Moderator: mods
Daar lijkt het op inderdaad. Jammer, want dat betekent met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid dat komend seizoen wederom een verloren seizoen gaat worden.Alexander schreef:Het is toch wel duidelijk dat de spelers Ten Hag uitkotsen? Dat heeft niks met Keizer te maken, maar puur met de manier hoe deze man zich intern en extern presenteert en profileert.
Iniesta schreef:Telegraaf is duidelijk het offensief gestart
De vraag is:Yopii schreef:Wat zielig!Zo zouden spelers helemaal murw gebeukt worden door het robotvoetbal wat Erik ten Hag er probeert in te slijpen en de ellenlange besprekingen die hij heeft. Ook het feit dat hij dagenlang elf-tegen-elf speelt, waarbij de reserves de tegenstander moeten nabootsen, zorgt voor veel onvrede.
Ik begrijp best dat ze liever die vriendelijke campingbaas hadden, want die praatte alles goed en als er dan nog kritiek was, begon hij over Nouri. Ik stel voor dat ze eens een training van Pep Guardiola gaan bekijken. Die herhaalt, herhaalt, herhaalt tot de spelers de oefenstof kunnen dromen, en geen van hen die er zelfs off-the-record over klaagt.
Stelletje huilbaby's, bah.
.LucaS schreef:Er is wat mis met de mentaliteit van deze spelers. Is er ooit een seizoen geweest waarin Ajax net zo vaak op 1-0 achter kwam?
Slaap kindje slaap...brigade zuid schreef:Niet alleen weinig krediet bij Mike, gisteren werd er in het uitvak ook ‘Erik rot op’ gezongen.
http://www.vi.nlTen Hag over negatief sentiment, Hollanditis en transferzomer
INTERVIEW
De missie van een succesvolle inhaalrace mislukte, maar komend seizoen wacht Erik ten Hag (48) bij Ajax de grote herkansing in de jacht op een prijs. Aan het einde van een intensief en emotioneel voetbaljaar spreekt de trainer zich uit.
Welk cijfer geeft u voor de eerste vier maanden bij Ajax?
‘Pfff, om mezelf een cijfer te geven, dat laat ik aan anderen over. Ik krijg natuurlijk wel mee wat de stemming en teneur is. Er heerst een ontzettend negatief sentiment en dat kan ik ook wel plaatsen. We zijn geen kampioen geworden. Dat is altijd het doel van Ajax, dus op het moment dat je de doelstelling niet haalt, dan is het onvoldoende. Tel daar bij op dat de club snel uit het bekertoernooi en Europa lag, en dit alweer het vierde jaar op rij is zonder prijs, dan is het logisch dat er een negatief sentiment ontstaat. Toch zou ik wel bepaalde zaken willen nuanceren, want in mijn ogen wordt er wel erg meegehuild met de wolven in het bos. Laat ik duidelijk zijn: wij zijn niet tevreden, Ajax is niet tevreden, de fans zijn niet tevreden. Helder. Maar je kan niet stellen dat alles slecht is. De nuances zie ik eigenlijk nergens terug.’
Wat zijn die nuances?
‘In de eerste helft van het seizoen is het drama rond Abdelhak Nouri vaak aan de orde geweest. Dat was niet opeens in de afgelopen maanden verdwenen, dat liep als een rode draad door het hele seizoen. Maar er zijn meer factoren. Op het moment dat ik tekende, viel bijvoorbeeld Kasper Dolberg weg. Voor een lange tijd aan de kant met een voetblessure, dan hebben we het over de spits die in de eerste seizoenshelft vaak de eerste keuze was. Met Klaas-Jan Huntelaar heb je natuurlijk een goed alternatief, maar die was ook een paar wedstrijden geblesseerd. En dan heb ik het niet eens over het bizarre aantal langdurige blessures. Behalve Dolberg ook spelers als Frenkie de Jong, Vaclav Cerny, Daley Sinkgraven en Nick Viergever. Maar desondanks, waren er volgens mij ook zeker positieve punten in het spel. We creëerden de meeste kansen van de Eredivisie, maar het rendement bleef achter, terwijl we wel van alle ploegen de meeste doelpunten hebben gemaakt. We kregen de minste kansen tegen en ook de minste goals tegen. Zomaar wat aspecten waarmee ik wil zeggen: het is niet allemaal zo slecht. Maar ik heb het nergens gehoord of gelezen.’
