Ajaxtalk

InnerHarbour schreef:Geen zure opmerkingen over Liverpool?

SPL schreef:16 year old Kai-Jana Hoever a right back has joined Liverpool . He turned down a contract with us. He was 16 earlier in the year and played at RB regularly for our u17 after the winter break .Clearly a talent but not a top one.Liverpool report he is hugh talent !!

Een betere bruggenbou­wer kunnen we ons niet wensen


Imam Abu Usamah valt in zijn werkkamer op de tweede verdieping van de Al Rahma-moskee in het centrum van Liverpool meteen met de deur in huis. Hij bekent niets van voetbal af te weten. Niettemin bidt de geestelijke voor het welzijn van Mohamed Salah. ,,Ik vraag Allah om hem te zegenen'', vertelt hij. ,,Dat hij vooral mag blijven scoren. Een betere bruggenbouwer kunnen we ons niet wensen. Salah verricht wonderen.''

Overdrijven doet Usamah niet. De Egyptische voetballer bevindt zich na een geweldig seizoen op eenzame hoogte. In Engeland werd hij verkozen tot beste speler, net als in Afrika. Kenners noemen hem in één adem met Lionel Messi en Cristiano Ronaldo. Op Anfield, het stadion van Liverpool, dragen ze Salah op handen. Als de devote moslim na weer een doelpunt neerknielt op het gras om god te danken, vallen de supporters uit respect even stil.

Verhalen over de verrichtingen van de Noord-Afrikaan buiten het veld versterken zijn imago. Salah schonk een nierdialysemachine aan een ziekenhuis aan zijn geboortedorp Nagrig, in de Nijldelta. Hij bekostigde de renovatie van een sportcomplex en liet een vervallen moskee opknappen. Goede doelen kloppen nooit tevergeefs bij hem aan. Belangeloos werkte hij mee aan een campagne van de overheid in Egypte om drugsverslaving te bestrijden.

Eén specifieke daad van goedertierenheid ging de wereld over. Jaren geleden stal een dief een behoorlijke som geld van zijn familie. Salah weerhield zijn vader ervan aangifte te doen. De dader, zo vertellen plaatsgenoten, kreeg duizend euro van hem. Ook beloofde hij een baan voor de man te vinden. ,,Exact de waarden waarvoor de islam staat'', stelt Usamah. ,,Nederig, vergevingsgezind en vrijgevig. Een geweldige ambassadeur voor onze gemeenschap.''


Tolerante vrijplaats


In Liverpool staan moslims minder onder druk dan elders in Groot-Brittannië. De havenstad in Noord-West Engeland geldt al eeuwen als een tolerante vrijplaats. De omgeving rond de Al Rahma-moskee, gelegen in de wijk Toxteth, maakt dit tastbaar. Een monumentale synagoge steekt boven de rijtjeshuizen uit. De kathedraal van Liverpool ligt op een steenworp afstand. Honderd meter verderop staat een buurtcentrum voor mensen uit het Caribisch gebied.

Het politieke klimaat rond het EU-referendum en de terroristische aanslagen in Parijs, Londen en Manchester misten hun uitwerking echter niet. ,,Ineens werd ik argwanend aangekeken'', vertelt Mohaned Osman na het middaggebed. ,,Mensen toonden voorheen interesse in mijn geloof. Dat veranderde. Ik kreeg vreemde opmerkingen naar mijn hoofd.'' De Oegandees, een half leven in Liverpool, merkt een verschuiving. ,,Salah haalt ons uit het verdomhoekje.''

Officiële cijfers bevestigen de verharding. Geweldsdelicten tegen moslims stegen in 2016 in Merseyside, waartoe Liverpool behoort, met 47 procent. Op andere plekken lag dit aantal veel hoger. Uit de statistieken van dertig politiekorpsen blijkt dat ‘hate crimes’ op scholen in de maand voor het referendum toenamen met 89 procent. Het rapport over 2017 moet nog verschijnen, maar alles wijst op een vergelijkbare trend.
Optimisme

Megaster Salah zorgt voor optimisme. Hassan Ali Jama, bestuurslid van de Liverpool Muslim Society (LMS), geeft een praktijkvoorbeeld. ,,Het ritueel van Salah na elk doelpunt, de sujeed, zie ik kinderen op trapveldjes nadoen'', geeft hij aan. Filmpjes op internet geven hem gelijk. Jama schudt lachend zijn hoofd. ,,Een hype. Ik gebruik hem ook als voorbeeld als ik jeugdwerk doe. Als ik zijn naam noem, hangt iedereen aan mijn lippen.''

Jama, afkomstig uit Somaliland, prijst zich gelukkig met Salah. ,,Het begint op het schoolplein. Als Engelse kinderen hem, een Egyptische moslim, zien als een voorbeeld, krijgen ze vanzelf meer begrip voor de islam.'' Op de tribunes van Anfield laten volwassen supporters zien voor miljoenen televisiekijkers dat leeftijd geen rol speelt. ,,If he scores another few, then I’ll be Muslim too'', luidt een strofe uit een loflied, met instemming van de voetballer.

