Geplaatst: wo mar 28, 2007 10:00 pm
Ajax wint wel met grotere cijfers van de nummer 72 van Nederland. ;)
Vroeger spraken de Belgen zo nou zo'n vertoning. Daar lachten wij dan wat om, want ze wisten niet beter.Voetske schreef:Sneijder "we hebben bij vlagen FANTASTISCH gespeeld " :sad:
Was ook een fanstatische schitterende goal :sad:Monkey Tonk schreef:Vroeger spraken de Belgen zo na zo'n vertoning. Daar lachten wij dan wat om, want ze wisten niet beter.Voetske schreef:Sneijder "we hebben bij vlagen FANTASTISCH gespeeld " :sad:
Dan gaat ie, net als nu, af als een gieter ...Jöhnk schreef:En toch wint het Oranje van Van Basten bijna alle wedstrijden tegen dit soort defensief ingestelde tegenstanders.
Ik zou MVB over een jaar graag als coach van Ajax zien.
Hoezo gaat hij af als een gieter? Er is de afgelopen drie jaar bij mijn weten twee keer verloren: twee keer tegen een kwalitatief sterkere tegenstander. Er werd vooral heel veel gewonnen.Voetske schreef:Dan gaat ie, net als nu, af als een gieter ...
Die spelers waren er eerder ook bij, maar het was Rijkaard die er iets prachtigs mee neerzette. Al was het maar heel kort genieten.Jöhnk schreef:Toen waren al die spelers in de bloei van hun carriere. Kluivert was nog fit, Bergkamp was er nog bij, De Boertjes waren top. Ik geloof niet dat Rijkaard het verval had kunnen tegenhouden.
Nederland-Tsjechie in 2004 vond ik trouwens een geweldige wedstrijd. :worshippy:
Tja, als je zo begint heb ik er ook nog eentje.Het Oranje onder van Basten heeft nog niks gewonnen.Maar goed, als je vindt dat ome Marco, omdat ie het geluk aan z'n kont heeft hangen, trainer van AJAX moet worden ...Jöhnk schreef:Hoezo gaat hij af als een gieter? Er is de afgelopen drie jaar bij mijn weten twee keer verloren: twee keer tegen een kwalitatief sterkere tegenstander. Er werd vooral heel veel gewonnen.Voetske schreef:Dan gaat ie, net als nu, af als een gieter ...
Het voetbal valt tegen, maar slecht spel is nu eenmaal inherent aan interlandvoetbal. Ook onder Van Gaal was dat al zo.
Dan zal Ajax stukken minder tegendoelpunten incasseren vanwege de organisatie, maar of we ooit goed voetbal te zien krijgen? Je zou denken dat dat na het wegsturen van een aantal vedetten vanwege het groepsproces en het inpassen van kwalitatief mindere maar geschiktere spelers wel verwacht mag worden. Van Basten rouleert echter nog 5 keer zo vaak als Ten Cate. En die doet het eigenlijk al te vaak. :XJöhnk schreef:En toch wint het Oranje van Van Basten bijna alle wedstrijden tegen dit soort defensief ingestelde tegenstanders.
Ik zou MVB over een jaar graag als coach van Ajax zien.
Van Basten is bondscoach, geen clubcoach. Interlandvoetbal is een ander beestje dan clubvoetbal. Er valt niets te slijpen in die paar contactmomenten per jaar, vraag maar aan Van Gaal. Het is vooral een kwestie van de beste spelers bijelkaar gooien en hopen dat het klikt. Wel gaat MVB bijna altijd uit van hetzelfde systeem (waar Ten Cate bijna wekelijks het concept aanpast, maar dat terzijde).Thomas schreef:Van Basten rouleert echter nog 5 keer zo vaak als Ten Cate. En die doet het eigenlijk al te vaak. :X
Zlatan Son of God schreef:Ik heb genoten van de steekpasses van Slovenië, gelukkig voor Nederland kan die nummer 17 niet voetballen anders hadden ze gisteren gewoon verloren.
