
Echt lekker loopt de coördinatie niet, bij de revolutie van Ajax
Henk Hoijtink − 09/07/11, 10:51
Genoeg is genoeg, schreef (en hoopte) ik ruim drie maanden geleden op deze plaats, en toen was het allemaal nog maar net begonnen, die hele zogenaamde revolutie van Johan Cruijff.
Intussen is het op een bepaalde manier ook weer niet begonnen, omdat Cruijff en zijn commissarissen vanwege beurstechnische regels pas eind deze maand officieel kunnen worden benoemd, en nu al is het de vraag of het nog wel fatsoenlijk kán beginnen.
Dat zit zo. Johan Cruijff wil Tscheu la Ling als directeur van Ajax, maar zijn medecommissarissen zijn daarover nu niet direct wildenthousiast. Naar aloud gebruik, met Cruijff in de buurt, lopen de lezingen uiteen. Cruijff zou alweer - of: maar weer eens - hebben gedreigd met opstappen. Cruijff zelf heeft laten weten dat dat overdreven is, dat nog valt te bezien wat hij doet, maar dat hij het onbegrijpelijk zou vinden als er niet voor Ling wordt gekozen. Dan hoef je voorwaar geen geoefend Cruijff-exegeet te wezen om te weten dat Cruijff heeft gedreigd met opstappen.
De andere commissarissen hadden een voorkeur voor Marc Overmars. Die vindt zichzelf er nog niet geschikt voor, maar met een hoogleraar strategie en verandering en een juriste in de nieuwe raad van commissarissen kun je je er iets bij bedenken dat hij een streepje voor had, de oud-voetballer die altijd goed op z'n centjes heeft gepast.
Ling is altijd een Haagse vrije jongen geweest. Een zakenman kan niet op elke mislukking worden afgerekend, maar weg te poetsen zijn ze ook niet bij Ling, die eerder zijn gages als voetballer er al finaal doorheen had gejast, en nog een paar ton meer dan dat. Hij is eigenaar van een Slowaakse voetbalclub die net naar de hoogste klasse is gepromoveerd. Laat het allemaal bekrompen beeldvorming zijn, een onbetwistbare kandidaat-directeur voor de grootste club van Nederland kan Ling niet zijn - en al helemaal niet voor een hoogleraar strategie en verandering en voor een juriste.
Tja, die revolutie. Voetbal International had zijn archieven er eens op nageslagen en vond een uitspraak van Cruijff, toen trainer, uit 1985 over de jeugdopleiding van Ajax. Hij zag elementaire technische fouten en jeugdteams als losstaande eilandjes - exact wat hij nu zegt te zien, zonder daarvoor overigens één bezoekje aan het jeugdcomplex te hebben hoeven afleggen. Nu kan het zijn dat het daar nog steeds, of weer, wemelt van de technische fouten en de eilandjes. Het kan óók zijn dat Cruijff blind maar wat stokpaardjes bestijgt en dat zijn inhoudelijke visie zich in een kwart eeuw nou niet echt heeft ontwikkeld.
Maar dat zegt een Cruijffiaan natuurlijk niet. Tonny Bruins Slot, Cruijffs indertijd onafscheidelijke assistent, zegt in VI dat de geschiedenis zich herhaalt en dat het Johan kennelijk vaak om dezelfde aspecten gaat - óók een zienswijze.
Ach, die revolutie. De nieuwe commissarissen hebben, onthulde VI, een lijstje gemaakt van oud-spelers die door een gekwalificeerde interim tot directeur zouden kunnen worden opgeleid: Marc Overmars toch weer, Edwin van der Sar, Clarence Seedorf en Dennis Bergkamp. Stuk voor stuk kerels zonder vlekje, maar dat Bergkamp ook hier weer opduikt, is toch hoogst curieus. Van Cruijff moet hij - totaal onervaren nog - de jeugdopleiding hervormen, trainer Frank de Boer heeft hem doodleuk als assistent bij het eerste elftal betrokken en dan zou hij in één moeite door het directeurschap er na een cursus ook nog bij moeten nemen. Echt lekker loopt de coördinatie niet, bij de revolutie.
Anderzijds zou je ze bij Ajax kunnen nageven dat er kennelijk toch niet alleen maar jaknikkers rondom Cruijff zijn gezocht. En dat is nou weer net waarover de Cruijffianen zullen jammeren als het tot opstappen komt - is het nog niet over Ling dan wel over de E2, als dat team lekker als eilandje zijn gang blijft gaan. De eerste klanken van hun oude lied stijgen alweer op: dat Cruijff, dezelfde Cruijff van wie ze in koor zingen dat van hem nooit te winnen valt, tegengewerkt en gewantrouwd wordt en dat het aan hem niet heeft gelegen - nu niet, toen hij in de jaren negentig zo graag bondscoach wilde worden niet, nooit niet.
Nog is genoeg niet genoeg - totdat inderdaad de geschiedenis zich zal herhalen.