits, kon lekker zwerven. Of er moest iemand zijn die de opdracht had om mij overal te volgen, zelfs naar het toilet. Maar dan hielp het nog niet.” ,,Ik pleit voor een functionele techniek. Je staat één tegen één? Oké, floep er voorbij, maar dan wel op snelheid. Daar gaat het in wezen om. Arjen Robben is een blessuregevoelige aanvaller.
Komt ook door het voetbal dat veranderd is. Ruimtes worden kleiner, je krijgt meer schoppen. Maar het zit ook in de aard van het beestje. Zoals Robben speelt, krijg je altijd schoppen. Ik was niet iemand die drie, vier spelers op snelheid passeerde. Ik had wel een actie voor het rechtstreekse duel met mijn directe tegenstander en van daaruit een goede voorzet. En het gaat om de manier van vrijlopen. Dat je altijd ziet waar je tegenstander vandaan komt, dat je hem kan ontwijken. Dat was mijn kracht. Daardoor raakte ik ook vrijwel nooit geblesseerd.”
Regelmatig laat hij de Ajaxjeugd in een kleine ruimte lopen. De opdracht? Zoek de kortste weg om uit dat vierkantje te geraken. ,,En dat is gewoon rechtdoor. Zonder de beweging óm de beweging te maken. Ja, Tscheu la Ling deed het. Je mocht bij Ajax niet te lang pingelen, maar Tscheu had een eigen vak dat speciaal voor hem naar het stadion kwam. Ik genoot er óók van, omdat alles lukte. Maar ik denk dat Ruud Geels gek geworden is van hem. In mijn tijd bij Standard Luik zal Horst Hrubesch ook wel eens gek van mij zijn geworden. Ging ik mijn tegenstander voorbij, even kijken en weer terugkappen. En hij voor joker naar die eerste paal lopen. Dan word je gek, hoor. Ik weet het.”
Het is zijn kwaliteit die hij kan delen met de volgende generaties. En dan is er nog zijn karakter. ,,Ik vraag hier het uiterste”, zegt Tahamata. Beroepsernst is het hoogste goed. Hij heeft de jeugd van vandaag wel wat mee te geven. Hij was vijftien en kwam met de trein uit Tiel naar de trainingen in Amsterdam. ,,Als ik uit de trein stapte, moest ik me haasten om op tijd binnen te zijn. Sommige jeugdspelers die nu te laat zijn, slenteren naar de kleedkamer. Dat is het verschil. Ik heb gelopen van het Amstel Station naar De Meer. Was lijn 9 of bus 8 net vertrokken. Dus wat doe je? Wachten op de volgende of ga je rennen? Ik rende.”
Hij is een aanhanger van de oude wetten. „Als je te laat komt, moet je eerder vertrekken.” ,,Wat is goed? Nu zeggen ze: we willen wel komen, maar wat staat er tegenover? Ik zeg: je hebt nu iets in handen, je mag bij ons komen spelen. Ze krijgen spullen, dat hou je niet voor mogelijk. Alsof ze net bij de Makro vandaan komen. Is niet erg. Als wij het niet doen, doet een ander het. Maar volgend jaar, als ze hier misschien niet meer zijn, komen ze in een gat terecht. Dan moeten ze die spullen zelf aanschaffen. Ze moeten ook beseffen: voor elke speler die bij Ajax zit, zijn er tien anderen die dolgraag in hun plaats willen komen. We hebben hier die talentendagen. Daarom hou ik die spelers voor: zorg nou dat je beter bent dan de talenten die wij aan het scouten zijn. Ajax is niet heilig. Je kan overal slagen. Maar nu je er toch bent: haal er alles uit.”
De vooruitgang heeft een gat geslagen. Kinderen hebben tientallen keuzes. Prioriteiten worden verlegd. Bij de jeugd mist Tahamata de invloed van de straat die ooit de basis was. „Ze komen hier om twee uur. Eten, studiebegeleiding, trainen. Vroeger, als we thuiskwamen, ging de tas in de hoek en gingen wij naar buiten. Tegenwoordig moeten die jongens op de lagere school toch ook genoeg vrije tijd hebben? Of zie ik dat verkeerd? Ik vraag wel eens of ze huiswerk hebben. Nee? Wat is dat voor een school? Geen huiswerk en ook geen vrije tijd om thuis wat oefeningen te doen? Ik vraag alleen maar tien minuutjes.”
Buiten staan twee schotten. Er wordt weinig gebruik van gemaakt. Wesley Sneijder is het voorbeeld van hoe het moet, betoogt Tahamata. ,,Technisch is hij op dit moment de beste. Wesley heeft geoefend, in zichzelf geïnvesteerd. Die jongens pik ik er zo uit.”
Hij herkent er zijn eigen jeugd in. ,,Wij hebben het voordeel dat we van de straat kwamen. Ik schoot die bal eindeloos tegen muren en schotten. Met je verkeerde been, of met je wreef. Wij mochten de garagedeuren niet raken, alleen het muurtje ertussen. Dat was nog geen halve meter breed. Schoot je de bal over de poort, dan was de kans groot dat je ’m nooit meer terugkreeg. Raakte je de deur, dan mocht je daar gegarandeerd niet meer voetballen. Zo legde je jezelf automatisch een bepaalde druk op.”
Hij zucht. „Maar dat is allemaal verdwenen. En dat moet gecompenseerd worden.”
