Ajaxtalk

Jöhnk schreef:De selectie is onevenwichtig.

Jöhnk schreef:Niet breed? Zeg maar slecht.

Beloki schreef:Heitinga is een matige verdediger. Ik vind hem een betere controlerende middenvelder. Die talenten van jou zijn natuurlijk aardig, maar hebben nog niks gepresteerd. Ik denk dat alleen Marcellis op korte termijn kan debuteren.

Een drama en de hand van Hiddink
Willem Vissers

Gekleed in het kostuum van zijn nieuwe werkgever Ajax zegt Marco van Basten dat bij hem na het EK ‘twijfels’ zijn gerezen over de manier waarop hij omging met het drama rond Khalid Boulahrouz.

Sinds Euro 2008 vernam hij kritiek op de handelwijze van de leiding van het Nederlands elftal. Hij had Boulahrouz, wiens vrouw vlak voor de kwartfinale tegen Rusland een kind verloor na vijfenhalve maand zwangerschap, naar huis moeten sturen. Oranje had nooit met rouwbanden mogen voetballen.

‘Het is allemaal gelul achteraf’, oordeelt Van Basten. Maar dat ook hij nu zijn twijfels uit over de omgang met het persoonlijke drama en de mogelijke gevolgen daarvan op de verloren wedstrijd tegen Rusland, geeft hij onomwonden toe. Hij laat het trouwens bij die constatering.

De kwartfinale was een ontluisterende gebeurtenis voor het Nederlands elftal, voor ruim 100 duizend aanhangers in Basel en miljoenen thuis voor de buis. Opnieuw glorieerde Guus Hiddink, als bondscoach der Russen deze keer: 3-1, na verlenging.

Hiddink genoot intens van de machteloze woede bij Wesley Sneijder, op die zwoele avond van de 21ste juni. Sneijders armen omhoog in een gebaar van wanhoop, smekend om de bal, meewarig kijkend naar mislukkende acties van medespelers. Kapot gespeeld. ‘Dat zijn prachtige momenten.’

Hiddink zag dat de perfecte voorbereiding zich als een droomscenario voltrok. Hij had zijn internationals op dvd momenten laten zien uit de schitterende, sensationele wedstrijd van Nederland tegen Frankrijk (4-1) die, gevoegd bij het eveneens verpletterende duel met wereldkampioen Italië (3-0), het land in een roes had ondergedompeld.

‘Iedereen liep mee in de optocht. De ongelooflijke doelpunten van Robben en Sneijder tegen Frankrijk bleven almaar hangen. Het elftal werd opgehemeld. Ik heb gebruik gemaakt van die euforie. Als trainer kijk je daar doorheen.’

Hiddink liet mindere spelfases zien aan zijn spelers. Kansen voor Frankrijk, gelukjes voor Oranje, steekjes die Nederland, dat minder kwaliteit had dan de uitslagen deden vermoeden, liet vallen. Hij benadrukte dat middenvelders als Van der Vaart en Sneijder veel liever aanvallen dan verdedigen. ‘In de wedstrijd dwongen we Sneijder zo vaak mogelijk als veredelde rechtsback te spelen. Dat heeft hij niet graag. Hij moest achter zijn man aan.’

Hiddink sneed de toevoer naar Van Nistelrooij, Sneijder en Van der Vaart af, hij bracht Sajenko op de Russische rechterkant om de opkomende Van Bronckhorst in te tomen, hij liet Boulahrouz op de Nederlandse rechterflank zoveel mogelijk opbouwen, waarmee hij moeite heeft. En strateeg Arsjavin kwam steeds vrij.

Hiddink won dus. Weliswaar pas in de verlenging, maar de Russen waren veel beter. Zo ontwaakte Nederland uit een twee weken durende voetbaldroom met prachtige vergezichten, ontnuchterd door een emmer ijswater.
Vele vragen schreeuwden om antwoord. Waarom was het verweer zo slap geweest? Hoe kon het dat Rusland zoveel fitter was?

Ook Rusland zelf is de verbazing nog niet voorbij. Sportverslaggever en uitgever Dimitri Rogovitski van het blad Total Football: ‘Veel Russen beschouwen de overwinning nog steeds als een wonder, maar meer dan aan de spelers schrijven ze dat toe aan Hiddink. Onze internationals vertellen dat Hiddink helemaal niet zo veel zegt. Hij wijst ze vooral op de zwakheden van de tegenstander.’