Team Grote kansen Goals (excl.strafschoppen)
Ajax 134 83
AZ 104 66
PSV 102 77
Feyenoord 91 75
FC Utrecht 73 57
ADO Den Haag 67 42
SC Heerenveen 62 47
FC Groningen 61 43
Heracles Almelo 60 45
NAC Breda 58 36
Vitesse 56 61
Excelsior 50 35
PEC Zwolle 48 37
SC Heerenveen 47 39
Willem II 46 47
Sparta Rotterdam 44 32
FC Twente 43 35
VVV-Venlo 42 31
Excuses tellen niet in de topsport.
‘Het zijn geen excuses, ook zonder de geblesseerde spelers hadden we de wedstrijden moeten winnen, maar het zijn wel redenen die ook belicht moeten worden als je de analyse maakt waarom we geen kampioen zijn geworden.’
Ajax stond bij uw entree vijf punten achter, maar PSV zorgde half april voor de ultieme vernedering door de onderlinge confrontatie met 3-0 te winnen en met tien punten verschil kampioen te worden.
‘Ook dat kan je anders zien. We stonden in de winterstop vijf punten achter. We gingen naar Eindhoven met zeven punten achterstand, op dat moment hadden we in de tweede seizoenshelft twee punten minder behaald dan PSV. We hadden nog één kans om het kampioenschap mogelijk te behalen en zijn vol op de winst gaan spelen. We speelden met die risico’s, direct na rust een-op-een, in de hoop de aansluitingstreffer te maken. Alleen het liep verkeerd. Ik snap heel goed dat dan alles samenkomt, en alles erbij wordt gehaald van de dramatiek van vier keer geen kampioen worden. Maar als je de emotie eraf haalt, kijkend naar het groter geheel, dan zat er een bepaalde stijgende lijn in, zeker tot aan het thuisduel met ADO Den Haag. Vervolgens mis je de twee spitsen en Frenkie de Jong, en valt het verkeerd, met vijf verliespunten tegen ADO en Vitesse tot gevolg. Verder hebben wij, los van FC Utrecht-uit, alles gewonnen. Alleen: PSV ook. En bij hen speelt het kampioensgen dan ook mee.’
Het kampioensgen?
‘Dat zag je bij Feyenoord vorig seizoen en dit jaar bij PSV. Ze konden veelal in dezelfde samenstellingen spelen, het aantal blessures was minimaal, en het viel dan vaak net goed. Dat zag je bijvoorbeeld andersom bij ons terug in de afwerking, we hebben verreweg het meest op de paal en lat geschoten. Nogmaals, dit zijn geen excuses, maar het valt allemaal net verkeerd. Op één dag, wij thuis tegen ADO en Feyenoord-PSV. Die kopbal van Siem de Jong die er bij ons net niet in valt, en daarna die wedstrijd in Rotterdam, die eigenlijk vier weken eerder in het bekertoernooi al was gespeeld. Feyenoord moest een paar dagen na het competitieduel met PSV tegen Willem II voor de beker en ging heel anders de wedstrijd in dan ze normaal tegen PSV doen. Dit zijn zomaar wat voorbeelden die voor ons niet goed vielen. PSV is de terechte kampioen, laat dat duidelijk zijn. Maar we hebben niet zo veel laten liggen. We zijn op 79 punten uitgekomen, dat kan normaal een kampioensaantal zijn. Ajax is bij de laatste vier titels kampioen geworden met minder punten.’
Progressie is sinds uw aantreden het kernwoord. Is daar sprake van?
‘Op bepaalde veelzeggende voetbalaspecten is dat zeker het geval. Ik hanteer bijvoorbeeld expected goals, voor en tegen. Dat is de kans op een doelpunt, voortkomend uit je manier van spelen. Wat dwing je als ploeg af? Zowel aanvallend als verdedigend is daar duidelijk een positieve ontwikkeling zichtbaar, beide kanten op een groei ten opzichte van de eerste seizoenshelft. Maar punt is dat we te weinig scoren uit de kansen, dat komt daarbij ook overduidelijk naar voren. En daarin speelt mogelijk de afwezigheid van Dolberg, en een paar keer Huntelaar, weer een rol. Het rendement is niet zoals gewenst, maar er is zeker sprake van progressie. Alleen in de negatieve teneur van de afgelopen maanden wordt dat door de buitenwereld niet gezien.’
