Re: Wielrennen
Geplaatst: ma jul 14, 2014 4:51 pm
Ik vraag mij af of Rodriguez het gaat halen.
Zit net onder z'n niveau van afgelopen jaar, maar oh wat is ie matig...brigade zuid schreef:Mollema toch, wat ben je matig dit jaar.
14 juli.Marillion schreef:Een hele sterke Nibali hoor.![]()
Verder zakken er een aantal renners doorheen die je wat korter zou verwachten. Zo eens even goed naar het klassement kijken maar er zijn er een aantal die hun ambities gaan moeten bijstellen. Mollema is er daar één van.
Ook opvallend. Drie Fransen in de top 5.
Het gaat toch ongeveer net als vorig jaar? Toen was het: wieltjesplakken, volgen, hangen, wurgen, stoempen, afhaken, terugkomen, nog een keer lossen en dan op karakter de schade beperken. Daarmee schijn je in de top-5 te kunnen komen. Exact om die reden zegt zo'n vijfde, zesde, zevende plaats mij zo weinig.brigade zuid schreef:Mollema toch, wat ben je matig dit jaar.
Ik was direct na de finish iets te kritisch. Voor de plaatsen achter Nibali ligt de strijd nog aardig open. De verschillen zijn daar erg klein.Iniesta schreef:Mollema moet goed nagaan of hij zichzelf kan verbeteren, of dat dit voor dit jaar z'n max is. Hij staat gewoon top tien, en als hij zich kan verbeteren is er nog veel mogelijk voor het klassement.
We hebben nog geen hooggebergte gezien.
Zelfs twee keer onderuit dus en een operatie in het vooruitzicht. Hopelijk voor hem kan hij op tijd terugkeren voor de Vuelta. Dan krijgen we daar de strijd met Froome alsnog.Na Chris Froome geeft ook Alberto Contador er vroegtijdig de brui aan in de Tour. De Spanjaard viel in de afdaling, probeerde het nog even, maar gaf toch op. Een röntgenfoto maakte duidelijk dat hij zijn scheenbeen heeft gebroken. Door de regen lag de afdaling van de Petit Ballon er spekglad bij. Tiago Machado, de nummer drie in de stand, ging eerst zwaar onderuit, niet veel later gevolgd door Alberto Contador.
Een gelaten Contador liet zijn gehavende rechterknie verzorgen en stapte na wat soebatten toch weer op de fiets, maar zijn achterstand op het peloton met gele trui Gallopin en Nibali was al opgelopen tot vier minuten.
Zijn ploegmaats namen Contador op sleeptouw, maar het was nooit meer van harte. Na even overleggen met manager Bjarne Riis kneep Contador zijn remmen dicht.
Aan de streep werd meteen een röntgenfoto getrokken. "Hij heeft zijn scheenbeen gebroken", verklaart Steven de Jongh, ploegleider bij Tinkoff. "Het schijnt geen slechte breuk te zijn, maar hij moet wel geopereerd worden."
"Eigenlijk is hij twee keer gevallen", verduidelijkt de Nederlander. "Toen hij terugkwam van de eerste val, schoot zijn hand van zijn stuur en die tweede val was de doodsteek. Hij was toen aan het achtervolgen op de fiets van Roche."
Dit was Vogezen. We krijgen nog Alpen en Pyreneeën,Marillion schreef:Ik was direct na de finish iets te kritisch. Voor de plaatsen achter Nibali ligt de strijd nog aardig open. De verschillen zijn daar erg klein.Iniesta schreef:Mollema moet goed nagaan of hij zichzelf kan verbeteren, of dat dit voor dit jaar z'n max is. Hij staat gewoon top tien, en als hij zich kan verbeteren is er nog veel mogelijk voor het klassement.
We hebben nog geen hooggebergte gezien.
Al denk ik wel dat Mollema te snel te ver van achteren zit. Het is te hopen dat zijn vormpiek later ligt en dat hij dus nog beter zal worden. Ook is het niet ondenkbeeldig dat anderen er een keer doorheen zakken en dat de latere etappes hem naar verhouding iets beter vergaan. Gaan al die Fransen dit nog twee weken volhouden? Maar voor een echte stunt, en dan heb ik het over podium rijden, lijkt hij me echt niet goed genoeg. Ik zet in op maximaal 5 t/m 10.