Het verhaal over de Russische fitheid ging een eigen leven leiden. Hiddink wenst dat deel van het succes te relativeren. Als de ene ploeg steeds de bal heeft, moet de andere lopen. Dat houdt de onderliggende partij niet vol, ongeacht de fitheid.

Maar Hiddinks inspanningsfysioloog Verheijen toeterde begrijpelijkerwijs over de conditionele slagkracht. Vier dagen later, toen Rusland op zijn beurt alle hoeken van het veld zag tegen Spanje, zweeg hij gepast.

Luc van Agt, de inspanningsfysioloog van het Nederlands elftal: ‘Voor het EK stond onze ploeg er zelfs iets beter voor dan voor het WK van 2006. Belangrijke spelers waren iets ouder en hadden zich fysiek ontwikkeld. In de eerste wedstrijd holde Italië achter ons aan. Dat is energievretend. Wij holden achter de Russen aan en konden dat stramien niet doorbreken.’

Van Agt wijst ook op het feit dat Van Basten, omdat hij meer voetballend vermogen in de ploeg wilde brengen (Van Persie voor Kuijt, Afellay voor Engelaar) en móest handelen door een blessure (Heitinga voor Boulahrouz) al na een uur door zijn wissels heen was, terwijl het duel toen nog een uur duurde.

Van Basten begrijpt dat het volk desondanks naar verklaringen zoekt voor het verval. Het liefst houdt hij het simpel. ‘In de groep zat het windje mee, tegen Rusland zat het windje tegen.’

Aanvaller Robin van Persie, na enige twijfel: ‘Ik heb eigenlijk nog steeds geen verklaring. Het verval had met de vorm van de dag te maken. Te veel jongens, onder wie ikzelf, hadden niet het juiste gevoel. Dat neem ik mezelf kwalijk, want daarop heb ik invloed.’

Kees Jansma, meer dan perschef bij Oranje, wijst op de invloed van andere, meer ongrijpbare factoren; de onverwachte blessure van Robben en ook de dood van het kindje van Boulahrouz en zijn vrouw.

Op woensdag 18 juni, drie dagen voor het duel met Rusland, acht Van Basten het de hoogste tijd om de droomwereld van de groepsfase te verlaten. Wie achteraf stelt dat de ploeg in Zwitserland te vroeg piekte, praat onzin. Nederland móest pieken, in een groep met Italië, Frankrijk en Roemenië. Toen dat met ongeloofwaardige cijfers lukte (9 punten, doelcijfers 9-1), was de euforie bijna niet te temmen.

Van Basten is zich daarvan bewust. Hij is alweer gestopt met openbare trainingen in Lausanne, waar het carnavalsvolk in oranje de helden als gladiatoren bezingt. Hij pareert kritiek op zijn beslissing om de tweede keus het derde groepsduel met Roemenië te laten spelen, op het moment dat de eindzege in de groep al zeker is. Hij wil ook anderen aan het werk zien en ze belonen voor hun inspanningen.

Van Basten beseft dat Oranje niet zo goed is als het lijkt, hoe spectaculair het spel soms ook oogt, hoe mooi de doelpunten ook zijn en hoe futuristisch de uitslagen.

Nochtans is ook hij blij en opgelucht. Na vier jaar waarin hij wisselend is beoordeeld, is het EK zijn magnum opus. Na de dubbelslag tegen de WK-finalisten valt ook van hem de druk af. Als zijn dochters na het duel met Frankrijk in een persruimte bij de tv blijven staan en zijn commentaar beluisteren, lachen ze. Die papa toch. Zó ontspannen.

Op woensdag 18 juni is het dus de hoogste tijd om de spanning weer op te voeren. Jansma vertelt tijdens de ochtendtraining dat Van Basten die avond ‘ongelooflijk intensief’ naar Zweden - Rusland gaat kijken, waaruit de tegenstander in de kwartfinale rolt.

En dan is opeens alles anders.

Jansma: ‘Tijdens het spelen van de volksliederen wordt teammanager Hans Jorritsma gebeld. Hij hoort dat het kindje van Boulahrouz en zijn vrouw is overleden.’

Eerder op de dag is in medialand al de nodige commotie ontstaan over het bericht dat Boulahrouz door de politie van de training is gehaald. Hij spoedt zich echter naar het ziekenhuis, waar zijn vrouw met complicaties bij de zwangerschap is opgenomen. Na de training voegen de bevriende spelers De Jong en Van Persie zich bij de familie in het ziekenhuis.

’s Avonds, na de onheilstijding, bezoeken onder anderen Van Nistelrooij, aanvoerder Van der Sar, Van Basten en Jansma het ziekenhuis. Zweden - Rusland schiet erbij in.