Dat heeft toch ook met het spel te maken, Neem de eerste helften. Die verliepen vaak zo stroef. In bijna de helft van de duels moesten jullie een achterstand wegpoetsen.
‘Daar heb je gelijk in. Toch is dat niet alleen iets van nu, dat is al heel lang zo bij Ajax. Ook in de periode van Marcel Keizer, van Peter Bosz, van Frank de Boer. Dat kan met onze speelwijze te maken hebben, dat kan iets mentaals zijn. Een belangrijke reden is sowieso dat je ook met tegenstanders te maken hebt, die zich instellen op Ajax. Tegenwoordig is elke ploeg wel in staat verdedigend compact te spelen en daarbij fysiek in staat het lang vol te houden. Op een gegeven moment is de boel kapotgespeeld en komen er ruimtes. Met als gevolg dat we het kwaliteitsverschil na rust vaak wel duidelijk laten zien.’
Is het probleem niet dat u de spelers te vol stopt met opdrachten?
‘Als trainer moet je leren hoe spelers in elkaar steken. Het karakter van de speler is belangrijk en daar moet je jouw manier van leiding geven aan aanpassen. Dat is wel een proces, om daar inzicht in te krijgen. Wat heeft de groep nodig, wat heeft een speler individueel nodig? Ik ben een coach die spelers handvatten probeert te geven en daarmee succesvol is geweest. En bij mij komen dan ook altijd de creatieve spelers bovendrijven. Denk aan Marko Arnautovic, Eljero Elia, Quincy Promes, Zakaria Labyad, Nacer Barazite, Yassin Ayoub, Deniz Türüç, zo kan ik wel even doorgaan met creatieve spelers die onder mij allemaal hebben geëxcelleerd. En neem dit seizoen bij Ajax bijvoorbeeld Hakim Ziyech van de laatste periode, buitengewoon goed. David Neres heeft een slechte fase gehad na de winter, maar vond ook weer zijn niveau terug. De kritiek hoorde ik ook vanuit de media: Ziyech, Neres en Kluivert zouden niet meer presteren. Maar een maand later hadden ze allemaal assists en doelpunten achter hun naam staan. En dan hoor ik niemand meer.’
Op welk vlak heeft u in het spel van Ajax al een stempel kunnen drukken?
‘We hadden twee weken en toen begon de competitie. Daarom heb ik ook direct gezegd: We borduren voort op wat goed is. En dat was het voetballende vermogen van de ploeg. Wat beter moest, was de defensieve zekerheid. Ik vond Ajax te open spelen, de ploeg kreeg te makkelijk een tegendoelpunt. Ik zette in op het creëren van meer kansen, gekoppeld aan meer controle. Dat is gelukt, maar ik ben nog niet tevreden.’
Controle wint het van amusement?
‘Ook zoiets. Controle wordt vertaald als iets defensiefs, maar voor mij staat controle voor regisseren, voor de baas zijn op het veld. Hoe we bijvoorbeeld tegen PEC Zwolle, Heracles en AZ de hele wedstrijd speelden. Dat is wat je wil, en dat wil ik meer en meer. En dat natuurlijk dan ook uitdrukken in uitslagen als 4-0, 5-1, noem maar op. Want als je de kansen niet afmaakt, en het blijft maar 1-0 of 2-0, dan roept dat ook weer kritiek op. Dan wordt het op die momenten inderdaad al snel vertaald in kreten als: Hij is een verdedigende trainer. Maar als je veel de bal hebt, kan een tegenstander ook niet scoren, en daarbij zetten we in op een manier om directer en sneller de oplossing vooruit te vinden.’
Met uw uitleg onlangs over de gemaakte progressie leek het alsof het een afrekening was met uw voorganger Marcel Keizer?
‘Ik heb Marcel sinds mijn komst bij Ajax niet één keer in negatieve zin genoemd. Ik vond het al vervelend genoeg na alles wat hij heeft meegemaakt. Ik wil daar geen oordeel over geven, die beslissing is genomen voor mijn tijd, door de leiding. Ik zei in het begin letterlijk: Het voetballend vermogen wil ik houden, waarmee ik volgens mij juist positief was. Daarom had ik het ook over de progressie sinds 1 januari, dus niet ten opzichte van de tijd voordat ik hier werkzaam was.’