De T.GIO REDT ORANJE
Late goal houdt Nederlands elftal op koers voor EK 2008
CELJE, donderdag
Met een formatie die meer vragen dan antwoorden opriep, heeft het Nederlands elftal de eerste helft van het EK-kwalificatietoernooi als koploper afgesloten. De weg naar de eindronde in Oostenrijk en Zwitserland ligt nog open. Dat is niet de verdienste van Oranje, maar ligt hoofdzakelijk aan het povere deelnemersveld in groep G, zeg maar het tegenovergestelde van een groep des doods. Hierdoor is het mogelijk aardige resultaten neer te zetten zonder progressie te boeken. Door nipt met 1-0 te winnen van dreumes Slovenië revancheerden de internationals zich voor het broddelwerk van zaterdag. En niets meer dan dat.
Oranje is als de bouwput in Celje. Het staat nog steeds in de steigers. Op sommige plekken lijkt het wat te worden, maar op sommige plekken ziet het er niet uit. Marco van Basten is de architect van de tegenstrijdigheden. Ondanks indrukwekkend cijfermateriaal – 34 interlands, 2 nederlagen – kan zijn elftal niet bekoren. Gezien de massale verontwaardiging in den lande laat Jan Publiek zich inmiddels ook niet meer bedotten door een mythische status en mooie woorden. Van Basten is terechtgekomen in de rauwe realiteit. En daar begint de tijd nu wel te dringen.
Zonder een gerichte tactische training stuurde hij Oranje gisteravond de wei in. Hij bracht enkele curieuze wijzigingen aan, door hemzelf als volgt verklaard: ,,Als je naar de namen kijkt, is het niet zo opvallend. In de eerste plaats is de wedstrijd tegen Roemenië een fysieke aanslag geweest. Ik wilde met een aantal frisse jongens beginnen. En ik wilde dat onze backs meer voetbal in de opbouw zouden brengen.”
Indachtig de offensieve kracht van Ajax koos Van Basten voor John Heitinga en Urby Emanuelson. Wesley Sneijder was nu niet de linkshalf, maar de offensieve centrale middenvelder. Opmerkelijker was het debuut van Ibrahim Afellay – de 28e onder Van Basten – rechts achter Sneijder. Hij wist Giovanni van Bronckhorst naast zich, een rol die de verdediger van Barcelona alleen in een vorig leven even heeft vervuld. Hij is alweer de dertiende controlerende middenvelder die sinds de zomer van 2004 werd ingezet, hetgeen alles zegt over de zoektocht van de technische staf. Nigel de Jong en met name Demy de Zeeuw zullen op zijn minst wat lichte twijfels aan deze interlandweek hebben overgehouden.
Niets leek op de patronen waar sinds vorige week dinsdag aan werd gewerkt. ,,Afellay is een ander soort voetballer, met veel loopvermogen en een goede techniek. Ik denk hem nodig te hebben”, zei Van Basten, die ook nog eens Klaas-Jan Huntelaar passeerde ten faveure van Dirk Kuyt. Zaterdag weigerde hij te wisselen teneinde zijn spitsen het vertrouwen niet te ontnemen. Vandaar dat er voor bepaalde ingrepen misschien best wat te zeggen is, maar het is de vraag hoe de spelers dit tactische gezwabber allemaal in hun hoofd wegzetten.
De grote problemen die Oranje heeft met kleine landen, kwamen ook tegen de Slovenen weer aan het licht. Het tempo lag over het algemeen hoger, op een beter veld bovendien met aanzienlijk meer ruimte voor de flankspelers. Er ging echter ook veel mis. In de afronding bijvoorbeeld. De meeste voorzetten kwamen net niet aan en als dat wel gebeurde, toonde Oranje zich erg slordig. Zo legde Kuyt de bal bij de tweede paal keurig terug voor de inkomende Joris Mathijsen. De centrumverdediger tastte volledig mis. Ook Sneijder miste een goede kans.
Gaandeweg leek Nederland, door een paar communicatiestoornissen achterin, het onheil te tarten. Plotseling zag Edwin van der Sar de bonkige Klemen Lavric voor zich opdoemen, omdat Heitinga niet alert was en de buitenspelval haperde. De spits schrok zo van de geboden vrijheid dat hij onbesuisd en onscherp uithaalde. Het voor Oranje pijn- lijke tafereel werd in de tweede helft zelfs herhaald, met opnieuw Lavric als klungelende hoofdrolspeler.