Achter zijn houten bureau grijnst imam Usamah. ,,A breath of fresh air'', noemt hij de invloed van Salah. ,,Een frisse wind in lastige tijden.'' Belangrijker dan de adoratie van de fans vindt hij de reacties in de rechtse media, die zich regelmatig agressief opstellen tegen moslims en immigranten. ,,Ze demoniseren ons structureel. En nu zijn diezelfde kranten genoodzaakt Salah op te hemelen. Ook de manier waarop hij Allah dankt.''

In Londen twijfelt Zarah Sultana van belangenorganisatie MEND aan de duur van dit effect. ,,Salah overstijgt door zijn status en achtergrond Liverpool, helpt zonder om verschillende groepen nader tot elkaar te brengen, maar de overheid moet haar steentje bijdragen'', vertelt de parlementaire lobbyist. ,,Hoe? Door voor de media ethische richtlijnen in het leven te roepen. Helaas weigert de regering adviezen daarover over te nemen.''
Witte vlek

Liverpool vormt ook op dit gebied een witte vlek. Boulevardkrant The Sun wordt als gevolg van kwalijke berichtgevingen rond de Hillsborough-ramp (1989), waarbij 96 fans om het leven kwamen, in de hele regio al ruim een kwarteeuw nauwelijks verkocht. Sultana, zelf een fan van Liverpool, ziet in Salah niettemin een factor van belang op nationaal niveau. ,,Hij laat zien dat moslims je aardige buurman kunnen zijn en je held. En geen mensen om te vrezen.''

Hoe uniek Salah is, beschrijft Usamah. Diens medespeler Sadio Mané, een Senegalese moslim, bidt in zijn moskee. De imam komt zelfs bij hem over de vloer. ,,Ik heb mijn eerste wedstrijd bij hem thuis gekeken. Net als Salah een eenvoudige jongen zonder kapsones. Heel populair maar hij mist de globale impact van Mohamed. Die kan je beter vergelijken met Muhammad Ali. Once in a lifetime.''

Bij stadion Anfield, middenin een volksbuurt, valt de adoratie voor Salah niet te missen. In de fanshop gaan, zo vertelt een medewerker, op wedstrijddagen ruim 800 replicashirts met zijn naam achterop over de toonbank. ,,Geen andere speler komt in de buurt.'' Kledingstukken waarop Salah in gebed knielt, hangen vooraan in de winkel, naast flessenopeners met zijn gezicht erop.

David Deane, die zijn seizoenkaart komt verlengen, noemt hem een 'geschenk van god'. ,,Al weet je nooit of de liefde wederzijds is. Voor hetzelfde geld verlaat hij ons voor Real Madrid.'' De zestiger vertelt over incidenten in de stad. ,,Moslims werden bespuugd en uitgescholden. Salah heeft, zo voel ik dat, voor een kentering gezorgd. Dat lied zegt genoeg. Je kan hem lastig met die tekst toezingen en buiten tekeergaan tegen een vrouw met een hoofddoek.''

Imam Usamah durft te dromen. ,,Liverpool is beroemd om de Titanic, de Beatles en voetbal. Daar kan Salah, de gelovige bruggenbouwer, best bijkomen. ,,Als hij scoort of spreekt, laat hij het vriendelijke gezicht van de islam zien. Natuurlijk hebben we nog een lange weg te gaan, maar hier snakten we allemaal naar. De wegen van Allah zijn ondoorgrondelijk.''

Brian Boyd: Mo Salah the “good Muslim”

Crass and facile as some of it may be the adulation of the Liverpool player shows once again the power of sport to challenge prejudice


Three years ago, during a football match at Anfield, a Liverpool fan came across two fellow fans, both Muslims, unfolding their prayers mats in a stairwell at the ground in order to pray. He took a picture of the men and tweeted it with the observation “Muslim fan praying at the match. Disgrace”.

Liverpool F.C. now have a multi-faith room so people can pray in peace, they serve halal food for Muslim fans and Anfield reverberates to fans jubilantly singing of the club’s star striker, Mo Salah - an Egyptian Muslim, “If he scores another few then I’ll be Muslim too, He’s sitting in the Mosque that’s where I wanna be”.

Salah, who is devout in his faith, performs sujood - the Islamic act of prostration - on the many occasions that he scores for Liverpool. With the Merseyside team being the most supported British football team in Ireland, many eyes will be on Salah tonight as he hopes to lead Liverpool to a Champions League final win over Real Madrid.

In the run up to tonight’s final, Liverpool fans and the general football world have been discussing - in some detailed knowledge - how Salah’s observance of Ramadan (the Muslim month of fasting during daylight hours) could impact on his performance tonight.

There is also a concomitant understanding of the significance and importance of Ramadan for Muslims in general and Salah in particular.