Zo werd het wel opgevat en dat ging een eigen leven leiden.
‘Dat vind ik ook vals, want natrappen is nooit ook maar één seconde ter sprake geweest. Ik heb uit mezelf nooit vergeleken.’
Hoe vaak heeft u gedacht: Was ik maar gewoon in de zomer bij Ajax begonnen?
‘Nooit.’
In een verloren seizoen vol emoties, chagrijn en onbegrip kon u alleen maar verliezen. Ajax was een vulkaan vol negatief sentiment.
‘Zo heb ik het weleens gevoeld, ja, als een vulkaan, waarbij alles in een negatieve spiraal zat. Natuurlijk zou het komende zomer makkelijker zijn geweest. Maar dat is met de wetenschap van nu. Dan zou je inderdaad tot een andere conclusie komen. Maar vooraf dacht ik: Niet het ideale moment om in te stappen, maar ik zie wel kansen. PSV stond bovenaan, het gat was vijf punten, maar als ze een inzinking zouden krijgen, konden we het alsnog goedmaken. Maar zij hebben een geweldig seizoen gedraaid en nauwelijks iets laten liggen.’
Bij Ajax ligt alles onder een vergrootglas. Heeft u dat onderschat?
‘Nee. Ik heb onder meer in mijn tijd bij Bayern München gezien hoe die processen werken. Elk detail kan eruit worden gepikt om de nadruk op te leggen. De media, de mensen in zijn algemeenheid, vinden altijd wat als je ernaar zoekt. Er kunnen honderd dingen goed gaan, als één ding minder gaat, kun je dat pakken en eruit lichten. Dat is de voetbalwereld.’
Krijgt u alles mee?
‘Wel veel. Dat moet ook, omdat het ook invloed kan hebben op mijn team. Sommige dingen zou ik niet mee willen krijgen, maar het hoort wel bij mijn vak. Om op bepaalde kwesties in het teamproces te kunnen inspelen. Trainers die zeggen dat ze niets lezen, daar geloof ik niets van. Uiteindelijk komt het toch wel voorbij.’
Wat vindt u van uw presentatie in de media?
‘Alleen als je wint, heb je vrienden. En bij Ajax telt dan ook mee dat je aantrekkelijk moet spelen. Zolang die twee zaken niet opgaan, kan de aandacht naar iets negatiefs gaan. Bij mij gaat het dan over mijn presentatie. ik denk dat mijn presentatie bij me past. Het is ook kenmerkend voor mij hoe ik te werk ga. No-nonsense zou je het kunnen noemen. Ik ben geen trainer die langs het lijntje loopt. Ik ben gewoon mezelf, heb ook bij clubs als FC Utrecht en Go Ahead Eagles dingen anders gedaan dan mensen verwachtten.’
Moet u zichzelf veranderen op dat vlak?
‘Nee, ik loop niet met de massa mee. Mijn afwijkende aanpak heeft mijn vorige clubs ook succes gebracht. Ik lig van de kritieken op mijn presentatie totaal niet wakker. In de topsport ben je kansloos als je met alle winden meewaait. Je moet een visie hebben, een richting. Je moet jezelf zijn en blijven, anders gaat het niet werken. Mijn streven is het maximale eruit te halen bij mijn ploeg. Als ik daarin faal, dan lig ik er wakker van. Vitesse-uit, wat heb ik verkeerd gedaan? PSV-uit, waar precies hebben we het laten liggen? Dat houdt mij bezig. Maar niet hoe ze mij neerzetten. Dat is vaak vals en oneerlijk. Ja, ik praat niet zoals een Amsterdammer, maar Amsterdams is ook een dialect. Ja, ik ben schor, maar er zijn wel meer mensen schor. Zeker na een wedstrijd, waarin je soms flink gas moet geven om boven het geluid uit te komen. Veel meer trainers hebben daar last van. En zo kun je bij elke presentatie wel bepaalde aspecten eruit pikken en belachelijk maken. Volgens mij wordt dat ook bij veel meer mensen in de voetballerij gedaan. We kunnen een heel lijstje maken, ook van andere trainers. Die afzeikcultuur past bij Nederland, de programma’s die dat doen worden goed bekeken. Scoren over de rug van een ander. Je weet op het moment dat je deze job doet, en het zit tegen, dat dit kan gebeuren. Ik leg het direct naast me neer en richt me op zaken die ik kan beïnvloeden. Dit kan ik niet beïnvloeden.’
