Re: Nederland - Japan 19-06-2010
Geplaatst: ma jun 21, 2010 11:59 am
Zijn er hier nog meer mensen met serieuze bedenkingen over dit Nederlands elftal?
Het klopt dat we weinig weggeven, maar dat had natuurlijk ook met de geringe aanvallende intenties van de tegenstander te maken. Dat we moeite hebben met het aanvalsspel ook, maar ik denk dat dit niet de manier is om dat de bestrijden. Nederland heeft in de eerste helft tegen Japan geen enkele kans gecreëerd. Het eerste schot op doel kwam pas in de 45ste minuut. Dat het saai is maakt me niet uit (er zijn ook mensen die het spel van Inter afgelopen seizoen, PSV in 2004-2005 of Griekenland in 2004 saai noemden), maar ik vind het slecht. En het is natuurlijk een rare redenering om te stellen dat we vorige keer goed voetbalden en er na de groepsfase uit vlogen, dus dat we nu na slecht voetbal in de groepsfase wel verder zullen komen. Goed voetbal, of dat nu saai is of niet, leidt tot resultaten op de lange termijn. Natuurlijk komen we straks tegenstanders tegen die iets meer van eigen initiatief uitgaan, maar Brazilië is in verdedigend opzicht van absoluut wereldniveau. Die spelen ook enorm compact, alle linies op elkaar, met een blok voor de verdediging dat altijd rugdekking aan elkaar geeft. En reken maar dat die in de omschakeling meer kunnen dan Denemarken en Japan.
Ik hoor veel mensen over de verdedigende speelstijl van Japan (4-5-1 of soms 4-6-0), maar ik maak me juist zorgen om de terughoudende manier waarop Nederland dit bestreed. Ten eerste kwamen de backs niet of nauwelijks over de middellijn. Ten tweede, en dat zei Van Bommel zelf al na afloop, zakte De Jong of Van Bommel bij balbezit altijd in tussen/vlak voor de centrale verdedigers om te helpen met de opbouw, waardoor je dit kommetje kreeg:
------------------Heitinga----Van Bommel/De Jong----Mathijsen
Van der Wiel--------------------------------------------------------Van Bronckhorst
---------------------------Van Bommel/De Jong
Van daaruit moest De Jong, maar meestal Van Bommel, Sneijder of de flanken aanspelen, waarbij de backs dus nauwelijks meededen. De afstand tot Sneijder was te groot, waardoor vaak eerst De Jong, de backs of de nog verder in zakkende vleugelspelers aan werden gespeeld en later Sneijder iets meer in ging zakken. Op deze manier, waar er dus met vijf man van achteruit de opbouw werd begonnen, werd het heel moeilijk voor de overige van het duo Van Bommel/De Jong om aan te sluiten bij de aanval. Als Van Bommel bijvoorbeeld de pass van achteruit geeft op Sneijder en Sneijder wordt een keer bereikt, dan nog zal De Jong niet durven aansluiten bij Sneijder of Van Persie, omdat Van Bommel nog aan moet sluiten naar de positie van de controleurs.
Maar goed, er ontstond dus een situatie waarbij Sneijder iets verder in moest zakken om de bal op te halen. Op het moment dat hij de bal een keer onder controle had hoopte je dat hij een opening naar de zijkant of in de diepte zou kunnen vinden, maar Kuijt en vooral Van der Vaart kwamen juist steeds neer hem toe en gingen allebei zelden tot nooit diep (het meest schrijnende moment was het moment waarop Sneijder op links werd aangespeeld in de omschakeling, hij op rechts iemand wilde zoeken, maar Nederland zo verdediging ingesteld bleef, dat er 20 meter op eigen helft vier man op rij stonden te wachten). Dit alles betekende dat het spel zich ver van Van Persie afspeelde (iets van 20-25 meter). Hierdoor zag je dat Van Persie (net zoals Rooney bij Engeland deed) nog meer in de bal kwam, soms wel tot de middellijn. Er ontstond dus constant een situatie van twee blokken zonder enige dynamiek, overlapping of diepte: waarbij Van Bronckhorst, Mathijsen, Van Bommel/De Jong, Heitinga en Van der Wiel achterin stonden, De Jong/Van Bommel er soms een beetje tussenin speelde, en Sneijder, Kuijt, Van der Vaart en Van Persie rond het middenveld zwierven, waardoor Nederland vaak in een soort 5-5-0, 5-1-4-0 of 6-4-0 ging proberen kansen te creëren. Dat kan natuurlijk moeilijk en dat hebben we ook al twee wedstrijden lang kunnen zien. Japan hoefde eigenlijk alleen positie te houden en er was geen vuiltje aan de lucht.
Vanuit de controle voetballen is prima, maar je moet wel kansen kunnen creëren. Nederlan werd tot dusver twee keer in het zadel geholpen door twee freakgoals, maar creëerde tot op dat moment niets.