Van Persie blijft volhouden dat de concentratie niet is verstoord. Na enig nadenken: ‘Ik denk het niet. Dat mag je niet als excuus gebruiken. Iedereen was erbij. Khalid zelf ook. Hij heeft het verdriet als een man op zich genomen. Achteraf kun je alleen zeggen dat we te vroeg hebben gepiekt. Ik houd liever mezelf verantwoordelijk voor wat er is gebeurd, en niet zo’n nare gebeurtenis.’

Maar de zogenoemde focus op de wedstrijd is op die avond verdwenen. De spelers zijn tot dan juist opgevallen door hun familiaire gedrag. Na wedstrijden in de kleine stadions plukken ze hun kinderen zo van de tribune.

Ze leven mee met Boulahrouz, die zelf mag bepalen of hij blijft. Dat doet hij dus. De groep praat over herdenken. Een minuut stilte? Rouwbanden?

De teamleiding stimuleert Boulahrouz om te kiezen voor rouwbanden. Een minuut stilte leidt te veel af. Ook de groep zelf, Van Nistelrooij en Van der Sar voorop, dringt aan op het dragen van rouwbanden.

Hiddink zou anders hebben gehandeld. ‘Hoe dramatisch ook, je moet de gevolgen voor het team beperken. Ik had voor een intiem, bewust moment van rouw gekozen, met de familie erbij, zonder het hele land erbij te betrekken.’

Bij het menselijk leed komt de onverwachte blessure van Robben, wiens inbreng tegen Frankrijk van beslissende invloed was. Vrijdag in Basel traint hij nog mee, zaterdag is zijn liesblessure terug. Manager Jorritsma zoekt nog een veldje om Robben te testen, maar hij kan niet meedoen.

Jansma: ‘Ik denk dat het al met al een beetje te veel was.’

Maar spijt heeft hij nergens van. ‘Met Hans Jorritsma, als coach toch wereldkampioen hockey geweest, heb ik de gang van zaken geëvalueerd. Ik vroeg hem wat hij zou doen als zoiets weer gebeurt? Hij zei: precies hetzelfde.

‘De mensen die kritiek hebben, zijn er niet bij geweest. Hoe vaak horen we niet dat wij voetbal belangrijker vinden dan de wereld om ons heen. Wij kozen nu voor de menselijke lijn. We zullen nooit weten of we daardoor hebben verloren van Rusland, maar we vonden dat we zo moesten reageren op het verdriet.’

Maar bij Van Basten knaagt de twijfel.

Vlijmscherp mijn visie!

Mijn opstelling:
------------------------van der sar------------------------
------------------------boulahrouz-------------------------
-melchiot---------------heitinga--------van bronkhorst-
-----------------de jong---------bouma-------------------
--------------------------sneijder--------------------------
------------kuijt-------------------------van persie-------
----------------------van nistelrooij-----------------------
Motivatie:
Ze spelen 4-4-1 met vleugelverdedigers. Ik zet Boulahrouz op die spits. Heitinga dekt Arshavin. De wingbacks(Gio en Melchiot) hebben als directe tegenstanders de backs van de tegenstander. De Jong en Bouma spelen tegenover de rechts- en linkshalf van de tegenstander. Daardoor ontstaat de onbevangenheid voor de wingbacks. Als je het goed begrijpt dan zie je dat er 1 op 1 wordt gespeeld. Op Sneijder zullen ze waarschijnlijk 2 centrale middenvelders opofferen, dus dan sta je met 3 aanvallers tegenover de 2 centrale verdedigers. Ik verwacht dat NL dan vaker gaat scoren.
Voorspelling met deze opstelling:
3-2 hopelijk ivm mijn voorspelling . Die Russen zijn toch vrij geslepen en kunnen goed zich staande houden. Maar uiteindelijk is Ruslang individueel toch meer kwetsbaar. Die Guus die komt eerst 1-0(Van Persie scoort) achter, dan ziet hij het probleem en dan wisselt hij een centrale verdediger voor een centrale middenvelder. Dan wordt het in die periode minimaal 2-2(Sneijder en Van Nistelrooij scoren voor NL, Arshavin en Pavlyuchenko voor de Russen), bij elkaar 3-2.

Prachtig scenario toch ?

joey schreef:Wat mij vooral opviel was de passiviteit van MVB tijdens die wedstrijd. Hij deed NIETS.

Jabu schreef:Jij ging er vanuit dat Rusland met 10 man zou aantreden? Dan kan ik ook wel een winnende tactiek bedenken.