Dan een paar zaken die u wél kon beïnvloeden. De kwestie Amin Younes, met zijn geweigerde invalbeurt vlak voor tijd tegen SC Heerenveen. Dat was niet slim gemanaged.
‘Ik bestrijd dat. Het gebeurt overal. Kijk in een weekend door heel Europa, ook in Nederland, wedstrijden, en je zal zien dat dit in de laatste fase van wedstrijden heel vaak gebeurt. Ik vroeg hem niets abnormaals.’
Maar in dit geval betrof het wel een Duitse international die al niet lekker in zijn vel zat. Dan is dat toch geen beloning?
‘Ik ben het met je eens dat ik het anders had moeten verwoorden. Belonen is verkeerd verwoord, maar mijn intentie was hem gewoon onderdeel van het team te laten zijn. Na zijn afgeketste transfer in Napoli kwam Amin naar me toe en hij wilde dolgraag deel uitmaken van de selectie. Hij zou alles doen in het belang van Ajax. Dan behandel ik hem als elke andere speler. Die week eerder viel hij goed in tegen Vitesse. Tegen Heerenveen was het lange tijd nog spannend, zij gingen aanvallender spelen, waardoor er meer ruimte kwam in de counter en ik in Justin Kluivert meer gevaar voor ons zag. Als die goal vijftien minuten eerder valt, had ik hem vijftien minuten eerder ingebracht. Het is jammer dat het zo is gelopen, maar ik heb er geen spijt van. Amin stelde zich buiten de ploeg, dan houdt het op. Maar ik gun die jongen oprecht het allerbeste.’
Ook het geschuif met aanvoerder Joël Veltman kwam op flinke kritiek te staan.
‘Ik heb zijn aanvoerdersband nooit afgenomen, ben hem ook overal bij blijven betrekken. Uit tegen Vitesse werden we afgetroefd, op felheid, op instelling. Niemand was tevreden, ik ook niet, en maakte de keuze voor Rasmus Kristensen voor het volgende duel. Dat ik vervolgens tegen FC Groningen weer een beroep doe op Joël, laat zien dat ik hem nooit heb afgeschreven. Die wedstrijd was bovendien na een interlandperiode, waarin veel spelers op pad waren. Joël had twee weken bij ons getraind, was gefocust op die wedstrijd. Ik hoopte op het effect van revanchegevoelens. Achteraf kan je zeggen dat dit niet is gelukt, maar dat is volgens mij de koe in de kont kijken. Uiteindelijk wonnen we daar wel. We speelden een heel slechte wedstrijd, duidelijk. Bij PSV of zelfs Bayern München zou je dan horen: Wat een wilskracht, wat een karakter, met tien man alsnog de zege pakken. Maar bij ons was alles direct weer heel negatief. Terwijl ik het juist na die nederlaag tegen Vitesse een duidelijk verbeterpunt vond in weerbaarheid.’
En waarom roept u dat PSV bang voor Ajax zou zijn?
‘Ik kreeg de vraag na Heracles-thuis, of PSV gezien de stand bang zou zijn voor Ajax. Daar heb ik antwoord op gegeven. Wij hadden alleen nog maar wat te winnen, stonden zeven punten achter, PSV had alles nog te verliezen. Voor mezelf kreeg ik later de bevestiging van mijn gelijk, toen ik Marcel Brands hoorde zeggen dat hij rond het duel met ons nog nooit zo nerveus was geweest. PSV was na afloop heel stoer, en ik vind ook: als je zoals wij daar verliest, moet je nederig zijn. Dat was zeker nu ook gepast. Maar ik blijf erbij: als wij daar, in hun gedroomde kampioenswedstrijd, met 0-1 voor komen, schiet de boel in de stress. En dan was het nog maar vier punten geweest. Dat was ook een beetje het effect dat ik wilde creëren. Op het moment dat het niet lukt, dan komt het als een boemerang terug. Maar ik heb het nooit gezegd in de trant van: Wij tikken PSV even van de mat, of: wij zijn zo veel beter dan PSV. Integendeel. Ik heb continu aan hen de complimenten gegeven.’
De vier maanden hebben uw reputatie niet goed gedaan. Bij het uitreiken van de prijs voor Talent van het Jaar aan Matthijs de Ligt na het laatste thuisduel klonk zelfs al gefluit.