Het klopt dat we weinig weggeven, maar dat had natuurlijk ook met de geringe aanvallende intenties van de tegenstander te maken. Dat we moeite hebben met het aanvalsspel ook, maar ik denk dat dit niet de manier is om dat de bestrijden. Nederland heeft in de eerste helft tegen Japan geen enkele kans gecreëerd. Het eerste schot op doel kwam pas in de 45ste minuut. Dat het saai is maakt me niet uit (er zijn ook mensen die het spel van Inter afgelopen seizoen, PSV in 2004-2005 of Griekenland in 2004 saai noemden), maar ik vind het slecht. En het is natuurlijk een rare redenering om te stellen dat we vorige keer goed voetbalden en er na de groepsfase uit vlogen, dus dat we nu na slecht voetbal in de groepsfase wel verder zullen komen. Goed voetbal, of dat nu saai is of niet, leidt tot resultaten op de lange termijn. Natuurlijk komen we straks tegenstanders tegen die iets meer van eigen initiatief uitgaan, maar Brazilië is in verdedigend opzicht van absoluut wereldniveau. Die spelen ook enorm compact, alle linies op elkaar, met een blok voor de verdediging dat altijd rugdekking aan elkaar geeft. En reken maar dat die in de omschakeling meer kunnen dan Denemarken en Japan.
Ik hoor veel mensen over de verdedigende speelstijl van Japan (4-5-1 of soms 4-6-0), maar ik maak me juist zorgen om de terughoudende manier waarop Nederland dit bestreed. Ten eerste kwamen de backs niet of nauwelijks over de middellijn. Ten tweede, en dat zei Van Bommel zelf al na afloop, zakte De Jong of Van Bommel bij balbezit altijd in tussen/vlak voor de centrale verdedigers om te helpen met de opbouw, waardoor je dit kommetje kreeg:
------------------Heitinga----Van Bommel/De Jong----Mathijsen
Van der Wiel--------------------------------------------------------Van Bronckhorst
---------------------------Van Bommel/De Jong
Van daaruit moest De Jong, maar meestal Van Bommel, Sneijder of de flanken aanspelen, waarbij de backs dus nauwelijks meededen. De afstand tot Sneijder was te groot, waardoor vaak eerst De Jong, de backs of de nog verder in zakkende vleugelspelers aan werden gespeeld en later Sneijder iets meer in ging zakken. Op deze manier, waar er dus met vijf man van achteruit de opbouw werd begonnen, werd het heel moeilijk voor de overige van het duo Van Bommel/De Jong om aan te sluiten bij de aanval. Als Van Bommel bijvoorbeeld de pass van achteruit geeft op Sneijder en Sneijder wordt een keer bereikt, dan nog zal De Jong niet durven aansluiten bij Sneijder of Van Persie, omdat Van Bommel nog aan moet sluiten naar de positie van de controleurs.
Maar goed, er ontstond dus een situatie waarbij Sneijder iets verder in moest zakken om de bal op te halen. Op het moment dat hij de bal een keer onder controle had hoopte je dat hij een opening naar de zijkant of in de diepte zou kunnen vinden, maar Kuijt en vooral Van der Vaart kwamen juist steeds neer hem toe en gingen allebei zelden tot nooit diep (het meest schrijnende moment was het moment waarop Sneijder op links werd aangespeeld in de omschakeling, hij op rechts iemand wilde zoeken, maar Nederland zo verdediging ingesteld bleef, dat er 20 meter op eigen helft vier man op rij stonden te wachten). Dit alles betekende dat het spel zich ver van Van Persie afspeelde (iets van 20-25 meter). Hierdoor zag je dat Van Persie (net zoals Rooney bij Engeland deed) nog meer in de bal kwam, soms wel tot de middellijn. Er ontstond dus constant een situatie van twee blokken zonder enige dynamiek, overlapping of diepte: waarbij Van Bronckhorst, Mathijsen, Van Bommel/De Jong, Heitinga en Van der Wiel achterin stonden, De Jong/Van Bommel er soms een beetje tussenin speelde, en Sneijder, Kuijt, Van der Vaart en Van Persie rond het middenveld zwierven, waardoor Nederland vaak in een soort 5-5-0, 5-1-4-0 of 6-4-0 ging proberen kansen te creëren. Dat kan natuurlijk moeilijk en dat hebben we ook al twee wedstrijden lang kunnen zien. Japan hoefde eigenlijk alleen positie te houden en er was geen vuiltje aan de lucht.
Vanuit de controle voetballen is prima, maar je moet wel kansen kunnen creëren. Nederlan werd tot dusver twee keer in het zadel geholpen door twee freakgoals, maar creëerde tot op dat moment niets.