Eigenlijk was het op dat moment al een wonder dat de Slovenen nog op hun benen stonden. Ze leken de conditionele en technische strijd snel te gaan verliezen. Maar Oranje bleef de mooiste kansen missen. Robben schoot met rechts over, de door Kuyt knap gelanceerde Sneijder stuitte op de keeper. Van Basten deed nu wel wat hij in De Kuip naliet: de tweede debutant Danny Koevermans kwam erbij als breekijzer. En de nooduitgang werd uiteindelijk vijf minuten voor het einde gevonden. Voor de vierde maal in zijn interlandloopbaan maakte Van Bronckhorst met een schot van afstand een belangrijk doelpunt. De bal werd onderweg getoucheerd, zodat de keeper kansloos was. Treffender kon de strompeltocht van Oranje richting EK niet geïllustreerd worden.
Overlevingstocht
CELJE, donderdag
Het Nederlands elftal gaat mede door het gelijkspel van Bulgarije soeverein aan de leiding in groep G en is halfweg Euro 2008. Niets aan de hand dus na Roemenië (0-0) en de ontsnapping in Slovenië (0-1). En dan kan Oranje in september weer beschikken over Robin van Persie. Maar of bondscoach Marco van Basten bezig is van Oranje een formatie te boetseren, die Europees kampioen kan worden, is een totaal ander verhaal. Om van attractief, dominant voetbal helemaal maar te zwijgen.
Oranje speelt niets meer of minder dan overlevingsvoetbal.
En welk Oranje die taak op zich neemt, is iedere interland weer een grote verrassing voor iedereen behalve Van Basten. Tegen Slovenië presenteerde de bondscoach vijf nieuwe gezichten en tegelijkertijd vijf positiewisselingen, terwijl het elftal van zaterdag volgens Van Basten zelf organisatorisch goed speelde en alleen het ontbreken van bevliegingen een zege voorkwam in De Kuip.
Voor zichzelf heeft Van Basten plausibele verklaringen voor alle personele en positionele wijzigingen. Zo zei hij ooit dat Ibrahim Afellay de concurrentie aan moet met Denny Landzaat. Bij het thuislaten van Landzaat was de keus voor ‘Ibi’ als debutant dus logisch. Toch blijven Van Bastens wegen voor velen ondoorgrondelijk; niet in de laatste plaats voor zijn internationals. Je kan je daarom afvragen of de winst van gisteren ook winst op langere termijn is. Want de groep met een onvoorwaardelijk vertrouwen in de bondscoach, die ook voor hem door het vuur gaat, kalft af door het op het oog zwalkende selectieproces.
Zelf denkt Van Basten helemaal niet in die richting. Maar natuurlijk dreef de bondscoach zijn functioneren gisteren op de spits en speelde hij met vuur. Want wat als het fout zou zijn gegaan? Dan zou er een massaal protest op gang zijn gekomen. KNVB-directeur Henk Kesler houdt als direct verantwoordelijke voor bondscoach Van Basten z’n rug ook recht. Toch wil de raad van commissarissen van de KNVB voor de herstart van de EK-kwalificatie in september tegen Bulgarije weten van directeur Kesler wat Van Basten nu precies voor heeft met het Nederlands elftal. In dat college worden de wenkbrauwen gefronst evenals bij insiders en buitenstaanders met betrekking tot het gevoerde ‘personeelsbeleid’ van de bondscoach.
Het valt allemaal niet even gemakkelijk te rijmen, maar zoals eerder in deze rubriek betoogd: wie ondoorgrondelijkheid koppelt aan overwinningen is op weg een mythe te worden. In dat kader kan Van Basten als bondscoach zelfs de beste cijfers in de historie van Oranje voorleggen: 34 interlands, 22 zeges, tien gelijke spelen en slechts twee nederlagen. Of dat genoeg is om uiteindelijk te komen tot de hoofdprijs in de zomer van 2008 in Oostenrijk en Zwitserland valt sterk te betwijfelen.