‘Ik heb het gehoord. Ik vond het niet storend, het was niet massaal en duurde niet heel lang. Maar het was er wel. De trainer wordt altijd en overal gezien als de spiegel van het resultaat. Op dat vlak moet je altijd de verantwoordelijkheid voor het resultaat nemen. Het is net als een minister. Dat je er niet honderd procent invloed op hebt, dat doet niet ter zake, je bent er verantwoordelijk voor. We verwachten hier de eerste plaats en daar zijn we niet geëindigd. Dat fans daar niet blij mee zijn, dat snap ik, ik ben er zelf ook niet blij mee.’
Andersom is het u op bepaalde vlakken ook tegengevallen wat u bij Ajax aantrof. Bent u ervan geschrokken?
‘Nee, dat zou te sterk zijn aangezet. Wel zie ik het als voordeel dat ik nu al een paar maanden erop heb zitten. Als je bij een nieuwe club komt, krijg je informatie van derden hoe zaken functioneren. Nu heb ik zelf ook een analysescan kunnen maken door eigen ervaringen, onder meer met de informatie van mensen met wie ik nauw samenwerk. Daar kunnen we nu ons voordeel mee doen. Natuurlijk zijn er zaken die we moeten verbeteren.’
Dan hebben we het over het fysieke vermogen van de spelers, de mentale weerbaarheid en het tactisch inzicht.
‘Ik denk dat onze spelers talentvol zijn, op vele gebieden, maar ik denk dat er op die drie vlakken wel veel ruimte voor verbetering is. Als team en individueel hebben we die al deels geboekt, maar dat kan en moet beter.’
Merkt u dat die boodschap overkomt bij de spelersgroep?
‘De spelers kijken zeker in de spiegel. Ik heb ook geen enkele twijfel over het talent van de huidige groep. Maar er komt meer bij kijken, zoals het gevoel voor bepalende momenten in een wedstrijd. We missen soms de urgentie in de ploeg om kansen te benutten, maar ook dreigende situaties te herkennen. Neem bijvoorbeeld het eerste doelpunt van PSV. Het begint bij een ingooi en plotseling ligt het helemaal open. Ik laat je nu beelden zien van de vrijdagtraining, twee dagen voor die wedstrijd. Zie je deze spelsituatie tijdens het partijspel, ook een ingooi, en ook hier zie je hoeveel ruimte we weggeven. Daar valt zo veel winst te boeken, maar dan kom je ook bij ervaring uit. Ervaring om te beseffen: dit is een gevaarlijke situatie, nu moet het stoplicht op rood. En niet denken: Ach, het is maar een ingooi, wat kan er gebeuren? Ook weer niet iets van nu, denk maar aan de finale van de Europa League vorig seizoen. Hoe kwam het eerste doelpunt van Manchester United tot stand? Precies, uit een ingooi, zelfs voor Ajax. Maar in één moment geef je het uit handen en vervolgens kantelt de wedstrijd. Met al die jonge talenten die we hebben, is het ook wel te beredeneren dat het zo kan gaan, want naarmate ze ouder worden zullen ze het mogelijk wel sneller herkennen en ingrijpen.’
Hoe moeilijk is het een vernieuwende visie bij Ajax erin te krijgen, de club waar nog altijd een bepaalde superioriteit heerst?
‘Waar mensen met veranderingen te maken krijgen, komen er weerstanden, maar dat trek ik liever breder. Ajax is vaak het uithangbord van het Nederlandse voetbal, door de decennia heen. Je moet constateren dat ons voetbal bepaald niet vernieuwend is geweest. En Ajax dus ook niet. Wij hebben in Nederland nog heel erg het idee alsof wij de vernieuwers zijn. Maar als je realistisch bent, moet je vaststellen dat wij dat op dit moment niet zijn. Dan heb je het over Spanje en Duitsland. Engeland komt eraan met de invloeden van de buitenlandse coaches daar. Zij lopen voorop, wij niet. Als wij blijven doen wat we de laatste jaren deden, dan krijgen we wat we kregen. Als wij ons niet aanpassen, zelf niet vernieuwend worden, dan blijf je op dit niveau. Ik denk dat wij daarover moeten nadenken, en dat geldt ook voor Ajax. In Nederland heerst nog altijd het gevoel: De manier waarop wij het doen, dat is dé waarheid. Op z’n minst zet ik daar een vraagteken achter. Daarmee zeg ik niet dat alles niks is, maar we moeten naar een hoger level. Hogere eisen, hogere normen. De superioriteit is de kracht van Ajax, maar soms ook de zwakte. De kunst is bij jezelf te blijven, maar ook jezelf te ontwikkelen met zaken van buiten die positief kunnen bijdragen. Op fysiek, tactisch en mentaal niveau. Dan heb ik het dus niet direct over het technisch vermogen, dat zit wel goed.’