Salah himself has made it known that although he could get an exemption from fasting on the day of the match (on the grounds that he is travelling - tonight’s match takes place in Kiev) he will be fasting today from sunrise to sunset - meaning he can’t eat or drink until about an hour before kick-off.

In very broad strokes, the neat narrative here is that football fans have gone from labelling Muslims praying a “disgrace” to now promising to convert to Islam if Salah keeps scoring.

But it’s too neat and it’s too tidy.The coverage of Salah this week breathlessly salutes how the striker has “reframed public perceptions of Islam”, “has enabled more understanding which has reduced stereotypes, built cultural bridges and broken down barriers” - that he has elevated the discourse around Islam to a higher level than any amount of inter-faith governmental initiatives or TED talks about “diversity and inclusivity”.

But the understanding, respect and adulation afforded Salah is conditional, one suspects, on him continuing to be a Roy of the Rovers heroic figure. For some in the Muslim world, Salah has the good fortune to fall on the right side of the Good Muslim/Bad Muslim binary divide.

Salah is the Good Muslim Immigrant. Writer Nikesh Shukla has mapped out the conditions by which one becomes “good”: “We are deemed bad immigrants - job-stealers, benefit-scroungers, girlfriend-thieves, refugees - until we cross over in their consciousness, through popular culture: winning races and baking good cakes”.

The latter is a reference to athlete Mo Farah and Nadiya Hussain (the winner of BBC’s The Great British Break Off in 2015). For the (undoubtedly important) ability to conjure up a moist Victoria Sponge, Hussein was lauded, as Salah is now, for “doing more for the perception of Muslims and multicultural relations than any politician or community leader could ever hope for”.

That a major world religion, already carrying unwelcome baggage of prejudice and stereotyping, gets fashionably and momentarily embraced on the basis of baking a good cake or scoring a a spectacular goal is crass and facile.

The British born Pakistani poet Suhaiymah Manzoor-Khan speaks about the need to respect Muslims - not just those who excel in athletics or bakery: “Love us when we are lazy, love us when we are poor, love us high as kites, unemployed, joy riding, time wasting, failing at school, love us filthy”.

It’s quite ridiculous to see Salah as being representative of the some 1.5 billion Muslims in the world but away from his performing sujood or strictly adhering to Ramadan, it should be instructive to many - particularly in the world of football - that Islam forbids alcohol and gambling, the two vices that have ruined many a player’s and a fan’s lives.

He has made more people familiar with the practice of Zakat - the Muslim obligation to donate a percentage of your income to benefit the needy. While other big name footballers pose beside their new Lamborghini and flaunt a blinged-up Versace lifestyle, Salah spends his money building schools and Mosques in the Egyptian village he comes from and pays for the dialysis machines in the local hospital.

And it instructive too that it takes a leading figure from the sports world, such as Salah, to reach places in the public consciousness that other public figures can’t. American footballer Colin Kaepernick ignited an ongoing national debate about racial inequality in the U.S. by one day two years ago refusing to stand for the national anthem.

Sport can and does mean more than any amount of white papers, academic reports or media conferences on the issues that matter. In Ireland we have seen how Syrian refugees assimilated rapidly into their new communities by their eager and happy involvement in GAA sports.

And while people wring their hands over how MMA star Conor McGregor behaves, it perhaps goes unnoticed how many people are now training hard in gyms hoping to emulate his sporting - and financial - success.

We hear a lot about this country’s concerns over childhood obesity levels - a band-aid style Sugar tax is not going to make any dent in this nation’s considerable bulk. Having free and easy availability to sport facilities has been proven to help with childhood obesity - as it has been proven to help with issues of self-esteem/mental health - not to mention how it provides an alternative for those at risk of delinquent behaviour.

As Mo Salah lines out for tonight in the Champions League final, it’s not just Liverpool fans but Salah’s global Muslim fan base who will have a fresh appreciation of the legendary Liverpool manager Bill Shankly’s enduring epigram: “Some people think football is a matter of life and death, I assure you, it’s much more serious than that”.

Mo Salah heeft nu de wind mee, maar wat als hij minder presteert of een keer iets zegt wat slecht valt bij de achterban/het publiek?

Yopii schreef: Keek net op zijn Instagram: hij staat nergens met zijn vrouw op de foto. sowieso niet met vrouwen. Alleen met mannen.

InnerHarbour schreef:Ik hoorde laatst ergens dat hij een hekel heeft aan aanmatige griezeltjes en dan kent hij jou niet eens.

wimpey schreef:Gaat lekker he. Wat opvalt is dat vrijwel iedere aankoop van Klopp een schot in de roos is. De man heeft er kijk op. Wordt een mooie titelrace tussen City en Liverpool.

InnerHarbour schreef:Klopt, City is de favoriet.

wimpey schreef:
Ik ben niet zo onder de indruk van die Pep. Beginnen altijd geweldig aan een seizoen, maar het kakt in Maart altijd in.