Eeuwige jeugd
Moderator: mods
Eeuwige jeugd
-
Alaindebanaan
- Berichten: 2467
- Lid geworden op: di sep 23, 2003 1:46 pm
- Locatie: Eindhoven
Re: Eeuwige jeugd
Mooie man, die Simon!
En een echte jeugdtrainer. Geen carrieretrainer die bij Ajax gaat werken in de hoop op te vallen. Zulke mensen moeten we hebben! :xyxthumbs:Ze lopen stuk voor stuk met hem weg. De aan RKC verhuurde Jan Vertonghen en AZ-spits Moussa Dembélé, allebei afkomstig van Germinal Beerschot Antwerpen, gaven onlangs in interviews hoog op van zijn trainerskwaliteiten. Tahamata deed hetzelfde werk al vijf jaar bij de Belgische fusie- annex satellietclub alvorens Ajax hem terughaalde naar Amsterdam. Net als collega Arnold Mühren heeft hij altijd al met jeugd willen werken. ,,Daar is het meeste plezier uit te halen. Je kunt die kinderen nog kneden. Je ziet ze vooruitgaan, ze krijgen honger. Het geluk van een kind is ook mijn geluk. Zo ervaar ik dat.”
Het stinkt aan alle kanten!
Dit vond ik opvallend, want ik heb dat soort spelers al een hele tijd niet meer gezien bij Ajax.Hij haalt zijn neus op voor de trend van deze tijd: de kunstjescultuur. Stoere knapen in een kooi laten pingelen tot iemand door zijn benen wordt gespeeld. De verliezer is vernederd, de winnaar de koning. Passeerbewegingen heten in jargon panna of acca. Het gaat niet meer om doelpunten. ,,Die kunstjes moet je lekker bewaren voor de speciale toernooien. Ik heb helemaal niks met die panna-dinges. Het is erg omslachtig. Hier, op het veld, koop je er weinig voor.”
„Natuurlijk, ik kom ze tegen bij Ajax. Ik merk dat jonge spelers kicken op de actie. Dan zie je ze glimmen. Ik heb het er met de trainers over gehad. Er wordt bijvoorbeeld vaak geroepen dat een buitenspeler zijn tegenstander moet opzoeken. Ik zou niet weten waarom. Ik zou liever zeggen: ik heb toch de bal? Ik bepaal toch wat er gebeurt? Lok hem maar weg. Om ruimte te maken.”
-
Alaindebanaan
- Berichten: 2467
- Lid geworden op: di sep 23, 2003 1:46 pm
- Locatie: Eindhoven
Re: Eeuwige jeugd
Slechte grap, hoezo gevat? schreef: Laatst nog vroeg iemand na een bijeenkomst aan jeugdtrainer Sonny Silooy: „Zat Simon niet vóór jou?”
„Nee”, antwoordde Silooy gevat, „Simon stónd.”
Tahamata is wel een leuke man. No-nonens. Ik vraag me alleen af of hij het echt leuk vindt met de jeugd van tegenwoordig. ;)
Bertje for President!
-
Alaindebanaan
- Berichten: 2467
- Lid geworden op: di sep 23, 2003 1:46 pm
- Locatie: Eindhoven
Las net nog even de rubriek persoonlijk in VI. Daar prijst Vertonghen Tahamata ook weer! :xyxthumbs:
"Bij GBA heb ik ontzettend veel geleerd van Simon Tahamata. Qua techniek is hij de beste trainer die ik heb gehad. Alfons Groenendijk, de assistent-trainer van Ajax die vroeger net als ik linkshalf speelde, heeft me ook veel bijgebracht. En Henk ten Cate is natuurlijk een prima veldtrainer. Hij zit dicht op de groep en ziet het spelletje goed."
Vrouwen, je kunt niet met, maar ook niet zonder.
En speciaal voor de Dr.:
"Vrouwen, je kan niet met ze..."
En speciaal voor de Dr.:
"Vrouwen, je kan niet met ze..."
-
666
- Site Admin
- Berichten: 7077
- Lid geworden op: vr sep 26, 2003 9:12 pm
- Locatie: vak 122 in de showroom van Handelshuis Ajax N.V.
- Contacteer:
Wacht maar tot ie volgend jaar ergens in de kelder van de belgische tweede klasse over het knollenveld schoffelt. Dan hebben ze bij Ajax opeens waardeloze trainers die je technisch de afgrond in azijnzeiken met hun eeuwige rondjes door het Amsterdamse Bos. Krijgen we de hele Germinal Beerput Antwerp met grote letters in Het Laatste Nieuws.
Sign your name on
the dotted line:
.............................
the dotted line:
.............................
-
Alaindebanaan
- Berichten: 2467
- Lid geworden op: di sep 23, 2003 1:46 pm
- Locatie: Eindhoven
Vertonghen zit voorlopig gewoon bij Ajax hoor... :aai:666 schreef:Wacht maar tot ie volgend jaar ergens in de kelder van de belgische tweede klasse over het knollenveld schoffelt. Dan hebben ze bij Ajax opeens waardeloze trainers die je technisch de afgrond in azijnzeiken met hun eeuwige rondjes door het Amsterdamse Bos. Krijgen we de hele Germinal Beerput Antwerp met grote letters in Het Laatste Nieuws.
Vrouwen, je kunt niet met, maar ook niet zonder.
En speciaal voor de Dr.:
"Vrouwen, je kan niet met ze..."
En speciaal voor de Dr.:
"Vrouwen, je kan niet met ze..."