Wat is concreet een bepalend verbeterpunt op voetbalvlak?
‘Omschakelen. In het huidige internationale voetbal is dat steeds meer een cruciaal element geworden. Daar moeten we mee bezig zijn. En dan niet alleen in defensief opzicht, maar vooral ook: wat doen we als we de bal veroveren? Ik vond bij Ajax vaak: bal winnen is balbezit spelen. Maar als je de bal wint, en de tegenstander ligt open, dan moet je herkennen dat je direct vooruit moet spelen. Met FC Utrecht stonden we halverwege het seizoen bovenaan in het percentage goals binnen vier passes na balverovering. Ajax stond in de middenmoot. Terwijl dat vaak de momenten zijn dat je kunt scoren. Vooral voor Ajax, tegen gesloten defensies. Natuurlijk kan het niet altijd. Als de tegenstander goed staat en de restverdediging op orde heeft, moet je op balbezit spelen. Maar als ze niet goed staan, moet je direct profiteren en de tegenstander pijn doen.’
Niet langer het balbezit om balbezit.
‘Ook bij FC Utrecht maakte ik het mee, de Hollanditis. Als we de bal wonnen, om dan een beetje achterin rond te gaan spelen. Van centrale verdediger naar centrale verdediger. Volgens mij is er geen land ter wereld waarin centrale verdedigers zo vaak de bal naar elkaar spelen. We hebben de bal, we halen ’m uit, en we gaan spelen op balbezit. Maar balbezit wordt dan het doel, in plaats van dat het een middel moet zijn. Met oefenvormen moet je dat veranderen, het erin slijpen. Bijvoorbeeld met veel beweging. Niet alleen waar de bal is, maar ook aan de contrakant, zodat je direct verrassend vooruit kan voetballen.’
Een belangrijke transferzomer staat voor de deur. Algemeen directeur Edwin van der Sar stelde vast dat de selectie eerder op orde moet zijn dan de afgelopen jaren.
‘Dat moet ook het streven zijn, dat is goed, alleen je weet niet hoe het in de praktijk verloopt. Als trainer wil je natuurlijk ook op de eerste training op 19 juni de groep compleet hebben, maar dat is niet realistisch. Sowieso is dat met het WK niet mogelijk, waar spelers actief zullen zijn. De transferwindow komt door een eindtoernooi bovendien ook later op gang. Maar we zullen moeten manoeuvreren, dat we, als we in juli beginnen in de voorronde van de Champions League, een prestatief elftal hebben. Dus we moeten inspelen op omstandigheden. Het moet niet zo zijn dat een speler op 20 juli vertrekt en dat we niemand erachter hebben, die het kan invullen. Zo moeten we ernaar kijken en dat proberen te sturen.’
In hoeverre heeft u invloed op het aankoopbeleid?
‘Marc Overmars is de directeur, ik ben de trainer, we doen het in samenspraak. Ik heb er wel een grote stem in, maar dat lijkt me ook logisch. Clubbreed: met het Technisch Hart, scouting en technische staf bespreken wij structureel de samenstelling van de selectie. Als je in deze structuur werkt, met een technisch directeur en een trainer, moet dat ook in samenspraak gebeuren. Als een td een speler haalt, die een trainer niet ziet zitten, dan gaat het geen succes worden. Of andersom, als een trainer een speler wil, waar een td twijfels bij heeft. Dat werkt niet. Dat moet je niet willen. Uiteindelijk is het Technisch Hart verantwoordelijk voor de samenstelling van de selectie.’
Verwacht u een drukke transferzomer?
‘Dat weet je niet, die dingen zijn onvoorspelbaar. Als het ergens in Europa begint te draaien, dan kan het overslaan van club op club en komen ze mogelijk bij Ajax uit. Maar de intentie is vanuit ons wel heel duidelijk: de kern van deze spelersgroep willen we behouden. Dat is duidelijk uitgesproken.’