Kwa parcours denk ik overigens echt dat ze het in het hooggebergte niet lastiger gaan krijgen hoor. Je zit hier wellicht iets lager maar dat is dan ook alles. Het aantal klimkilometers, de percentages, lastige afdalingen en het gebrek aan rust maakt dit echt een loodzware etappe.
Nee, natuurlijk, dat lijkt me niet. Alleen is dat iets anders dan dat dit de zwaarste bergrit van de Tour is.Marillion schreef:Gemiddeld genomen zijn de beklimmingen in de Alpen en Pyreneeën wat langer. Maar vergis je niet, zo'n Petit Ballon vandaag in de Vogezen is ook gewoon 11 of 12 kilometer klimmen. De Vogezen hebben een veel mindere naam maar zo'n etappe als vandaag kom je echt niet door met de beteren als je geen klimmersbenen hebt.
En een opvallende column van Thijs Zonneveld:Teleurgestelde Mollema heeft het niet meer over podium
Tien dagen Tour en Bauke Mollema staat tiende in het klassement op ruim vier minuten. Teleurstellend, zegt hij zelf. Juist in de etappes door de Vogezen wilde hij zich in de top van het klassement nestelen, maar dat mislukte. Mollema moet het bergop net te vaak afleggen tegen directe concurrenten. 'Ik had zelf op meer gehoopt', erkende hij gisteren eerlijk.
In de eerste tien zware Tourdagen moest het mogelijk zijn de top van het klassement binnen te rijden. Maar op de rustdag bungelt Mollema op plek tien en de achtervolgers hijgen in zijn nek. Vincenzo Nibalo staat op ruim vier minuten en is in de huidige vorm niet te achterhalen, weet ook de kopman van Belkin. Maar ook mindere wielergoden als Alejandro Valverde, Richie Porte en Franse renners als Romain Bardet en Thibaut Pinot staan boven hem. 'Die mannen zijn bij de aankomsten bergop op dit moment sterker dan ik.'
In de hoogaangeschreven etappe naar La Planche des Belles Filles (zeven beklimmingen, waarvan vier keer eerste categorie) kwam Mollema tekort om aan zijn eigen maatstaven te voldoen. 'Het was een superzware rit, belangrijk voor het klassement. Ik heb wat tijd verloren op sommige concurrenten en had gehoopt meer van voren te zitten. Ik word twaalfde, tiende van de favorieten. Ik had hier gehoopt op plek vijf. In elk geval hoger dan die tiende plek van de klassementsrenners.'
In de aanloop naar de Tour hield Mollema vol dat een tweestrijd tussen Alberto Contador en Chris Froome geen uitgemaakte zaak was. 'Hen kan ook iets overkomen', klonk het steevast. Zo bleek. Na tien dagen liggen beiden eruit en op het eerste gezicht liggen er nu meer podiumplekken open dan vooraf begroot, maar Mollema weet niet te profiteren van het wegvallen van de favorieten.
De afgelopen dagen won hij tijd op Michal Kwiatkowski en Andrew Talansky, maar net zo vaak verloor hij tijd op anderen. In twee Vogezenetappes elke keer twintig seconden of een halve minuut. Dat tikt aan. Over een podiumplek hoor je Mollema dan ook niet. 'Ik kijk naar boven en sta op een klein minuutje van de vijfde plek.'
De schermutselingen in de rug van de nieuwe Tourfavoriet Nibali waren tekenend. De Italiaan plaatste zijn definitieve aanval en Valverde, Porte en Van Garderen probeerden hem te volgen. Mollema kwam alleen te zitten en liet zich terugzakken naar een tweede groep. 'Toen Nibali aanging moest ik tempo rijden en dan blijf je even hangen. Ik dacht misschien kom ik er weer bij en kan ik de oversteek maken. Dat lukte niet en ik zag dat Rui Costa kwam met Horner.'