Dat wordt elk jaar gezegd, maar dat is uiteindelijk telkens weer onrealistisch. Hakim Ziyech heeft bijvoorbeeld al zijn zinnen gezet op een vertrek.
‘Hakim ligt wat anders. Ik zou hem graag behouden, maar ik ken ook zijn wens en de afspraken die daarover twee jaar geleden zijn gemaakt. Natuurlijk hoop ik dat hij op 1 september nog hier is, maar de kans is groot dat dit niet het geval is. Als Hakim zijn club vindt, en de clubs eruit komen, dan zal de transfer plaatsvinden. Maar het is niet gezegd dat al die omstandigheden goed vallen. Anderzijds zijn er ook spelers bij wie Ajax stellig zal zeggen: We houden je aan je contract, want je bent een kernspeler.’
Ajax zal zelf ook spelers moeten aantrekken.
‘Als je het hebt over de kern die je volgend seizoen nog tot je beschikking hebt, praat je over Onana, De Ligt, Wöber, Tagliafico, Schöne, Huntelaar, Frenkie de Jong, Van de Beek, Dolberg, Neres en wat mij betreft ook Kluivert. Kristensen is er in de winter bijgekomen, heeft een half jaar al kunnen integreren, Perr Schuurs is al vastgelegd. Dus we hebben een stevige romp. Wat daar bij moet komen, hebben we qua posities in kaart. Zo kennen we de wens van Frenkie de Jong. Hij heeft het geweldig gedaan als centrale verdediger, maar zijn wens ligt op het middenveld. Daar gaat hij ook zijn kans krijgen, dus dat betekent dat we in ieder geval een centrale verdediger moeten gaan aantrekken. Mocht straks overigens blijken dat het voor Frenkie en voor het team beter is om als verdediger te spelen, sluiten we daar zeker de ogen niet voor. Hij is zo’n creatieve speler, kan heel variabel spelen. We zullen het vanzelf merken, of hij de 6 is, de 8, of de 10. Maar we weten dat hij ook achterin kan spelen. Joël Veltman is daarnaast langdurig geblesseerd, dus zullen we wat centraal achterin moeten doen. En we moeten inspelen op een mogelijk vertrek van Hakim Ziyech. Verder hebben we op de zijkanten voorin met Hassane Bandé al iemand aangetrokken, maar zolang Kluivert niet verlengt, is een vertrek ook mogelijk. Daar zullen we toch rekening mee moeten houden, zodat als er iets gebeurt, we dan niet in nood komen te zitten.’
Er is behoefte aan spelers die er direct staan?
‘Als je een analyse van onze selectie maakt, zie je dat we eigenlijk de middencategorie qua leeftijd missen. We hebben heel veel spelers die nog erg jong zijn, en met Klaas-Jan Huntelaar, Lasse Schöne en ook wel Siem de Jong drie spelers die al ouder en ervaren zijn. De middencategorie, om en nabij de 25 jaar, is alleen met Hakim Ziyech en Nicolás Tagliafico vertegenwoordigd. Die categorie herbergt spelers die al iets hebben meegemaakt, maar ook de prikkel voelen om een volgende stap te zetten. Onze intentie is op die categorie in te zetten. Alleen of je dan ook de speler krijgt die je wil, dat is van zo veel factoren afhankelijk. Met Tagliafico viel alles goed, dat was een schot in de roos. Ik heb niet de illusie dat dit als Nederlandse club keer op keer haalbaar is. Wel is het duidelijk dat spelers zoals Tagliafico met een dergelijke ervaring, motivatie en wilskracht om iets te bereiken echt iets toevoegen. Waarbij natuurlijk de voetballende criteria leidend zijn.’
Op 19 juni wacht met de voorbereiding een nieuwe start. Eindelijk.
‘Elk seizoen is een nieuw begin. Maar ik snap wat je bedoelt, na alles wat er dit seizoen is gebeurd. We willen allemaal met Ajax succesvol zijn. Door te winnen, door titels te halen en om mensen te vermaken. Daar is alles op gericht. Ajax moet kampioen worden, elk jaar opnieuw. En als je dat vier jaar niet bent geworden, dan is dat te lang. Duidelijk.’
Ja, een goed realistisch verhaal ...wimpey schreef:Vrij goed verhaal, vind ik.