Vorig jaar zakte hij op het eind weg uit het klassement. Nu lijkt het er-op alsof de mindere dagen in de eerste helft liggen. ',Ik denk niet dat ik op m'n top zit. Ik voel me nu beter dan in Engeland. Misschien moet ik er even inkomen.'
Hij lonkt voorzichtig naar de Alpen. 'Ik zit niet aan het einde van mijn Latijn. Ik heb wel het vertrouwen dat ik naar de Alpen toe kan verbeteren of in elk geval niet zal verslechteren. Dat is ook belangrijk.'
En stiekem kijkt hij nog verder vooruit, naar de derde week als het peloton de Pyreneeën ingaat. 'We hebben pas tien dagen gehad en nog twee weken te gaan. Vorig jaar verloor ik in de derde week veel tijd. Dat zet je aan het denken. Die laatste week is heel belangrijk. Vorig jaar liet ik toen veel tijd liggen. Dat kan nu heel goed omgekeerd zijn.'
Klik met die zware magneet - en de fiets weegt weer 6,8 kilo
Er werd gisteren na de etappe gecontroleerd. Niet bij de renners, maar bij hun fietsen. De eerste acht die over de streep kwamen, werden in beslag genomen en gewogen door de weegmannetjes van de UCI.
Het klinkt als een grapje, fietsen die op de weegschaal moeten na de koers - maar het is bloedserieus. En terecht. Er wordt gesjoemeld met het gewicht. Officieel moet een fiets minimaal 6,8 kilo zijn om de stevigheid en veiligheid ervan te garanderen, maar ik durf te wedden dat er renners zijn die in officiële koersen rondrijden met fietsen van een halve kilo minder. En ja, dat schéélt.
In essentie is bergop rijden een kwestie van vermogen gedeeld door gewicht, dus elke gram die je kunt besparen is er één. Voorbeeld: op Alpe d'Huez ben je ongeveer een halve minuut sneller als je een halve kilo minder dood gewicht omhoog hoeft te sleuren.
Er is jarenlang niet of nauwelijks aandacht aan geschonken door de UCI. En nog steeds gebeurt het maar zelden, zo'n weging. Trouwens, áls er al een weging is communiceert de wedstrijdjury er zo onbeholpen over dat je er nog niks aan hebt. Zoals vorig jaar in de Tour: in de etappe naar Alpe d'Huez kondigde de jury een fietsenweging aan tíjdens de rit, ver voor de finish. Prompt wisselde Alberto Contador van fiets - terwijl er niks mis leek met het exemplaar waarop hij reed.
Bij Belkin waren ze na afloop ziedend dat de jury de fietsweging had aangekondigd. Het toont aan hoe belangrijk het gewicht van de fiets is.
Bauke Mollema stuurde voor de Tour van dit jaar nog een tweetje de wereld in om nog maar eens op het belang van fietscontroles te hameren. Al was het maar om de UCI eraan te herinneren dat er met het gewicht van fietsen wordt geklootvioold.
De meeste fietsenmerken zijn tegenwoordig in staat om een karretje in elkaar te knutselen dat ver onder de norm van 6,8 kilo uitkomt. Dat betekent dat de fietsen van veel profs - vooral van degenen die op een kaboutermaat rijden - moeten worden verzwaard. Maar het is niet moeilijk om daar de hand mee te lichten.
Ik heb van meerdere kanten (ook van mensen die zeggen het met eigen ogen gezien te hebben) het verhaal gehoord dat er ploegen zijn die hun verzorgers aan de finish laten wachten met een verzwaarde magneet in hun handen. De verzorgers vangen hun renners op na de finish van een bergrit en klikken in één beweging door de magneet onder het zadel vast. Klik - en de fiets weegt weer 6,8 kilo.
Tot het moment dat zoiets wordt vastgelegd door een camera bestaat het niet, maar technisch gezien is het in elk geval geen enkel probleem.
Met het gewicht van fietsen is het uiteindelijk net als met doping: als de UCI zijn kop in het zand steekt, kun je garanderen dat er ploegen en renners zijn die ermee rommelen. Er is maar één oplossing.
Controleren. Elke koers opnieuw.